Υπάρχουν στιγμές που παρατηρείς τη ζωή σου με το ενδιαφέρον που θα παρακολουθούσες μια κινηματογραφική ταινία. Τα βιώματα σου, οι ενέργειες σου, τα συναισθήματα σου μοιάζουν σα να αφορούν κάποιο άλλο πρόσωπο και σα να μην είσαι εσύ αυτός που τα έζησε. Καταστάσεις και πρόσωπα φαίνονται σα να προέρχονται από μιαν άλλη μακρινή εποχή με την οποία δε σχετίζεσαι. Και ίσως κάπως έτσι να είναι γιατί όταν ξεκίνησες το ταξίδι σου ήσουν κάποιος άλλος. Οι καινούριες εμπειρίες όμως που αντάμωσες σφυρηλάτησαν διαφορετικά το χαρακτήρα σου. Δεν είσαι εκείνος που ήσουν όταν πρωτοξεκίνησες. Οπότε και οι πράξεις εκείνου του ήρωα που πορευόταν μέσα στην ομορφιά της άγνοιας του δεν μπορούν πια να σε αντιπροσωπεύουν. Τώρα γνωρίζεις τη διαδρομή και την έκβαση της. Ίσως και να απορείς με κάποιες αλλοτινές αντιδράσεις σου. Εσύ; Μα πώς; Ε δεν είμαστε με τα καλά μας. Μα, βλέπεις άλλος άνθρωπος, άλλη στρατηγική. Αλήθεια, ήθελα καιρό να σε ρωτήσω: εάν είχες τη δυνατότητα να δώσεις μία συμβουλή σε