Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ταξιδεύοντας με την Κική Δημουλά...


Πριν από μερικά χρόνια πρωτοσυστήθηκα με την ποίηση της Κικής Δημουλά μέσα από τα σχολικά μου βιβλία. Συνδυαστικά με το γεγονός ότι υπήρχε περίπτωση να αποτελέσουν εξεταστέα ύλη στις τότε επικείμενες πανελλήνιες εξετάσεις, δε μπορώ να πω ότι μου ήταν ιδιαιτέρως συμπαθή. Μερικά χρόνια αργότερα, έπεσε στα χέρια μου μια πρόσφατη ποιητική της συλλογή και με παρακίνησε να ψάξω ενδελεχέστερα τη γραφή αυτής της ευρηματικής και εκλεπτυσμένα ευαίσθητης γυναίκας. Αυτό που με κέντρισε και στη συνέχεια με κέρδισε στη γραφή της είναι ότι με έκπληξη διαπίστωσα πως κάθε ανάγνωση μου γεννούσε συναισθήματα και ότι καταφέρνει να μας αγγίζει, δε μπορούμε παρά να το αγαπάμε λίγο παραπάνω. Το έργο της μεγάλο και αξιόλογο. Παρακάτω σας παραθέτω μερικά αποσπάσματα που έχω ξεχωρίσει από διάφορες ποιητικές συλλογές της, μέσα από το βιβλίο "Ποιήματα" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίκαρος και περιλαμβάνει τις 7 πρώτες ποιητικές συλλογές της ποιήτριας από το 1956 μέχρι το 1994. Νομίζω πως είπα ήδη αρκετά, ας σωπάσω λοιπόν κι ας αφήσω να μας μιλήσει η ποίηση της Κικής Δημουλά...


  • «Φορέσαμε μια ξαστεριά στα μάτια, τη νύχτα με τις φωτοβολίδες της ελπίδας κεντήσαμε, και με συνέπεια εφοδιαστήκαμε. Σκοτώσαμε την επιφύλαξη με την αιχμή του απόλυτου, και τη σιωπή μας μ' ένα καΐκι προσωρινότητας φυγαδέψαμε.» (Ποιητική συλλογή: Έρεβος Α', ποίημα: Προετοιμασία).



  • «Ο τελευταίος μόνο στίχος τίποτε δεν θα λέει. Κοιτώντας θλιβερά τους προηγούμενους θα κλαίει.» (Ποιητική συλλογή: Έρεβος Α', ποίημα: Έρεβος).



  • «Με γυροφέρνει η άνοιξη, αλλά εγώ άλλη φορά πορεία δεν αλλάζω για ένα έαρ. Ας μοιάζει μ' οτιδήποτε το σούρουπο. Δεν θα ποτίζω με το αίμα μου ομοιότητες. Τα όνειρα που είδα αποδειχτήκαν ανυπόληπτα: πήγαν και μ' άλλους ύπνους. Όχι, δεν παίρνω άλλο διαταγές. Όταν μου λέγανε τα σύννεφα ταξίδευε ταξίδευα κι όταν μου λέγανε τα όνειρα περίμενε περίμενα. Όχι, δεν παίρνω άλλο διαταγές. Τα δούλεψα πιστά τα διαλυτά.» (Ποιητική συλλογή: Το Λίγο Του Κόσμου, ποίημα: Μεσιτείες).



  • «Υπάρχουν τόσες λέξεις που ονειρεύονται μια σύντομη, άδετη, ζωή με τη φωνή σου. Μίλα. Έχουμε τόση θάλασσα μπροστά μας. Εκεί που τελειώνουμε εμείς αρχίζει η θάλασσα. Πες κάτι. Πες "κύμα", που δεν στέκεται. Πες "βάρκα", που βουλιάζει αν την παραφορτώσεις με προθέσεις. Πες "στιγμή", που φωνάζει βοήθεια ότι πνίγεται, μην τη σώζεις, πες "δεν άκουσα".» (Ποιητική συλλογή: Το Λίγο Του Κόσμου, ποίημα: Η Περιφραστική Πέτρα).



  • «Κλαίω που τα παιδιά κρατούν τη σάκα τους σαν τελειωμένη κιόλας γνώση, και στων αγίνωτων ωρών την τρυφερή καθησύχαση δεν πάνε και δεν παίζουν.» (Ποιητική συλλογή: Το Λίγο Του Κόσμου, ποίημα: Μαύρη Γραβάτα).



  • «Ετοιμάζω μεγάλο ταξίδι. Με τις ίδιες κινήσεις που κάνει κανείς όταν μένει, όπως μένει κανείς με τις ίδιες κινήσεις που κάνει όταν φεύγει. Στη βαθιά μακρινή αλλαγή μου πηγαίνω.» (Ποιητική συλλογή: Το Τελευταίο Σώμα Μου, ποίημα: Παν - Κλάμα).



  • «Όμως πως σκύβοντας ατένιζα ουρανό, αυτό δεν θα τ' αγγίξετε.» (Ποιητική συλλογή: Το Τελευταίο Σώμα Μου, ποίημα: Ελάνθανε).



  • «Όνειρο σημαίνει φτερούγα ύπνου από κερί που ήλιο ερωτεύεται και λιώνει, φύλλα που θαυμαστά ισορροπούν σα να πατάνε σε κλαδιά ενώ το βλέπεις καθαρά πως δεν υπάρχει δέντρο, ν' ακούς να τραγουδάνε χίλια ναι απ' το λαρύγγι του όχι. Όνειρο σημαίνει να μην υπάρχουν σύνορα κι οι βλοσυροί καχύποπτοι φρουροί τους.» (Ποιητική συλλογή: Το Τελευταίο Σώμα Μου, ποίημα: Σύνδρομο).



  • «Απ' τη σκοπιά του καθενός η ορθογραφία. Πάρε παράδειγμα τι κινητά που γράφεται το ψέμα: όταν εσύ το εξακοντίζεις προς τον άλλον σωστά το γράφεις μέσα σου, θαρραλέα. Όμως όταν εσύ το δέχεσαι κατάστηθα τότε το γράφεις ψαίμα.» (Ποιητική συλλογή: Χαίρε Ποτέ, ποίημα: Γράψε Λάθος).



  • «Μετακινούμαι προς λιγότερη. Κάποτε λήγει το συμβόλαιο με τη γέννησή μας. Όσο ζούσε η μάνα μας όλο και το ανανέωνε καθώς μας έντυνε παιδιά στο βλέμμα της ακόμα - ταμένα στο αμετάβλητο μας είχε.» (Ποιητική συλλογή: Χαίρε Ποτέ, ποίημα: Γόπα Στα Χείλη Φουγάρων).



  • «Τίποτα. Όταν σας ζητάνε αγκαλιά μολών λαβέ μωρό μου, μολών λαβέ να απαντάτε.» (Ποιητική συλλογή: Η Εφηβεία Της Λήθης, ποίημα: Το Σπάνιο Δώρο).


  • «Το ανέβαλες. Κακοκαιρία μεγάλη, πέσανε χιόνια κλείσανε οι δρόμοι, πάγοι, μεγάλη ολισθηρότης. Καλά έκανες. Εάν δεν είναι ολισθηρή η επιθυμία προς τι να έρθει;» (Ποιητική συλλογή: Η Εφηβεία Της Λήθης, ποίημα: Η Κακοκαιρία Των Προσχημάτων).


Επιμέλεια αποσπασμάτων: Δέσποινα Ζησοπούλου

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Δύο θρύλοι, μια έχθρα, ένα ατύχημα, και μια ιστορία αμοιβαίου σεβασμού

Ένα απόγευμα πριν χρόνια, ο μπαμπάς μου ετοιμαζόταν να παρακολουθήσει μια ταινία και πρότεινε να την δω κι εγώ, παρόλο που ήξερε ότι το θέμα της ταινίας δεν με ενδιέφερε στο ελάχιστο. Το ίδιο ήξερα κι εγώ, ωστόσο όμως έκατσα να την δω κι εν τέλει το θέαμα δικαίωσε πλήρως την απόφασή μου. Η ταινία έχει τίτλο "Rush" (2013) και αφορά την πραγματική ιστορία του ατυχήματος του Αυστριακού Νίκι Λάουντα (τον οποίο υποδύεται ο Daniel Brühl) σε αγώνα της Formula 1 το 1976, και την ισχυρή κόντρα του με τον Βρετανό Τζέιμς Χαντ (τον οποίο υποδύεται ο Chris Hemsworth) για την κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου εκείνη τη χρονιά. Οι δύο αυτοί αγωνιστές της Formula 1 έμειναν στην ιστορία του αθλήματος ως θρύλοι (έτσι προκύπτει και ο τίτλος). Τόσο πριν όσο και μετά την παρακολούθηση της ταινίας, η Formula 1 σαν διοργάνωση πάντα με αφήνει παγερά αδιάφορη. Η ταινία όμως είναι ένα αριστούργημα γιατί δεν προβάλλει απλώς την ιστορία γύρω από το ατύχημα, αλλά τον ανταγωνισμό μεταξύ του Λ

Οι διαφορετικοί τρόποι έκφρασης των συναισθημάτων μας

Άκουσα πριν καιρό σε μια συλλογή ξένων τραγουδιών ένα πολύ όμορφο τραγούδι, το οποίο αρχικά είχα ερμηνεύσει λάθος αλλά μετά από αναζήτηση είδα ότι η πραγματική ιστορία πίσω από το τραγούδι είναι πολύ πιο γλυκιά από ότι είχα σκεφτεί στην αρχή. Το τραγούδι είναι το "I'm not in love" των 10cc και ακολουθούν οι στίχοι με μετάφραση και τον σύνδεσμο στο τέλος του άρθρου:   "I'm not in love / Δεν είμαι ερωτευμένος So don't forget it / Οπότε μην ξεχνάς It's just a silly phase I'm going through / Ότι α πλώς περνάω μια χαζή φάση And just because / Κι επειδή I call you up / Σε παίρνω τηλέφωνο Don't get me wrong, don't think you've got it made / Μην μπερδεύεσαι , μη νομίζεις ότι πέτυχες I'm not in love, no no, it's because / Δεν είμαι ερωτευμένος, όχι, όχι, είναι επειδή   I like to see you / Θέλω να σε βλέπω But then again / Αλλά και πάλι That doesn't mean you mean that much to me / Αυτό δεν σημαίνει

Ψυχική ανθεκτικότητα

Με την έννοια ψυχική ανθεκτικότητα αναφερόμαστε στην ικανότητα ενός ατόμου να ξεπεράσει δύσκολες και στρεσογόνες καταστάσεις και να βγει πιο δυνατός μέσα από αυτές. Η εργασιακή καθημερινότητα, η οικογενειακή συνθήκη διαβίωσης αλλά και το κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ζούμε επηρεάζει την ψυχική μας κατάσταση. Όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα και δύσκολες καταστάσεις σε ένα από τα παραπάνω "σκέλη" της ζωής μας τότε τα υπόλοιπα λειτουργούν ως προστατευτικοί παράγοντες για να μπορέσουμε να ανακάμψουμε.  Τι γίνεται όταν νιώθουμε πως καταρρέουν οι αντοχές μας, υπάρχει αίσθηση αποσύνδεσης, αρνητικά συναισθήματα, οικογενειακές συγκρούσεις, απογοήτευση από τους "σημαντικούς άλλους" και οικονομικές δυσκολίες;  Τότε τα πράγματα δυσκολεύουν αρκετά. Η δουλειά που έχουμε να κάνουμε για να επιτύχουμε την ανάκαμψη είναι δύσκολη και αρκετά επώδυνη. Ωστόσο, δεν είναι αδύνατη . Άλλωστε "τα αγαθά κόποις κτώνται" και η ψυχική ανθεκτικότητα είναι μέγιστο αγαθό κα