Μέσα από τις διάφορες διαδρομές μου θυμάμαι πως συνάντησα έναν άνθρωπο μέσα σε ένα λεωφορείο. Καθόταν σε ένα κάθισμα με το κεφάλι σκυμμένο για πολλή ώρα. Ήταν σχετικά μεγάλης ηλικίας και φαινόταν υπό την επήρεια ουσιών. Άξαφνα κάποια στιγμή έσπασε τη σιωπή του και με αυξομειώσεις στη φωνή άρχισε να ζητάει ελεημοσύνη, χωρίς να φαίνεται πως είχε ιδιαίτερη συναίσθηση του τι έλεγε, (ήταν σαν ένα ποιηματάκι που είχε μάθει να το λέει απέξω), να τραγουδάει και να ρωτάει τους ανθρώπους γιατί τον εγκατέλειψαν, λέγοντας πως χρειάζεται μόνο αγάπη. Ένας άνδρας δίπλα μου φαίνεται πως φοβήθηκε και προσπέρασε για να πάει λίγο παραπέρα, ώστε να μην βρίσκεται σε τόσο κοντινή επαφή με αυτόν τον άνθρωπο.
Λίγο παρακάτω μέσα στο χρόνο ήρθα σε επαφή και με άλλους ανθρώπους που μπορεί να βρίσκονταν σε καλύτερη κοινωνική κατάσταση αλλά είχαν το ίδιο αίτημα. Κάθε μία ιστορία διαφορετική αλλά με την ίδια καταληκτική ανάγκη: την ανάγκη για αγάπη!
Αγάπη! Ορισμοί υπάρχουν πολλοί, αλλά η αγάπη δεν είναι τόσο κάτι που μπορεί να ειπωθεί όσο να βιωθεί. Είναι η αίσθηση της συντροφικότητας, της στοργής, της αφοσίωσης. Όπως τα άνθη χρειάζονται το νερό έτσι και κάθε ανθρώπινο ον χρειάζεται αγάπη για να ανθίσει και να νιώσει πληρότητα.
Το καλό με την αγάπη είναι πως μπορεί να βρεθεί σε πολλές μορφές και να γεννηθεί μέσα στα πιο απίθανα μέρη, αλλά σε κάθε μορφή της παραμένει το ίδιο σημαντική και πολύτιμη.
Εύλογα θα αναρωτιόταν κάποιος πως θα μπορούσε να τη συναντήσει. Κι όμως δεν είναι τόσο δυσεύρετη όπως μπορεί να τη φανταζόμαστε μέσα στο μυαλό μας. Υπάρχει γύρω μας και μέσα μας, αρκεί να ξέρουμε να την ψάχνουμε και όταν την κοιτάμε να την αναγνωρίζουμε.
Για κάποιους ίσως να είναι λιγάκι πιο εύκολο να τη χαρίσουν απλόχερα γιατί έκαναν τα πρώτα τους βήματα κοντά της και μεγάλωσαν μαζί της, σε αντίθεση με κάποιους άλλους που μπορεί να άργησε να τους συστηθεί και έτσι να αισθάνονται αμήχανα μπροστά της και να την αντιμετωπίζουν επιφυλακτικά. Όμως, εκείνη πάντα βρίσκει τον τρόπο. Άλλωστε, το καλό με την αγάπη είναι πως όταν μοιράζεται δεν μειώνεται, πολλαπλασιάζεται και εξελίσσεται. Γιατί η αγάπη δεν είναι η αδυναμία μας αλλά η δύναμη μας.
Δέσποινα Ζησοπούλου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
•Δεν επιτρέπονται τα «greeklish» (ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες) και η γραφή με κεφαλαία (Caps) .
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
Προσοχή: 1. Η σελίδα λειτουργεί σε εθελοντική βάση. Τα σχόλια δημοσιεύονται το συντομότερο δυνατόν, μόλις αυτό καταστεί εφικτό.
2. Όσοι και όσες απευθύνονται στη διαχείρηση με απορίες και ερωτήσεις είναι απαραίτητο να αναγράφουν και το e-mail τους για τη δυνατότητα απάντησης.
Ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την βοήθεια σας!