Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από 2020

Οι διαφορετικοί τρόποι έκφρασης των συναισθημάτων μας

Άκουσα πριν καιρό σε μια συλλογή ξένων τραγουδιών ένα πολύ όμορφο τραγούδι, το οποίο αρχικά είχα ερμηνεύσει λάθος αλλά μετά από αναζήτηση είδα ότι η πραγματική ιστορία πίσω από το τραγούδι είναι πολύ πιο γλυκιά από ότι είχα σκεφτεί στην αρχή. Το τραγούδι είναι το "I'm not in love" των 10cc και ακολουθούν οι στίχοι με μετάφραση και τον σύνδεσμο στο τέλος του άρθρου:   "I'm not in love / Δεν είμαι ερωτευμένος So don't forget it / Οπότε μην ξεχνάς It's just a silly phase I'm going through / Ότι α πλώς περνάω μια χαζή φάση And just because / Κι επειδή I call you up / Σε παίρνω τηλέφωνο Don't get me wrong, don't think you've got it made / Μην μπερδεύεσαι , μη νομίζεις ότι πέτυχες I'm not in love, no no, it's because / Δεν είμαι ερωτευμένος, όχι, όχι, είναι επειδή   I like to see you / Θέλω να σε βλέπω But then again / Αλλά και πάλι That doesn't mean you mean that much to me / Αυτό δεν σημαίνει

Δύο θρύλοι, μια έχθρα, ένα ατύχημα, και μια ιστορία αμοιβαίου σεβασμού

Ένα απόγευμα πριν χρόνια, ο μπαμπάς μου ετοιμαζόταν να παρακολουθήσει μια ταινία και πρότεινε να την δω κι εγώ, παρόλο που ήξερε ότι το θέμα της ταινίας δεν με ενδιέφερε στο ελάχιστο. Το ίδιο ήξερα κι εγώ, ωστόσο όμως έκατσα να την δω κι εν τέλει το θέαμα δικαίωσε πλήρως την απόφασή μου. Η ταινία έχει τίτλο "Rush" (2013) και αφορά την πραγματική ιστορία του ατυχήματος του Αυστριακού Νίκι Λάουντα (τον οποίο υποδύεται ο Daniel Brühl) σε αγώνα της Formula 1 το 1976, και την ισχυρή κόντρα του με τον Βρετανό Τζέιμς Χαντ (τον οποίο υποδύεται ο Chris Hemsworth) για την κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου εκείνη τη χρονιά. Οι δύο αυτοί αγωνιστές της Formula 1 έμειναν στην ιστορία του αθλήματος ως θρύλοι (έτσι προκύπτει και ο τίτλος). Τόσο πριν όσο και μετά την παρακολούθηση της ταινίας, η Formula 1 σαν διοργάνωση πάντα με αφήνει παγερά αδιάφορη. Η ταινία όμως είναι ένα αριστούργημα γιατί δεν προβάλλει απλώς την ιστορία γύρω από το ατύχημα, αλλά τον ανταγωνισμό μεταξύ του Λ

Σημάδια της νίκης!

Θυμήθηκα προχθές μια ωραία ανάρτηση που είχα δει πριν από μερικά χρόνια στο Tumblr, το κείμενο της οποίας ήταν το εξής: " Δεν ντρέπομαι για τα σημάδια μου. Είναι απόδειξη πως αντιμετώπισα ό,τι προσπάθησε να μου κάνει κακό, και επέζησα! ". Αργότερα το είχα δει και σε μια σειρά όπου μία γυναίκα προσπάθησε να σκοτώσει μια κοπέλα με ένα σπάγκο γύρω από τον λαιμό της, όμως πρόλαβαν και την έσωσαν. Την επόμενη μέρα που η κοπέλα (η οποία πάντα φρόντιζε να έχει άψογη και αψεγάδιαστη εμφάνιση), η μάνα της προσφέρθηκε να της δείξει πώς να κρύψει την γραμμή στο λαιμό της με μακιγιάζ. Η κοπέλα το σκέφτηκε και είπε "Γιατί να το κρύψω; Τι έχω να κρύψω; Αυτό δείχνει ότι προσπάθησαν να με σκοτώσουν και δεν το πέτυχαν. Δεν έχω τίποτα να κρύψω". Και στις δύο περιπτώσεις πρόκειται για μεγάλη αλήθεια. Είναι κάτι που μπορεί να ισχύσει για κάθε άνθρωπο στον κόσμο, γιατί ξέρουμε πολύ καλά ότι τα σημάδια που κουβαλάει ο καθένας μας δεν είναι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά. Τα

Μια ευκαιρία μόνο, ένα "αντίο"...

Διάβασα αυτές τις μέρες για τον θάνατο του Ινδού ηθοποιού Ίρφαν Καν, του πρωταγωνιστή της ταινίας "Η Ζωή Του Πι" (2012). Μαζί με την είδηση για τον πρόωρο θάνατό του (σε ηλικία 53 ετών) υπήρχε ένα στιγμιότυπο από τον ρόλο του στην εν λόγω ταινία με κάτι που είπε και το οποίο θα αποτελέσει το θέμα του παρόντος άρθρου. Πριν προχωρήσω με τα λόγια του χαρακτήρα του στην ταινία, ας πούμε δύο λόγια για την ταινία (εφόσον δεν την έχω δει θα τα πω όσο πιο σύντομα μπορώ με βάση αυτά που διάβασα). Η ταινία ξεκινάει με τον κεντρικό ήρωα, Πι (από το μαθηματικό σύμβολο) Πατέλ, ινδικής καταγωγής, ο οποίος είναι καθηγητής πανεπιστημίου και ζει στο Μόντρεαλ του Καναδά. Τον επισκέπτεται ένας συγγραφέας απεσταλμένος από έναν οικογενειακό φίλο του Πι, και του ζητάει να πει την ιστορία του καθώς θεωρούσε ότι θα ήταν καλό υλικό για βιβλίο. Ο Πι του λέει την ιστορία του, ξεκινώντας από όταν ήταν μικρός και ζούσε στην Ινδία, όπου οι γονείς του είχαν ζωολογικό κήπο με άγρια ζώα. Στα 16

The Show still goes on!

Σήμερα έχουμε αφιέρωμα σε ένα κλασικό τραγούδι που πρέπει όλοι να το ακούσουν έστω μια φορά στη ζωή τους, του οποίου η ιστορία αποτελεί υπέρτατο δείγμα θέλησης και ψυχικής δύναμης. Για τον λόγο αυτό δεν χρειάζεται και περαιτέρω ανάλυση περί συμβολισμού και νοήματος, καθώς η ίδια η ιστορία πίσω από το τραγούδι, οι στίχοι και η ερμηνεία μιλούν από μόνα τους. Από εκεί και πέρα ο καθένας μπορεί να το ερμηνεύσει περαιτέρω όπως θέλει. Το τραγούδι αυτό είναι το "The Show Must Go On" που ερμηνεύει ο (θρύλος) Freddie Mercury. Βγήκε το 1991, λίγο καιρό πριν αποβιώσει ο Mercury λόγω AIDS, κι ήταν στο τελευταίο άλμπουμ που έβγαλε ο Mercury με τους Queen. Οι ίδιοι οι στίχοι, οι οποίοι γράφτηκαν κυρίως από τον κιθαρίστα των Queen, Brian May, με την συμβολή του Mercury, θέλουν να περάσουν το νόημα του να συνεχίζεις να προχωράς στην ζωή σου όσο ακόμα μπορείς. Όλο το τραγούδι είναι ένα μεγάλο σχόλιο για την κατάσταση υγείας του Mercury που διαρκώς χειροτέρευε ενώ αυτός πάλευε μ

Μην αφήνεις τη μοναξιά να σε τρομάζει!

Τις προάλλες κι ενώ έψαχνα συλλογές μου, πέτυχα την παλιά μεν αλλά πάντα απίστευτη ταινία του 2004 “Το Φάντασμα της Όπερας”. Τι να πρωτοπεί κανείς για την ταινία αυτή; Η υπόθεση συγκινητική, οι ερμηνείες απίστευτες, και φυσικά η κορυφαία μουσική που αποπνέει μια δυναμικότητα αλλά παράλληλα και μια μελαγχολία. Απολαμβάνοντας λοιπόν τα τραγούδια της ταινίας, έφτασα και στο τραγούδι των τίτλων τέλους με τίτλο “Learn to be Lonely”, το οποίο μου είχε κάνει πολύ καλή εντύπωση από την πρώτη φορά που το άκουσα, όταν είχε πρωτοβγεί η ταινία. Τότε βέβαια μου είχε μείνει μόνο σαν ένα μελαγχολικό κομμάτι το οποίο, όσο όμορφο κι αν ήταν, δεν έπαυε να με ψυχοπλακώνει από τη στιγμή που είναι φανερό ότι απευθύνεται στον ίδιο τον χαρακτήρα του τίτλου, στο Φάντασμα της Όπερας δηλαδή, και την απίστευτα δύσκολη και μοναχική ζωή που αυτός ζούσε από παιδί. Τότε όμως ήμουν απλά μια μικρή έφηβη που δεν μπορούσε να το καταλάβει διαφορετικά, ενώ τώρα, 16 χρόνια αργότερα, έπιασα άλλο νόημα. Ακολ

Χέρι-χέρι η νοσταλγία με το μέλλον...!

Σήμερα έχουμε ένα ταξίδι στις αναμνήσεις και στη νοσταλγία, με το τραγούδι "Rainbow Connection" των αγαπημένων σε όλους μας Muppets! Σαν παιδί δεν μπορούσα να πετύχω την σειρά στην τηλεόραση, οπότε το τραγούδι το έμαθα το 2011 όταν βγήκε η τελευταία (μέχρι στιγμής) ταινία. Αυτή είναι και η έκδοση που θα χρησιμοποιήσω (ο σύνδεσμος στο τέλος του άρθρου), γιατί προσωπικά μου άρεσε λίγο παραπάνω καθώς τραγουδούν όλοι μαζί κι είναι πιο δυναμική η μουσική του απ' ότι η παλιά έκδοση. Απολαύστε! Why are there so many / Γιατί υπάρχουν τόσα Songs about rainbows / Τραγούδια για ουράνια τόξα And what's on the other side? / Και τι υπάρχει στην άλλη πλευρά ; Rainbows are visions / Τα ουράνια τόξα είναι οράματα But only illusions / Μα μόνο ψευδαισθήσεις And rainbows have nothing to hide / Και δεν έχουν τίποτα να κρύψουν . So we've been told and some choose to believe it / Έτσι μας είπαν και κάποιοι επιλέγουν να το πιστεύουν I k

Η ζωή με τους κολλητούς μας!

Σήμερα έχουμε πάλι αφιέρωμα σε τραγούδι, και συγκεκριμένα στο "Being Boring" των Pet Shop Boys, τραγούδι του 1990. Το είχα ακούσει τυχαία και μου κίνησε την περιέργεια, οπότε έκατσα να το ακούσω καλά, διαβάζοντας παράλληλα τους στίχους, και στη συνέχεια έψαξα να βρω πληροφορίες σχετικά με το αν είχε κάποιο συγκεκριμένο νόημα πέρα από το προφανές. Πριν συνεχίσουμε με ανάλυση, πιστεύω θα είναι καλύτερα να ακούσουμε το τραγούδι, να πάρουμε μια πρώτη γεύση. Παρακάτω είναι οι στίχοι, με τον σύνδεσμο στο τέλος του άρθρου: I came across a cache of old photos / Βρήκα σε μια κρυψώνα κάτι παλιές φωτογραφίες and invitations to teenage parties / και προσκλήσεις σε εφηβικά πάρτυ 'Dress in white' one said with quotations / "Ντυθείτε στα λευκά" έγραφε σε μία from someone's wife, a famous writer / από την σύζυγο κάποιου, που ήταν γνωστή συγγραφέας in the nineteen-twenties / κατά την δεκαετία του 1920. When you're young you find inspiration / Ότα