Πηγή έμπνευσης του σημερινού άρθρου αποτελεί (τι έκπληξη!) ένα βιντεοπαιχνίδι που είχα ξεκινήσει να παίζω πριν πέντε χρόνια. Πρόκειται για το Mass Effect , ένα διαστημικό βιντεοπαιχνίδι που κυκλοφόρησε το 2008, με την εξής υπόθεση: το έτος 2148 η ανθρωπότητα ανακαλύπτει μια αρχαία τεχνολογία στον πλανήτη Άρη, η οποία όμως προωθεί την γήινη τεχνολογία κατά δύο αιώνες, επιτρέποντάς της πλέον να εξερευνήσει τον γαλαξία μας και να ανακαλύψει ότι εκεί έξω υπάρχουν κι άλλες (ανθρωπόμορφες) μορφές ζωής εκτός από την δική μας. Μία από αυτές τις μορφές ζωής είναι μια εξωγήινη φυλή της οποίας τα μέλη είναι όλα ιδιοφυΐες στην μηχανική και την τεχνολογία, προσόν το οποίο τους γύρισε μπούμερανγκ καθώς εκδιώχθηκαν κακήν-κακώς από τον πλανήτη τους, όταν τα ρομπότ που είχαν φτιάξει να τους βοηθούν απέκτησαν συνείδηση κι επαναστάτησαν εναντίον τους. Έκτοτε περιπλανώνται όλοι μαζί με τον αστρο-στόλο τους αναζητώντας έναν νέο πλανήτη να κατοικήσουν, αλλά ζώντας παράλληλα με το όνειρο να κατα