Δεν είναι λίγες οι φορές που δυσκολευόμαστε να πάρουμε κάποια απόφαση (από την πιο ασήμαντη μέχρι την πιο σημαντική), ιδίως όταν δεν έχουμε κατασταλάξει εμείς οι ίδιοι στο τι είναι αυτό που επιθυμούμε. Έτσι, με μετέρωρες σκέψεις προβαίνουμε σε αντίστοιχες μετέρωρες κινήσεις. Αυτό, βέβαια, μας κάνει να πέφτουμε σε ένα τέλμα και να αναπλάθουμε ένα κύκλο αβεβαιότητας και αναποφασιστικότητας. Σίγουρα κάτι τέτοιο δε μπορεί να θεωρηθεί ως ιδανική κατάσταση.
Πώς όμως μπορούμε να γνωρίζουμε τι πραγματικά θέλουμε όταν δεν ξέρουμε τι θέλουμε; Ή μήπως κατά βάθος γνωρίζουμε και απλά έχουμε προετοιμαστεί με μια εξίσου καλή εναλλακτική λύση;
Ένας έξυπνος τρόπος για να προκαλέσουμε τα θέλω μας ώστε να σταματήσουν να μας παίζουν κρυφτό είναι... να το παίξουμε κορώνα - γράμματα. Και λέγοντας αυτό εννοώ το προφανές, πως δηλ. πέρνουμε ένα κέρμα, συμβολίζουμε τις δύο όψεις του με τις δύο επιλογές μας και το πετάμε στον αέρα. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, λίγο πριν αποκαλυφθεί το αποτέλεσμα του νομίσματος, συνειδητοποιούμε τι θέλαμε εξ' αρχής γιατί εκείνη τη στιγμή ευχόμαστε να κερδίσει κάποια συγκεκριμένη επιλογή μας. Βέβαια, δεν είναι αναγκαίο να μπούμε σε όλη αυτή τη διαδικασία με το νόμισμα. Μπορούμε απλά να τη σκεφτούμε μέσα στο μυαλό μας και αυθόρμητα θα εμφανιστεί μπροστά μας η απάντηση που ψάχνουμε, η επιλογή που πραγματικά θέλουμε να κάνουμε.
Γνωρίζοντας τι θέλουμε διατηρούμε μια πιο σταθερή συμπεριφορά αφού πλέον έχουμε αποκτήσει κάποιο στόχο και προχωράμε προς την επίτευξη του. Κατ' αυτόν τον τρόπο, δε μπερδεύουμε ούτε τον εαυτό μας ούτε τον περίγυρο μας. Επομένως, go for it. Ή αλλιώς, στοχεύσατε... πυρ!
Δέσποινα Ζησοπούλου
ΥΓ. Ευχαριστώ τη Σ. Θ. για το έξυπνο trick που μου έμαθε και έδωσε λύση σε κάποιες ερωτήσεις μου.
