Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κάτι σαν... έρωτας!

 
 
 Υπάρχουν κάποια μαγικά συναισθήματα που φοράνε φτερά στην καρδιά μας. Είναι από αυτά που δε μπορείς τόσο να τα περιγράψεις όσο να τα αισθανθείς. Γιατί είναι σα να σείεται η γη κάτω από τα πόδια σου, αφού χάνεις τον έλεγχο των αντιδράσεων σου και προσπαθείς να καταλάβεις γιατί το σώμα σου ανταποκρίνεται τόσο ιδιαίτερα με έναν συγκεκριμένο άνθρωπο. Γιατί και μόνο στη σκέψη του είναι σα να βρίσκεται εκεί ο ίδιος και σε τυλίγει η παρουσία του, γι' αυτό και προσπερνάς κάθε πιθανό και απίθανο εμπόδιο. Έτσι απλά.
 
 Όμως, τα συναισθήματα δεν είναι από μόνα τους αρκετά ώστε να θεμελιώσουν μία σχέση ανθρώπων. Κάποιες φορές ενώ υπάρχουν όλες οι σωστές ενδείξεις πως υπάρχει κάτι που αξίζει να εξερευνήσεις, επικρατεί μία σύγχυση καταστάσεων και καταλήγεις να βρίσκεσαι χαμένος στη μετάφραση. Κάπου εκεί, λοιπόν, η λογική οφείλει να πάρει το τιμόνι από τα χέρια της καρδιάς και να της κάνει μερικά μαθήματα καθοδήγησης.
 
 Άραγε υπάρχουν λάθος συναισθήματα; Μάλλον υπάρχουν λάθος συνθήκες. Όμως, ακριβώς επειδή είναι και οι μόνες που επικρατούν τη δεδομένη στιγμή, ενεργείς σύμφωνα με αυτές. Όλα τα υπόλοιπα επαφίενται στο χρόνο και στη λήθη του.
 
 
 Επομένως, ναι! Αν χρειαστεί κλείνεις τα αυτιά στους ρυθμικούς χορούς της καρδιάς σου, φοράς γυαλιά ηλίου μπροστά στα χαμόγελα που κάνουν τον ήλιο να ανατέλλει για δεύτερη και τρίτη φορά μέσα στην ίδια μέρα, χτίζεις τείχη για να κρατήσεις αποστάσεις ασφαλείας και κυμαίνεσαι σε θερμοκρασίες καταψύκτη. Κοινώς αμύνεσαι και αποφεύγεις να αφήνεσαι έρμαιο των καταστάσεων.
 
 Κι αν όλα αυτά φαντάζουν αδύνατα, ξέρεις πως αύριο ξημερώνει μια καινούρια λαμπερή ημέρα και μια νέα ιστορία πιο κοντά στα όνειρα σου περιμένει να γεννηθεί...
 
Δέσποινα Ζησοπούλου


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι διαφορετικοί τρόποι έκφρασης των συναισθημάτων μας

Άκουσα πριν καιρό σε μια συλλογή ξένων τραγουδιών ένα πολύ όμορφο τραγούδι, το οποίο αρχικά είχα ερμηνεύσει λάθος αλλά μετά από αναζήτηση είδα ότι η πραγματική ιστορία πίσω από το τραγούδι είναι πολύ πιο γλυκιά από ότι είχα σκεφτεί στην αρχή. Το τραγούδι είναι το "I'm not in love" των 10cc και ακολουθούν οι στίχοι με μετάφραση και τον σύνδεσμο στο τέλος του άρθρου:   "I'm not in love / Δεν είμαι ερωτευμένος So don't forget it / Οπότε μην ξεχνάς It's just a silly phase I'm going through / Ότι α πλώς περνάω μια χαζή φάση And just because / Κι επειδή I call you up / Σε παίρνω τηλέφωνο Don't get me wrong, don't think you've got it made / Μην μπερδεύεσαι , μη νομίζεις ότι πέτυχες I'm not in love, no no, it's because / Δεν είμαι ερωτευμένος, όχι, όχι, είναι επειδή   I like to see you / Θέλω να σε βλέπω But then again / Αλλά και πάλι That doesn't mean you mean that much to me / Αυτό δεν σημαίνει

Δύο θρύλοι, μια έχθρα, ένα ατύχημα, και μια ιστορία αμοιβαίου σεβασμού

Ένα απόγευμα πριν χρόνια, ο μπαμπάς μου ετοιμαζόταν να παρακολουθήσει μια ταινία και πρότεινε να την δω κι εγώ, παρόλο που ήξερε ότι το θέμα της ταινίας δεν με ενδιέφερε στο ελάχιστο. Το ίδιο ήξερα κι εγώ, ωστόσο όμως έκατσα να την δω κι εν τέλει το θέαμα δικαίωσε πλήρως την απόφασή μου. Η ταινία έχει τίτλο "Rush" (2013) και αφορά την πραγματική ιστορία του ατυχήματος του Αυστριακού Νίκι Λάουντα (τον οποίο υποδύεται ο Daniel Brühl) σε αγώνα της Formula 1 το 1976, και την ισχυρή κόντρα του με τον Βρετανό Τζέιμς Χαντ (τον οποίο υποδύεται ο Chris Hemsworth) για την κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου εκείνη τη χρονιά. Οι δύο αυτοί αγωνιστές της Formula 1 έμειναν στην ιστορία του αθλήματος ως θρύλοι (έτσι προκύπτει και ο τίτλος). Τόσο πριν όσο και μετά την παρακολούθηση της ταινίας, η Formula 1 σαν διοργάνωση πάντα με αφήνει παγερά αδιάφορη. Η ταινία όμως είναι ένα αριστούργημα γιατί δεν προβάλλει απλώς την ιστορία γύρω από το ατύχημα, αλλά τον ανταγωνισμό μεταξύ του Λ

Ψυχή τε και σώματι!

  Ψυχή και σώμα άρρηκτα συνδεδεμένα. Μιλάει το ένα και ακούει το άλλο. Έτσι δεν είναι περίεργο όταν παρατηρούμε πως κάτι το οποίο απασχολεί έναν άνθρωπο βρίσκει διέξοδο έκφρασης μέσα από το ίδιο του το σώμα. Μπορεί να εμφανιστεί με την μορφή ενός πόνου, σα δυσχέρεια αναπνοής, με μια γενικότερη αίσθηση ανακατέματος στο στομάχι ή μπορεί να πάρει οποιαδήποτε άλλη μορφή. Για αυτά τα συμπτώματα δεν υπάρχουν ιατρικές εξηγήσεις αλλά κρύβονται σε άλλα βαθύτερα και αφανή αίτια.   Όμως γιατί εμφανίζονται αυτά τα συμπτώματα; Και πώς μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε; Γιατί ναι μπορεί ο πόνος μας να προέρχεται από ψυχολογικούς λόγους αλλά δεν είναι πόνος θεωρητικός αλλά είναι πραγματικός και υπαρκτός και πλέον έχει αναχθεί σε θέμα υγείας!  Κατ' αρχήν ο καθένας μας γνωρίζει τι είναι αυτό που πραγματικά τον απασχολεί και καταδιώκει τη σκέψη του. Έτσι, το σώμα μας παίρνει την πρωτοβουλία να συμπαρασταθεί σα καλός φίλος στην ψυχή μας προσπαθώντας να τη φέρει αντιμέτωπη με τα προβλήματα