Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ποίημα - Νύχτα Μνήμης


Νύχτα Μνήμης


Η νύχτα παίζει μαζί μου γεμίζοντας με οφθαλμαπάτες
Που είναι όλες του μυαλού αυταπάτες

Το γέλιο σου ακούω, μα είναι θλιμμένο
Σε νιώθω όπου πάω πρόσωπο αγαπημένο

Και οι ώρες περνούν, οι μέρες κυλάνε
Και μες τη ροή τους και εμένα τραβάνε

Ο νους μου πάλι πίσω γυρνά
Σε μέρη όπου θέση είχε μόνο η χαρά

Μα, τι αφελείς που είμαστε; Πόσα κάνουμε λάθη;
Πόσος καιρός άραγε περνά ώσπου ο νους να μάθει;
Φερόμαστε απερίσκεπτα. Το μέλλον είναι μπροστά μας
Κι αλίμονο σε όποιον βρεθεί μπροστά στα όνειρα μας

Μα, σα τυφλοί σε βλέπουμε πως μόνο αυτό δε φτάνει
Είναι η ψυχή μας αετός που βγαίνει στο σεργιάνι
Κι είναι επιπόλαιη πολύ γι' αυτό και δε θωρούμε
Πως τίποτα παντοτινά δε μένει να κρατούμε

Και τώρα να, ξανά εσύ σα μία οπτασία
Τα μέρη που αγάπησες για εμένα είναι λατρεία

Μιλάς, μα δε σου απαντώ. Φωνάζεις, δε σ' ακούω
Στον ύπνο μου μπαίνεις δειλά κι εγώ σε αποκρούω

Τραγούδι ψέλνω στις σκιές στη χώρα σου να έρθει
Και ξέρω πως μου απαντάς, μα ο ήχος δε θα με έβρει

Άραγε εκεί που βρίσκεσαι με περιπαίζεις τώρα;
Και μήπως θα 'σαι δίπλα μου ως τη στερνή μου ώρα;

Είναι η απουσία σου φωτιά κι εγώ ένα κεράκι
Θα είμαι μαζί σου όπου κι αν πας, μικρό μου αγγελάκι

Το εν λόγω ποίημα γράφτηκε πριν από 7 χρόνια και διακρίθηκε στο Δ' φεστιβάλ ποιήσεως Θεσσαλονίκης από την Ένωση Συγγραφέων Λογοτεχνών Ευρώπης. Τότε δε μπορούσα να φανταστώ πόσο νόημα θα αποκτούσαν οι παρακάτω στίχοι μερικά χρόνια αργότερα. Γι' αυτό αν και αργά κάθε φορά που το φέρνω στο νου μου σκέφτομαι τον άνθρωπο που εκείνη την ημέρα είχε παρευρεθεί στην απαγγελία του και που πάντα μου ζητούσε να γράψω κάτι για αυτόν...  

Δέσποινα Ζησοπούλου

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι διαφορετικοί τρόποι έκφρασης των συναισθημάτων μας

Άκουσα πριν καιρό σε μια συλλογή ξένων τραγουδιών ένα πολύ όμορφο τραγούδι, το οποίο αρχικά είχα ερμηνεύσει λάθος αλλά μετά από αναζήτηση είδα ότι η πραγματική ιστορία πίσω από το τραγούδι είναι πολύ πιο γλυκιά από ότι είχα σκεφτεί στην αρχή. Το τραγούδι είναι το "I'm not in love" των 10cc και ακολουθούν οι στίχοι με μετάφραση και τον σύνδεσμο στο τέλος του άρθρου:   "I'm not in love / Δεν είμαι ερωτευμένος So don't forget it / Οπότε μην ξεχνάς It's just a silly phase I'm going through / Ότι α πλώς περνάω μια χαζή φάση And just because / Κι επειδή I call you up / Σε παίρνω τηλέφωνο Don't get me wrong, don't think you've got it made / Μην μπερδεύεσαι , μη νομίζεις ότι πέτυχες I'm not in love, no no, it's because / Δεν είμαι ερωτευμένος, όχι, όχι, είναι επειδή   I like to see you / Θέλω να σε βλέπω But then again / Αλλά και πάλι That doesn't mean you mean that much to me / Αυτό δεν σημαίνει

Δύο θρύλοι, μια έχθρα, ένα ατύχημα, και μια ιστορία αμοιβαίου σεβασμού

Ένα απόγευμα πριν χρόνια, ο μπαμπάς μου ετοιμαζόταν να παρακολουθήσει μια ταινία και πρότεινε να την δω κι εγώ, παρόλο που ήξερε ότι το θέμα της ταινίας δεν με ενδιέφερε στο ελάχιστο. Το ίδιο ήξερα κι εγώ, ωστόσο όμως έκατσα να την δω κι εν τέλει το θέαμα δικαίωσε πλήρως την απόφασή μου. Η ταινία έχει τίτλο "Rush" (2013) και αφορά την πραγματική ιστορία του ατυχήματος του Αυστριακού Νίκι Λάουντα (τον οποίο υποδύεται ο Daniel Brühl) σε αγώνα της Formula 1 το 1976, και την ισχυρή κόντρα του με τον Βρετανό Τζέιμς Χαντ (τον οποίο υποδύεται ο Chris Hemsworth) για την κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου εκείνη τη χρονιά. Οι δύο αυτοί αγωνιστές της Formula 1 έμειναν στην ιστορία του αθλήματος ως θρύλοι (έτσι προκύπτει και ο τίτλος). Τόσο πριν όσο και μετά την παρακολούθηση της ταινίας, η Formula 1 σαν διοργάνωση πάντα με αφήνει παγερά αδιάφορη. Η ταινία όμως είναι ένα αριστούργημα γιατί δεν προβάλλει απλώς την ιστορία γύρω από το ατύχημα, αλλά τον ανταγωνισμό μεταξύ του Λ

Ψυχική ανθεκτικότητα

Με την έννοια ψυχική ανθεκτικότητα αναφερόμαστε στην ικανότητα ενός ατόμου να ξεπεράσει δύσκολες και στρεσογόνες καταστάσεις και να βγει πιο δυνατός μέσα από αυτές. Η εργασιακή καθημερινότητα, η οικογενειακή συνθήκη διαβίωσης αλλά και το κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ζούμε επηρεάζει την ψυχική μας κατάσταση. Όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα και δύσκολες καταστάσεις σε ένα από τα παραπάνω "σκέλη" της ζωής μας τότε τα υπόλοιπα λειτουργούν ως προστατευτικοί παράγοντες για να μπορέσουμε να ανακάμψουμε.  Τι γίνεται όταν νιώθουμε πως καταρρέουν οι αντοχές μας, υπάρχει αίσθηση αποσύνδεσης, αρνητικά συναισθήματα, οικογενειακές συγκρούσεις, απογοήτευση από τους "σημαντικούς άλλους" και οικονομικές δυσκολίες;  Τότε τα πράγματα δυσκολεύουν αρκετά. Η δουλειά που έχουμε να κάνουμε για να επιτύχουμε την ανάκαμψη είναι δύσκολη και αρκετά επώδυνη. Ωστόσο, δεν είναι αδύνατη . Άλλωστε "τα αγαθά κόποις κτώνται" και η ψυχική ανθεκτικότητα είναι μέγιστο αγαθό κα