Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Απρίλιος, 2017

Εποχές

 Υπάρχουν στιγμές που παρατηρείς τη ζωή σου με το ενδιαφέρον που θα παρακολουθούσες μια κινηματογραφική ταινία. Τα βιώματα σου, οι ενέργειες σου, τα συναισθήματα σου μοιάζουν σα να αφορούν κάποιο άλλο πρόσωπο και σα να μην είσαι εσύ αυτός που τα έζησε. Καταστάσεις και πρόσωπα φαίνονται σα να προέρχονται από μιαν άλλη μακρινή εποχή με την οποία δε σχετίζεσαι. Και ίσως κάπως έτσι να είναι γιατί όταν ξεκίνησες το ταξίδι σου ήσουν κάποιος άλλος. Οι καινούριες εμπειρίες όμως που αντάμωσες σφυρηλάτησαν διαφορετικά το χαρακτήρα σου. Δεν είσαι εκείνος που ήσουν όταν πρωτοξεκίνησες. Οπότε και οι πράξεις εκείνου του ήρωα που πορευόταν μέσα στην ομορφιά της άγνοιας του δεν μπορούν πια να σε αντιπροσωπεύουν. Τώρα γνωρίζεις τη διαδρομή και την έκβαση της.   Ίσως και να απορείς με κάποιες αλλοτινές αντιδράσεις σου. Εσύ; Μα πώς; Ε δεν είμαστε με τα καλά μας. Μα, βλέπεις άλλος άνθρωπος, άλλη στρατηγική.  Αλήθεια, ήθελα καιρό να σε ρωτήσω: εάν είχες τη δυνατότητα να δώσεις μία συμβουλή σε

Προτάσεις: Αγαπημένα Μαρτίου!

Ο Μάρτης έφυγε και μας άφησε παρακαταθήκη εμπειρίες, γεγονότα, όμορφες και άσχημες στιγμές, με τις οποίες θα πορευτούμε και από όλες κάτι έχουμε να πάρουμε. Όμως, σήμερα σας γράφω για να σας παρουσιάσω πράγματα, βιβλία και πρόσωπα που με εντυπωσίασαν και μου κέντρισαν το ενδιαφέρον και σας προτείνω να τα "τσεκάρετε" και εσείς, αν φυσικά το θέλετε και το επιθυμείτε. Πάμε να δούμε τα αγαπημένα του μήνα που πέρασε... 1. Αγαπημένο βιβλίο του μήνα: Το ταξίδι της Ελπίδας (Μαρία Τζιρίτα) Λίγα λόγια για το βιβλίο: Πειραιάς 1967. Το πλοίο Ελπίς σαλπάρει για Αυστραλία, μεταφέροντας εκατοντάδες διαφορετικούς ανθρώπους με μια κοινή ελπίδα. μια καλύτερη ζωή. Ανάμεσά τους και η Ελπίδα, που ταξιδεύει με πλαστή ταυτότητα, κουβαλώντας μαζί της το φρικτό μυστικό της. Ένας ώριμος επιχειρηματίας, πρώην ναυτικός, ο γοητευτικός γιατρός του πλοίου, μια απελπισμένη γυναίκα που αναζητά το παιδί της στη μακρινή ήπειρο, μια νεαρή κοπέλα που πηγαίνει στην Αυστραλία να παντρευτεί χωρίς

Άγχος ανίκατε μάχαν;

 Άγχος ανίκατε μάχαν. Ή τουλάχιστον έτσι μας παρουσιάζεται. Το άγχος δημιουργεί μια ψυχοσωματική κατάσταση στην οποία ο άνθρωπος κυριεύεται από ένα ανεξέλεγκτο συναίσθημα ανησυχίας κι αισθάνεται σαν να τρέχει σε αγώνα δρόμου και χρειάζεται να ξαποστάσει για να ανασάνει. Έτσι, λοιπόν, όντας σε αυτή την κατάσταση δε μπορεί να διαχειριστεί ψύχραιμα τις αντιδράσεις του και άθελα του δίνει μεγαλύτερες διαστάσεις στην κατάσταση του από αυτές πραγματικά της αναλογούν.  Εφόσον λοιπόν κάποιος βρίσκεται σε μία τέτοια κατάσταση ένα από τα πρώτα πράγματα που μπορεί να κάνει είναι να αρχίσει να παίρνει βαθιές ανάσες για να καλμάρει τον εαυτό του. Είναι γνωστό πως το άγχος δεν έχει λογική και μπορεί να δημιουργηθεί μέχρι και για κάτι πραγματικά επουσιώδες. Αλλά η διαφορά είναι πως ο κάτοχος του έχει. Οπότε βοηθάει πάρα πολύ ο άνθρωπος που καταβάλλεται από άγχος να συνειδητοποιήσει πως συνήθως αυτό που τον απασχολεί δεν είναι κάποιο πρόβλημα αλλά κάποιος προβληματισμός. Δηλαδή πολύ μικρότερη

Ψέμα VS Αλήθεια: Με αφορμή την Πρωταπριλιά!

Εχθές ήταν 1 η Απριλίου, ως είθισται, μικροί-μεγάλοι λέγανε ψέματα με παιγνιώδη χαρακτήρα και καθαρά για λόγους διασκέδασης και χαράς. Η πρωταπριλιά ή April Fool ’ s day είναι διαδεδομένη σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Φυσικά και εγώ μικρός τρελαινόμουν να λέω ψέματα και να γελάω μαζί με φίλους και συμμαθητές με τα καμώματα και τις φάρσες που σκαρώναμε σε φίλους, δασκάλους και γονείς.                 Σήμερα, έχοντας αφήσει αυτά τα χρόνια πίσω μου, κάθε 1 η Απρίλη μόνο την άνοιξη σκέφτομαι και το καλοκαίρι που κοντοζυγώνει. Όμως, εχθές με αφορμή τις πρωταπριλιάτικες φάρσες που έπεφταν στην αντίληψη μου, σε εργασιακό και μη επίπεδο, προβληματίστηκα. Γιατί έχει καθιερωθεί η μέρα ψέματος και οι άνθρωποι εκείνη την μέρα είναι ελεύθεροι να ψεύδονται και να κοροϊδεύουν φίλους και γνωστούς; Ποια ανάγκη γέννησε αυτό το έθιμο ή συνήθεια; Μάλλον γιατί, θεωρητικά, η αλήθεια κυριαρχεί και το ψέμα μειονεκτεί;                 Σε μια κοινωνία που η αλήθεια, πλέον, είναι δυσεύρετη,