Μέσα στη βαβούρα της καθημερινότητας είναι τόσο απλό να χάσουμε την ψυχραιμία μας και να αρχίσουμε να δίνουμε μεγαλύτερο μερίδιο προσοχής σε θέματα δευτερευούσης αξίας. Και κάπως έτσι ξεχνάμε. Ξεχνάμε να ζούμε! Ξεχνάμε πως δεν μπορούμε να ελέγξουμε τίποτα περισσότερο από το τώρα μας, από το παρόν μας. Αγωνιζόμαστε διαρκώς για ένα καλύτερο αύριο και αμελούμε να απολαύσουμε το δώρο του σήμερα που βρίσκεται μπροστά μας ! Σαφώς και πρέπει να προετοιμάζουμε ένα τμήμα του εδάφους αλλά δεν γίνεται να θυσιάζουμε τις στιγμές που μας προσφέρονται εμμένοντας σε αναμονή καλύτερων μελλοντικών τέτοιων. Ούτε βέβαια μπορούμε και να καθορίσουμε επακριβώς πως θα έχει διαμορφωθεί αυτό το πολυπόθητο αύριο. Ως ένα σημείο μπορεί να περνάει από το χέρι μας αλλά από ένα σημείο παραπέρα δεν υπάρχουν διαπιστευτήρια της διαμόρφωσης του. Γι' αυτό καλό είναι να ζούμε την κάθε στιγμή όπως μας δίνεται με τα θετικά και τα αρνητικά της, τις χαρές και τις λύπες της, τις νίκες και τις ήττες της. Τίποτ