Όταν πληγωθούμε αρχίζουμε να γινόμαστε πιο προσεκτικοί. Στην αρχή χαρακτηριζόμασταν από άγνοια. Δεν ξέραμε και παραβλέπαμε τους κινδύνους. Σα τον συνοδηγό που μην έχοντας ακόμα αποκτήσει δίπλωμα οδήγησης απολαμβάνει τη διαδρομή χωρίς να συνειδητοποιεί όσα οδηγικά λάθη συμβαίνουν μπροστά του στο δρόμο. Αργότερα, όταν θα έχει αποκτήσει κι αυτός την γνώση και την εμπειρία θα κοιτάζει με άλλα μάτια τη διαδρομή. Κάπως έτσι λοιπόν βαδίζουμε στη ζωή. Αρχικά, με μια όμορφη άγνοια που σταδιακά μετατρέπεται σε μια μείξη επιφυλακτικότητας και καχυποψίας.
Και με τον έρωτα τι γίνεται; Στην αρχή ακούμε τα χτυποκάρδια μας και κυνηγάμε τα όνειρα μας, μα μόλις πέσουμε μέσα στα λασπόνερα προσέχουμε καλύτερα το έδαφος πάνω στο οποίο πατάμε. Όμως, έρωτας σημαίνει συναίσθημα και αυθορμητισμός. Δε συνάδει με την κοινή λογική αλλά ακολουθεί μία δική του λογική. Πόσο προσεκτικός μπορείς να είσαι λοιπόν;
Κάποιοι άνθρωποι έχουν την ανάγκη να νιώσουν συναισθηματική ασφάλεια και σταθερότητα γι' αυτό και επιλέγουν έναν σύντροφο με βάση τη λογική. Στην προσπάθεια τους να ελέγξουν και να αποτρέψουν ένα ενδεχόμενα δυσάρεστο σενάριο επικεντρώνονται στη συμβατότητα τους τον με κάποιον άνθρωπο που θεωρούν ότι πληροί τα κριτήρια τους. Έτσι, έχοντας τα μάτια ανοιχτά βλέπουν τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά του άλλου και επιλέγουν με καθαρό μυαλό. Μυαλό, γιατί η καρδιά δε συμμετέχει σε αυτή τη διαδικασία της επιλογής. Και όντως μπορεί να τους βγει σε καλό η συγκεκριμένη τους απόφαση και στην πορεία του χρόνου μπορεί να καταφέρουν να δημιουργήσουν κάτι πολύ όμορφο μεταξύ τους. Ή ακόμη και να διαρκέσουν πολύ περισσότερο από ένα ζευγάρι που το έφερε κοντά ο έρωτας.
Ο έρωτας όμως είναι απρόβλεπτος και δεν προκαθορίζεται αλλά προκύπτει. Μπερδεύει τον άνθρωπο και τον βάζει σε μια άλλη διάσταση όπου ενθουσιάζεται και συμπεριφέρεται σα σχολιαρόπαιδο όσα χρόνια κι αν κουβαλάει στις πλάτες του. Και ναι αν τολμήσεις να παίξεις το παιχνίδι του το πιθανότερο είναι να τσακίσεις τα μούτρα σου και την καρδιά σου. Μεγιστοποιεί κάθε συναίσθημα στο πολλαπλάσιο του και όλα τα βιώνεις πιο έντονα. Αλλά αυτό δε σημαίνει το να είσαι ζωντανός;
Εντέλει, έχει να κάνει με το τι θέλει και επιδιώκει ο καθένας μας. Κάθε περίπτωση είναι ένα ρίσκο αφού σε καμία δε μπορείς να προκαθορίσεις το αποτέλεσμα. Απλώς μπορείς να περιορίσεις κάπως τις απώλειες και το τι θα σου στοιχίσουν.
Προσωπικά αναρωτιέμαι γιατί να μπει κάποιος σε μια διαδικασία σύμβασης αφιερώνοντας μέρος της ζωής του και του χρόνου του με κάποιον σύντροφο που του είναι συναισθηματικά αδιάφορος; Όμως, κάθε επιλογή είναι σεβαστή και κάθε άνθρωπος έχει το δικό του σκεπτικό και τον δικό του τρόπο να καλύπτει τις ανάγκες του.
Δέσποινα Ζησοπούλου
