Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Οκτώβριος, 2015

ΠαράΜύθοι: Εφ(υ)ημερία

   Ένα από εκείνα τα βράδια που σε παρέλαβα πληγωμένο. Έχεις πείσμα εσύ, δε θα ερχόσουν. Ευτυχώς που η καρδιά σου έχει απομνημονεύσει τη διεύθυνση μου και κατάφερε να σε παρασύρει συμμαχώντας με τη θέληση σου.  Ρώτησα κι ας γνώριζα πως δε θα λάβω απόκριση. Μη σε νοιάζει, καταλαβαίνω πιο πολλά από όσα μου λες και παρατηρώ περισσότερα από όσα μου επιτρέπεις να δω.   Συναντήσαμε ένα τοπικό φαρμακείο που εφημέρευε και φτιάξαμε έναν πρόχειρο επίδεσμο, ίσα ίσα να καλύψει το τραύμα. Σου ξέφυγαν και ένα - δυο αναστεναγμοί αλλά προσπάθησες να τους κρύψεις επιμελώς με επιδέξιους ελιγμούς. Μη τυχόν και αμαυρώσεις την αλύγιστη και κυνική εικόνα που με τόσο κόπο αναστηλώνεις.   Κι αφού βεβαιωθήκαμε πως αυτό θα σε κρατήσει για λίγο καιρό προστατευμένο, πήρες τη φθαρμένη σου από τις πολλές διαδρομές βαλίτσα κι επέστρεψες στο αιώνιο ταξίδι σου. Δέσποινα Ζησοπούλου

Ποίημα - Απόδραση

Απόδραση Τα βήματα μου με οδήγησαν σε εσένα. Το έχουν συνήθειο να με τραβάν κοντά σου. Κι εσύ εκεί. Ακλόνητη σταθερά. Εσύ είσαι εκεί. Εγώ είμαι αυτή που φεύγει για να επιστρέφει. Μόνο εσύ με ηρεμείς. Σε φοβούνται οι γρίφοι γιατί τους εξιχνιάζεις. Σε ευχές και προειδοποιήσεις κρατάς τις απαντήσεις  Και τις φέρνεις μπροστά μου. Κι όταν χάνω το θάρρος ή με πληγώνει η εχθρική πραγματικότητα  Εσύ εκεί να μου φανερώνεις αθέατους προορισμούς. Σου ζητάω εξηγήσεις με όλα τα τεχνάσματα που διαθέτω. Άλλοι τα φορτώνουν σε εμένα κι εγώ τα μοιράζομαι με εσένα. Άδικος κύκλος. Αλλά είσαι φτιαγμένη από υλικό που αντέχει. Και σα μου παραδίδεις τη σκυτάλη, σε κουβαλάω μέσα μου  Μέχρι την επόμενη φορά που θα με καλέσει κοντά σου η ανάγκη μου. Παραμένεις ακόμη εδώ. Τουλάχιστον εσύ. Δε ρωτάς πολλά.  Τα γνωρίζεις ήδη.  Κι όμως τα αφήνεις να ηχήσουν ακόμη μια φορά. Εσύ η απόδραση μου.  Ξέρω πως ανακάλυψες το κρυμμένο, αλλά μη τους το μαρτυρήσεις ,  εν

Ανεκτίμητες αξίες!

 Θυμάμαι μία συνομιλία που έλαβε κάποτε χώρα. Ήταν σε μία από αυτές τις δύσκολες περιόδους που αντιμετωπίζουμε ανά διαστήματα. Αναφέρομαι σε εκείνες που από τη μία βρίσκεσαι σε μία καθοδική πορεία κι από την άλλη γι' αυτόν ακριβώς το λόγο είσαι ένα βήμα πριν ανοίξεις φτερά. Μεταξύ άλλων, λοιπόν, λέχθηκε για κάποιο άτομο πως ήταν απορίας άξιον ότι διατηρούσε την καλή του διάθεση και δεν παραπονιόταν ενώ δεν είχε "τίποτα" στη ζωή του.  Με είχε προβληματίσει λιγάκι το πώς ορίζεται το "τίποτα". Δύο ζευγάρια μάτια μπορεί να εστιάζουν προς το ίδιο σημείο αλλά να αντιλαμβάνονται διαφορετικά την εικόνα που εκτυλίσσεται  μπροστά τους.   Βαθιά μου πεποίθηση είναι πως η ζωή έχει το δικό της τρόπο να αποδίδει δικαιοσύνη και να τα εξισορροπεί έτσι ώστε όλοι να παίρνουν μία γεύση από όλες τις πτυχές της. Θα έρθουν οι δυσκολίες αλλά κάπου στο δρόμο θα σε ανταμώσουν και οι ευκολίες. Πιο σημαντικό, όμως, είναι πως όταν διασταυρωθείς με τις πρώτες η ζωή θα σε έχει ήδ

Συνέντευξη με τον εαυτό μας!

 Υπάρχουν κάποιες ερωτήσεις που μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας. Έτσι, για να γνωρίσουμε καλύτερα αυτόν τον άγνωστο συγκάτοικο.  Όταν γνωρίζουμε μπορούμε να κατανοούμε πληρέστερα ώστε να προφυλάττουμε ή να τροποποιούμε. Κι έτσι να επιτύχουμε μια πιο ομαλή συγκατοίκηση.  Παρακάτω ακολουθούν μερικές ερωτήσεις.  Σε κάποιους ίσως να θυμίσουν  κάτι από τα λευκώματα που φτιάχναμε στο δημοτικό και το μοιράζαμε σε διάφορους φίλους για να το γεμίσουν με τον γραφικό τους χαρακτήρα και τις απόψεις τους.  Κάποιες από τις ερωτήσεις μπορεί να μας φαίνονται αυτονόητες και άλλες απλά δεν έτυχε να τις αναλογιστούμε.   Φιλική συμβουλή είναι να καταγράψουμε κάπου τόσο τις ερωτήσεις όσο και τις απαντήσεις που θα δώσουμε. Κοιτώντας σε ένα μακρινό χρονικό διάστημα από τώρα τις ερωταπαντήσεις μας μπορεί να εκπλαγούμε με τον τρόπο που σκεφτόμασταν, με τις δοθείσες προτεραιότητες μας ή ακόμη και με την ορθότητα του αλλοτινού σκεπτικού μας. Για πάμε να συνεντευξιαστούμε! Με μία πρόταση ποιο