Η δύναμη των μέσων κοινωνικής δικτύωσης...

Με αφορμή ένα παιχνίδι με τίτλο «μπλε ιστορίες» μου γεννήθηκαν σκέψεις. Ο τρόπος που παίζεται και οι κανόνες, στη παρούσα φάση, δεν έχουν σημασία, απλά να σας πω ότι με ελάχιστα στοιχεία και ερωτοαπαντήσεις προσπαθείς να λύσεις το κουβάρι της εκάστοτε ιστορίας. Σε μια από αυτές έπρεπε να  ανακαλύψεις την επιπόλαια κίνηση που οδήγησε ένα νεαρό στην φυλακή. Ποια ήταν οι αιτία; Ότι ενώ έκανε διάρρηξη σε κατάστημα μπήκε από τον υπολογιστή του καταστήματος στο facebook αλλά φεύγοντας ξέχασε να κάνει αποσύνδεση. Αυτό ήταν το έναυσμα για να αναρωτηθώ «ποια η επιρροή του μέσου αυτού στη ζωή μας, καλή ή κακή;». Δεν είμαι αφοριστικός απέναντι στους νέους τρόπους επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης των ανθρώπων αλλά δεν ξέρω αν στην προκειμένη μιλάμε για ουσιαστική ή για εικονική επικοινωνία.

Καθημερινά η μεγαλύτερη μερίδα νέων και όχι μόνο επισκέπτονται το παραπάνω ή άλλα παρόμοια μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να μιλήσουν, μοιραστούν και εκφραστούν. Αυτό ως πρώτο άκουσμα δεν ενέχει τίποτα το μεμπτό, τίποτα που να μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη ζωή και την καθημερινότητα των ανθρώπων. Όμως, όπως φαίνεται και από το εναρκτήριο παράδειγμα ο εθισμός στη χρήση των μέσων αυτών είναι μεγάλος και κάπου εκεί ξεκινάει το πρόβλημα. Δεν είναι τυχαίο που ένα επιτραπέζιο παιχνίδι διασκέδασής έχει εντάξει το συγκεκριμένο μέσο ως αίτιο στη δικαιολόγηση της πλοκής μιας εκ των ιστοριών του και μακάρι να ήταν μόνο αυτό. Καθημερινά έρχονται στα αυτιά μας ιστορίες και νέα (ειδησεογραφικού και μη χαρακτήρα) σε σχέση με εγκλήματα, εξαπατήσεις και απειλές μεταξύ χρηστών κοινωνικής δικτύωσης. Άνθρωποι επιδεικνύουν και διαφημίζουν την προσωπική τους ζωή με κάθε λεπτομέρεια, από το τι φάγανε μέχρι πότε θα πέσουν για ύπνο και άλλα πολλά. Μάνες ανεβάζουν τη πρώτη μέρα στο σχολείο των παιδιών σε βιντεάκι και άνδρες – γυναίκες διαφημίζουν τον εαυτό τους με σκοπό την εύρεση συντρόφων. Μεγάλη μερίδα του κόσμου βγάζει φωτογραφίες όχι για να αποθανατίσει τη στιγμή αλλά για να μπορέσει να διαφημίσει την ευτυχία του αλλά και το πόσο καλά περνάει στις βόλτες του… τόσο καλά που αντί να τις βιώνει σκέφτεται το πώς θα τις παρουσιάσει στου «φίλους» του αλλά και τον αριθμό των «like» που θα πάρει. Δυστυχώς είτε το θέλουμε είτε όχι όλοι το έχουμε κάνει και όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης για αυτό, κι ας το κατακρίνουμε. Μόνο αυτή τη χρήση έχουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τύπου «προσωποβιβλίο»; Όχι, εσύ αποφασίζεις τη χρήση και τη σημασία τους.

Κάθε τι μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε με αρνητικό είτε με θετικό τρόπο. Τα κοινωνικά δίκτυα προσφέρουν ποικιλία παροχών στο χρήστη και εκείνος ανάλογα με τις ανάγκες του άγεται και φέρεται. Χιλιάδες άνθρωποι βρήκαν την ευκαιρία να κρατούν επαφή με συγγενείς και φίλους που ζουν μακριά και δεν μπορούν να τους δουν. Αντίστοιχα, έδωσε το βήμα σε επαγγελματίες να επικοινωνήσουν την δουλεία τους και σε ερασιτέχνες να εκφράσουν και διαφημίσουν τα χόμπι τους (καλή ώρα). Ταυτόχρονα, δίνει τη δυνατότητα πρόσβασης στην άμεση είδηση, καθώς τα νέα κυκλοφορούν σε μηδέν χρόνο, με αποτέλεσμα να γνωρίζεις σε πραγματικό χρόνο τα γεγονότα που διαδραματίζονται ανά τον κόσμο. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που το χρησιμοποιούν ως παρέα για να πνίξουν τη μοναξιά τους. Οι χρήσεις είναι πολλές, εσύ διαλέγεις ποιες θα ακολουθήσεις και ποιες όχι.

Συνοψίζοντας μπορούμε να πούμε ότι εμείς δημιουργούμε τους κινδύνους, οι χρήστες, με τη διαχείριση των παροχών που έχουμε. Ας φιλτράρουμε τα όσα μας παρέχονται και ας κάνουμε τις επιλογές μας. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν μια σειρά από ελαττώματα και μια σειρά από προτερήματα… ας δούμε που γέρνει η ζυγαριά για τον καθένα μας…

Κάπου εδώ σας αφήνω.

Κωνσταντίνος Μπαλντίδης