Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

«Nοῦς ὑγιής ἐν σώματι ὑγιεῖ»... Oι δύο όψεις στην εποχή της εικόνας!


Κοινό τόπο αποτελεί για τους περισσοτέρους ότι ζούμε στην εποχή της εικόνας, από κάθε άποψη! Οι άνθρωποι ζουν μέσα σε «πρέπει» και «μη» που σίγουρα στο παρελθόν δεν είχαν καμία θέση στη ζωή τους, γιατί την θέση αυτών είχαν αλλά «πρέπει» και άλλα «μη». Είσαι γυναίκα; Πρέπει να έχεις τις τέλειες αναλογίες, το γνωστό 90 – 60 – 90, άνευ επαγγελματικής ιδιότητας και prestige. Αντίστοιχα, αν είσαι άνδρας το «six pack» είναι ένα αξεσουάρ που πρέπει να έχεις για να μπορέσεις να είσαι ποθητός και ελκυστικός από το θηλυκό κοινό, ασχέτως αν πνευματικά «δεν λες και πολλά», για να το πω στη γλώσσα του σήμερα. Αυτά τα πρέπει οδηγούν καθημερινά μεγάλη μερίδα κόσμου σε γυμναστήρια και κέντρα αδυνατίσματος με ένα και μοναδικό σκοπό, την απόκτηση της πολυπόθητης εικόνας. Στο παιχνίδι μπαίνει και η μόδα, καθώς δεν φτάνει να είσαι σωματικά στα πλαίσια των όσων προστάζουν οι κοινωνικές νόρμες αλλά και να ακολουθείς κάποια άλλα πρέπει, αυτά των «τάσεων της μόδας».

Είναι αυτοί οι μοναδικοί λόγοι που οδηγούν μια/έναν σύγχρονη/ο Ελληνίδα/Έλληνα στο διάδρομο και τα όργανα του γυμναστηρίου της γειτονιάς; ΟΧΙ! Σε ένα κόσμο γεμάτο στρες και άγχος ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να ξεσπάσει και να αποφορτιστεί. Το γυμναστήριο αποτελεί για πολλούς χώρο εκτόνωσης και αποσυμπίεσης από την δύσκολη και μονότονη καθημερινότητα στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας. Επιπρόσθετα, υπάρχουν άνθρωποι που στρέφονται εκεί για λόγους υγείας (προβλήματα στη μέση κ.α). Σε μια κοινωνία χωρίς ελεύθερο χρόνο, το γυμναστήριο φαντάζει «διασκέδαση» θα μπορούσαμε να πούμε με μια δόση υπερβολής. Είναι καλό να προσέχουμε το σώμα μας, αρκεί σε αυτό να υπάρχει και συμμετοχή από το πνεύμα μας. Είναι μια διαδικασία που χρειάζεται αλληλεπίδραση των δυο προαναφερόμενων και όχι υπερκάλυψη του ενός από το άλλο. Δεν είπε τυχαία ο Γιουβενάλη και άλλοι έκτοτε το «νοῦς ὑγιής ἐν σώματι ὑγιεῖ» (mens sana in corpore sano). Βέβαια μια εις βάθος ανάλυση της φράσης μας οδηγεί σε ρατσιστικά αποφθέγματα αλλά ας κάνουμε την εξαίρεση και ας μείνουμε στην επιφάνεια του πράγματος. Για να καταλήξω, η υγεία του σώματος είναι καλό να έχει ρόλο στην ζωή μας… αρκεί να μην είναι η ζωή μας και να μας αναλώνει από σημαντικότερα αγαθά.

Θα κλείσω αναφέροντας αυτό που είχα εξαρχής στο μυαλό μου «κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις». Αυτό προσπάθησα να αναδείξω μέσα από αυτό το σύντομο και επιδερμικά δοσμένο κείμενο. Σας αφήνω να το επεξεργαστείτε εις βάθος και αξίζει να επανέρθουμε. Είναι καλό να κοιτάς τις δύο όψεις (ή όσες υπάρχουν) για να διαλέγεις αυτοί που σου αρμόζει. 

Kωνσταντίνος Μπαλντίδης

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι διαφορετικοί τρόποι έκφρασης των συναισθημάτων μας

Άκουσα πριν καιρό σε μια συλλογή ξένων τραγουδιών ένα πολύ όμορφο τραγούδι, το οποίο αρχικά είχα ερμηνεύσει λάθος αλλά μετά από αναζήτηση είδα ότι η πραγματική ιστορία πίσω από το τραγούδι είναι πολύ πιο γλυκιά από ότι είχα σκεφτεί στην αρχή. Το τραγούδι είναι το "I'm not in love" των 10cc και ακολουθούν οι στίχοι με μετάφραση και τον σύνδεσμο στο τέλος του άρθρου:   "I'm not in love / Δεν είμαι ερωτευμένος So don't forget it / Οπότε μην ξεχνάς It's just a silly phase I'm going through / Ότι α πλώς περνάω μια χαζή φάση And just because / Κι επειδή I call you up / Σε παίρνω τηλέφωνο Don't get me wrong, don't think you've got it made / Μην μπερδεύεσαι , μη νομίζεις ότι πέτυχες I'm not in love, no no, it's because / Δεν είμαι ερωτευμένος, όχι, όχι, είναι επειδή   I like to see you / Θέλω να σε βλέπω But then again / Αλλά και πάλι That doesn't mean you mean that much to me / Αυτό δεν σημαίνει

Δύο θρύλοι, μια έχθρα, ένα ατύχημα, και μια ιστορία αμοιβαίου σεβασμού

Ένα απόγευμα πριν χρόνια, ο μπαμπάς μου ετοιμαζόταν να παρακολουθήσει μια ταινία και πρότεινε να την δω κι εγώ, παρόλο που ήξερε ότι το θέμα της ταινίας δεν με ενδιέφερε στο ελάχιστο. Το ίδιο ήξερα κι εγώ, ωστόσο όμως έκατσα να την δω κι εν τέλει το θέαμα δικαίωσε πλήρως την απόφασή μου. Η ταινία έχει τίτλο "Rush" (2013) και αφορά την πραγματική ιστορία του ατυχήματος του Αυστριακού Νίκι Λάουντα (τον οποίο υποδύεται ο Daniel Brühl) σε αγώνα της Formula 1 το 1976, και την ισχυρή κόντρα του με τον Βρετανό Τζέιμς Χαντ (τον οποίο υποδύεται ο Chris Hemsworth) για την κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου εκείνη τη χρονιά. Οι δύο αυτοί αγωνιστές της Formula 1 έμειναν στην ιστορία του αθλήματος ως θρύλοι (έτσι προκύπτει και ο τίτλος). Τόσο πριν όσο και μετά την παρακολούθηση της ταινίας, η Formula 1 σαν διοργάνωση πάντα με αφήνει παγερά αδιάφορη. Η ταινία όμως είναι ένα αριστούργημα γιατί δεν προβάλλει απλώς την ιστορία γύρω από το ατύχημα, αλλά τον ανταγωνισμό μεταξύ του Λ

Ψυχή τε και σώματι!

  Ψυχή και σώμα άρρηκτα συνδεδεμένα. Μιλάει το ένα και ακούει το άλλο. Έτσι δεν είναι περίεργο όταν παρατηρούμε πως κάτι το οποίο απασχολεί έναν άνθρωπο βρίσκει διέξοδο έκφρασης μέσα από το ίδιο του το σώμα. Μπορεί να εμφανιστεί με την μορφή ενός πόνου, σα δυσχέρεια αναπνοής, με μια γενικότερη αίσθηση ανακατέματος στο στομάχι ή μπορεί να πάρει οποιαδήποτε άλλη μορφή. Για αυτά τα συμπτώματα δεν υπάρχουν ιατρικές εξηγήσεις αλλά κρύβονται σε άλλα βαθύτερα και αφανή αίτια.   Όμως γιατί εμφανίζονται αυτά τα συμπτώματα; Και πώς μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε; Γιατί ναι μπορεί ο πόνος μας να προέρχεται από ψυχολογικούς λόγους αλλά δεν είναι πόνος θεωρητικός αλλά είναι πραγματικός και υπαρκτός και πλέον έχει αναχθεί σε θέμα υγείας!  Κατ' αρχήν ο καθένας μας γνωρίζει τι είναι αυτό που πραγματικά τον απασχολεί και καταδιώκει τη σκέψη του. Έτσι, το σώμα μας παίρνει την πρωτοβουλία να συμπαρασταθεί σα καλός φίλος στην ψυχή μας προσπαθώντας να τη φέρει αντιμέτωπη με τα προβλήματα