Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Φαύλος κύκλος...

Κλείνω τα μάτια και οι σκέψεις με μουδιάζουν, ο κόσμος με απογοητεύει, η ζωή περνά και τα πάντα είναι μια παύση, ένα άχαρο αεράκι σαν να μην άλλαξε τίποτα …γιατί ο πόνος είναι ακόμα εδώ. Κάποιες ελάχιστες στιγμές που βγαίνεις από όλο αυτό τον κυκεώνα και μόλις ξεθαρρέψεις, ένας εκκωφαντικός ήχος σου διαλύει την χαρά και ο πόνος είναι πάλι εδώ σε κοιτάει σκληρά περιμένοντας να σε δει να λυγίζεις… και εσύ τι κάνεις;;; ΦΩΝΑΞΕ, ΤΡΕΞΕ, ΦΥΓΕ μην αφήσεις να σε νικήσει για άλλη μια φορά, γιατί απλά κουράστηκες να πονάς, γιατί πολύ απλά κουράστηκα να πονώ και να κοιτώ, χωρίς το βλέμμα αυτό να έχει ουσιαστική, αληθινή ευτυχία. Τι σου μένει να κάνεις …αν δεν φύγεις θα συνεχίσεις να είσαι ένας παλιάτσος σε μια παράσταση που δεν έχεις επιλέξει. Σηκώνομαι, ντύνομαι, φοράω το προσωπείο και ανοίγω την πόρτα κάνω δυο βήματα και αφήνω πίσω ότι με πονά. Νομίζω ότι έχω ξεφύγει μα δεν είναι λύση… θα γυρίσω πάλι πίσω και θα είναι εκεί και θα με περιμένει με το αλαζονικό και όλο νόημα ύφος του, ο πόνος μου, ο δικός μου πόνος. Αν δεν ξεφύγω θα με διαλύσει θα με κάνει κομμάτια, σκόνη και θρύψαλα. ΠΡΕΠΕΙ, ΠΡΕΠΕΙ, ΠΡΕΠΕΙ να φύγω να σωθώ. Συγνώμη, συγνώμη που δεν τα κατάφερα να νικήσω αλλά ήταν δύσκολο, πολύ δύσκολο… συγγνώμη που ακόμα δεν κατάφερα να νικήσω τον πόνο. Κάπου εδώ κλείνω τα μάτια, γιατί δεν αντέχουν άλλο, το κλάμα τα έχει τσακίσει και όταν τα ανοίξω θα είναι μια άλλη μέρα, ίσως και κάτι να αλλάξει… ίσως και όχι. Αυτό το ΙΣΩΣ με σκοτώνει και μου τρώει την σάρκα σαν το σαράκι αργά και βασανιστικά. Κλείνω τα μάτια… ένας  φαύλος κύκλος.

Κώστας Μπαλντίδης

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Δύο θρύλοι, μια έχθρα, ένα ατύχημα, και μια ιστορία αμοιβαίου σεβασμού

Ένα απόγευμα πριν χρόνια, ο μπαμπάς μου ετοιμαζόταν να παρακολουθήσει μια ταινία και πρότεινε να την δω κι εγώ, παρόλο που ήξερε ότι το θέμα της ταινίας δεν με ενδιέφερε στο ελάχιστο. Το ίδιο ήξερα κι εγώ, ωστόσο όμως έκατσα να την δω κι εν τέλει το θέαμα δικαίωσε πλήρως την απόφασή μου. Η ταινία έχει τίτλο "Rush" (2013) και αφορά την πραγματική ιστορία του ατυχήματος του Αυστριακού Νίκι Λάουντα (τον οποίο υποδύεται ο Daniel Brühl) σε αγώνα της Formula 1 το 1976, και την ισχυρή κόντρα του με τον Βρετανό Τζέιμς Χαντ (τον οποίο υποδύεται ο Chris Hemsworth) για την κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου εκείνη τη χρονιά. Οι δύο αυτοί αγωνιστές της Formula 1 έμειναν στην ιστορία του αθλήματος ως θρύλοι (έτσι προκύπτει και ο τίτλος). Τόσο πριν όσο και μετά την παρακολούθηση της ταινίας, η Formula 1 σαν διοργάνωση πάντα με αφήνει παγερά αδιάφορη. Η ταινία όμως είναι ένα αριστούργημα γιατί δεν προβάλλει απλώς την ιστορία γύρω από το ατύχημα, αλλά τον ανταγωνισμό μεταξύ του Λ

Οι διαφορετικοί τρόποι έκφρασης των συναισθημάτων μας

Άκουσα πριν καιρό σε μια συλλογή ξένων τραγουδιών ένα πολύ όμορφο τραγούδι, το οποίο αρχικά είχα ερμηνεύσει λάθος αλλά μετά από αναζήτηση είδα ότι η πραγματική ιστορία πίσω από το τραγούδι είναι πολύ πιο γλυκιά από ότι είχα σκεφτεί στην αρχή. Το τραγούδι είναι το "I'm not in love" των 10cc και ακολουθούν οι στίχοι με μετάφραση και τον σύνδεσμο στο τέλος του άρθρου:   "I'm not in love / Δεν είμαι ερωτευμένος So don't forget it / Οπότε μην ξεχνάς It's just a silly phase I'm going through / Ότι α πλώς περνάω μια χαζή φάση And just because / Κι επειδή I call you up / Σε παίρνω τηλέφωνο Don't get me wrong, don't think you've got it made / Μην μπερδεύεσαι , μη νομίζεις ότι πέτυχες I'm not in love, no no, it's because / Δεν είμαι ερωτευμένος, όχι, όχι, είναι επειδή   I like to see you / Θέλω να σε βλέπω But then again / Αλλά και πάλι That doesn't mean you mean that much to me / Αυτό δεν σημαίνει

Ψυχική ανθεκτικότητα

Με την έννοια ψυχική ανθεκτικότητα αναφερόμαστε στην ικανότητα ενός ατόμου να ξεπεράσει δύσκολες και στρεσογόνες καταστάσεις και να βγει πιο δυνατός μέσα από αυτές. Η εργασιακή καθημερινότητα, η οικογενειακή συνθήκη διαβίωσης αλλά και το κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ζούμε επηρεάζει την ψυχική μας κατάσταση. Όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα και δύσκολες καταστάσεις σε ένα από τα παραπάνω "σκέλη" της ζωής μας τότε τα υπόλοιπα λειτουργούν ως προστατευτικοί παράγοντες για να μπορέσουμε να ανακάμψουμε.  Τι γίνεται όταν νιώθουμε πως καταρρέουν οι αντοχές μας, υπάρχει αίσθηση αποσύνδεσης, αρνητικά συναισθήματα, οικογενειακές συγκρούσεις, απογοήτευση από τους "σημαντικούς άλλους" και οικονομικές δυσκολίες;  Τότε τα πράγματα δυσκολεύουν αρκετά. Η δουλειά που έχουμε να κάνουμε για να επιτύχουμε την ανάκαμψη είναι δύσκολη και αρκετά επώδυνη. Ωστόσο, δεν είναι αδύνατη . Άλλωστε "τα αγαθά κόποις κτώνται" και η ψυχική ανθεκτικότητα είναι μέγιστο αγαθό κα