Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μαθησιακές δυσκολίες και εκπαιδευτικό σύστημα!


Όλοι μας έχουμε αναμνήσεις από τα σχολικά μας χρόνια, άλλοι περισσότερο καλές και άλλοι λιγότερο. Αυτό που μας έκανε να μην θέλουμε να μεγαλώσουμε ήταν οι ξέγνοιαστες στιγμές, τα ατέλειωτα παιχνίδια και το ''λίγο'' διάβασμα! Εδώ όμως έγκειται το πρόβλημα. Για το λόγο αυτό γράφω το συγκεκριμένο άρθρο, μήπως μπορέσουμε να κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν και να σκεφτούμε καλύτερα αν όντως το διάβασμα ήταν λίγο και ο τρόπος  διδασκαλίας και μάθησης ήταν αντικειμενικός.  

Η εποχή που τα παιδάκια πήγαιναν με ένα τετράδιο και ένα μολύβι στο σχολείο αποτελεί πια κάτι μακρινό. Εδώ και πολλά χρόνια από τις πρώτες κιόλας τάξεις του δημοτικού οι μικροί μαθητές έχουν επτά ώρες μάθημα, μένουν καθηλωμένοι σε μια ξύλινη καρέκλα και στο πρόγραμμα τους έχουν περίπου επτά διαφορετικά μαθήματα που ο βαθμός δυσκολίας αυξάνεται συνεχώς. Είναι οι βάσεις, λένε πολύ, που είναι απαραίτητο να πάρει κάθε παιδί για την πορεία του στις μεγαλύτερες τάξεις. Καλά όλα αυτά, όμως το γεγονός ότι η δυσκολία είναι μεγάλη και ακόμη και οι ίδιοι οι δάσκαλοι αναγκάζονται να κάνουν μαθήματα για να μπορέσουν  να αντεπεξέλθουν, δεν μπορεί κανείς να το αγνοήσει. Οι δυσκολίες αυξάνονται και μαζί με αυτές και οι σχολικές τάξεις. 

Το εκπαιδευτικό σύστημα όμως προχωρά σταθερό. Το μόνο που αλλάζει είναι ο Υπουργός Παιδείας και η ονομασία του Υπουργείου, ανάλογα την εκάστοτε κυβέρνηση! Όσο το επίπεδο μάθησης δυσκολεύει, τόσο οι μαθητές κάνουν ένα βήμα πίσω και δεν διαβάζουν. Δεν υπάρχει συναγωνισμός αλλά ξεκάθαρος ανταγωνισμός στο θέμα βαθμολογίας. Μήπως τελικά δεν φταίνε οι μαθητές που δεν τους αρέσει το διάβασμα, αλλά το σύστημα; Ή μήπως το ξέρουμε ότι φταίνε κάποιοι ανώτεροι και απλά ρίχνουμε το βάρος αλλού επειδή πιστεύουμε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να αλλάξει; 

Πολλές οι ερωτήσεις αλλά η απάντηση μία: μόνο οι μαθητές δεν έχουν ευθύνη. Αν ρωτήσει κανείς παιδιά τα οποία έχουν βιώσει το πώς λειτουργεί το σύστημα στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση και συγκρίνοντάς το με την τριτοβάθμια εκπαίδευση, σίγουρα αυτό που θα πουν, θα είναι το κοινό για όλους. Πράγματι, η δευτεροβάθμια εκπαίδευση προωθεί τον ανταγωνισμό περνώντας το μήνυμα ότι τα παιδιά πρέπει να διαβάσουν για τους βαθμούς και τις εξετάσεις τους και διαχωρίζει τους μαθητές σε καλούς και κακούς. Σε αυτό το σημείο έρχομαι να ρωτήσω: Όντως τα σχολικά χρόνια είναι τα πιο ξέγνοιαστα ή ακριβώς το αντίθετο; Το σύστημα εκπαίδευσης δεν χρειάζεται καμία αλλαγή ή είναι σαν ένα καράβι που έχει χαλάσει και παίρνει από παντού νερά; Τις απαντήσεις θα τις δώσετε εσείς, γιατί η άποψη, η δυνατότητα έκφρασης είναι εφόδιο δύναμης και προόδου.



Ευαγγελία Μπουρντούβαλου

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Δύο θρύλοι, μια έχθρα, ένα ατύχημα, και μια ιστορία αμοιβαίου σεβασμού

Ένα απόγευμα πριν χρόνια, ο μπαμπάς μου ετοιμαζόταν να παρακολουθήσει μια ταινία και πρότεινε να την δω κι εγώ, παρόλο που ήξερε ότι το θέμα της ταινίας δεν με ενδιέφερε στο ελάχιστο. Το ίδιο ήξερα κι εγώ, ωστόσο όμως έκατσα να την δω κι εν τέλει το θέαμα δικαίωσε πλήρως την απόφασή μου. Η ταινία έχει τίτλο "Rush" (2013) και αφορά την πραγματική ιστορία του ατυχήματος του Αυστριακού Νίκι Λάουντα (τον οποίο υποδύεται ο Daniel Brühl) σε αγώνα της Formula 1 το 1976, και την ισχυρή κόντρα του με τον Βρετανό Τζέιμς Χαντ (τον οποίο υποδύεται ο Chris Hemsworth) για την κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου εκείνη τη χρονιά. Οι δύο αυτοί αγωνιστές της Formula 1 έμειναν στην ιστορία του αθλήματος ως θρύλοι (έτσι προκύπτει και ο τίτλος). Τόσο πριν όσο και μετά την παρακολούθηση της ταινίας, η Formula 1 σαν διοργάνωση πάντα με αφήνει παγερά αδιάφορη. Η ταινία όμως είναι ένα αριστούργημα γιατί δεν προβάλλει απλώς την ιστορία γύρω από το ατύχημα, αλλά τον ανταγωνισμό μεταξύ του Λ

Οι διαφορετικοί τρόποι έκφρασης των συναισθημάτων μας

Άκουσα πριν καιρό σε μια συλλογή ξένων τραγουδιών ένα πολύ όμορφο τραγούδι, το οποίο αρχικά είχα ερμηνεύσει λάθος αλλά μετά από αναζήτηση είδα ότι η πραγματική ιστορία πίσω από το τραγούδι είναι πολύ πιο γλυκιά από ότι είχα σκεφτεί στην αρχή. Το τραγούδι είναι το "I'm not in love" των 10cc και ακολουθούν οι στίχοι με μετάφραση και τον σύνδεσμο στο τέλος του άρθρου:   "I'm not in love / Δεν είμαι ερωτευμένος So don't forget it / Οπότε μην ξεχνάς It's just a silly phase I'm going through / Ότι α πλώς περνάω μια χαζή φάση And just because / Κι επειδή I call you up / Σε παίρνω τηλέφωνο Don't get me wrong, don't think you've got it made / Μην μπερδεύεσαι , μη νομίζεις ότι πέτυχες I'm not in love, no no, it's because / Δεν είμαι ερωτευμένος, όχι, όχι, είναι επειδή   I like to see you / Θέλω να σε βλέπω But then again / Αλλά και πάλι That doesn't mean you mean that much to me / Αυτό δεν σημαίνει

Ψυχική ανθεκτικότητα

Με την έννοια ψυχική ανθεκτικότητα αναφερόμαστε στην ικανότητα ενός ατόμου να ξεπεράσει δύσκολες και στρεσογόνες καταστάσεις και να βγει πιο δυνατός μέσα από αυτές. Η εργασιακή καθημερινότητα, η οικογενειακή συνθήκη διαβίωσης αλλά και το κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ζούμε επηρεάζει την ψυχική μας κατάσταση. Όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα και δύσκολες καταστάσεις σε ένα από τα παραπάνω "σκέλη" της ζωής μας τότε τα υπόλοιπα λειτουργούν ως προστατευτικοί παράγοντες για να μπορέσουμε να ανακάμψουμε.  Τι γίνεται όταν νιώθουμε πως καταρρέουν οι αντοχές μας, υπάρχει αίσθηση αποσύνδεσης, αρνητικά συναισθήματα, οικογενειακές συγκρούσεις, απογοήτευση από τους "σημαντικούς άλλους" και οικονομικές δυσκολίες;  Τότε τα πράγματα δυσκολεύουν αρκετά. Η δουλειά που έχουμε να κάνουμε για να επιτύχουμε την ανάκαμψη είναι δύσκολη και αρκετά επώδυνη. Ωστόσο, δεν είναι αδύνατη . Άλλωστε "τα αγαθά κόποις κτώνται" και η ψυχική ανθεκτικότητα είναι μέγιστο αγαθό κα