Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Wind of change!

 
 Πόσο εύκολο είναι να πιάνεις το νήμα από την αρχή όταν ήδη έχεις ξεκινήσει να το ξετυλίγεις; Μάλλον καθόλου. Όμως, όσο υπάρχει διάθεση και ελπίδα δεν θα είναι αργά!

 
 Η μεγαλύτερη παγίδα που είναι πιθανό να συναντήσεις μπροστά σου είναι η συνήθεια ή αλλιώς το κατά κόσμον γνωστό "βόλεμα". Ευτυχώς ή δυστυχώς, όταν συνηθίζουμε να ζούμε με ένα συγκεκριμένο τρόπο γίνεται τρόπος ζωής μας και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να θεωρηθεί λανθασμένα πως αυτός είναι και ο επιθυμητός. Φυσικά, για κάποιους ανθρώπους μπορεί και να είναι όντως, αλλά αναφέρομαι στις περιπτώσεις εκείνες που αισθανόμαστε πως κάτι που έχουμε δεν είναι το πραγματικά επιζητούμενο και ενώ θέλουμε να το αλλάξουμε το αφήνουμε να υφίσταται επ' άπειρο. Άλλη μια πονηρή παγίδα είναι ο φόβος, ο φόβος του "τι έχω" και "τι θα χάσω", μιας και το "τι θα κερδίσω" είναι άγνωστο εάν και πότε θα μας τιμήσει με την παρουσία του.
 
 Σειρά έχει και το επιχείρημα του "λάθους". Αυτό σημαίνει πως πολλοί μπορεί να χαρακτηρίσουν την πιθανή ενέργεια σου ως λάθος ενώ για εσένα μπορεί αυτό που ζεις μέχρι τώρα να είναι μεγαλύτερο λάθος.
 
 
 Καταβάθως, όσο προβληματισμένος και να είναι κάποιος ως προς το πως θα πορευτεί, πιστεύω πως μέσα του έχει ήδη αποφασίσει για το ποιες θα είναι οι επόμενες κινήσεις του. Ίσως αυτό που τον εμποδίζει  να αντιληφθεί τη συγκεκριμένη συνειδητοποίηση είναι η απλή κίνηση του να περάσει από τη θεωρία στην πράξη, καθότι  όσο πιο μεγάλο είναι το μέγεθος της αλλαγής τόσο πιο δύσκολη είναι και η συνειδητοποίηση της απόφασης μας.
 
 Εάν, λοιπόν, δεν μπορείς να εφησυχαστείς και πλέον έχεις ξοδέψει όλα τα επιτρεπτά χρονικά περιθώρια, έχει φτάσει η ώρα της αλλαγής! Και κάπως έτσι προσπαθείς να μείνεις όσο πιο κοντά μπορείς στα "θέλω" και τα "πιστεύω" σου.
 
Δέσποινα Ζησοπούλου

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι διαφορετικοί τρόποι έκφρασης των συναισθημάτων μας

Άκουσα πριν καιρό σε μια συλλογή ξένων τραγουδιών ένα πολύ όμορφο τραγούδι, το οποίο αρχικά είχα ερμηνεύσει λάθος αλλά μετά από αναζήτηση είδα ότι η πραγματική ιστορία πίσω από το τραγούδι είναι πολύ πιο γλυκιά από ότι είχα σκεφτεί στην αρχή. Το τραγούδι είναι το "I'm not in love" των 10cc και ακολουθούν οι στίχοι με μετάφραση και τον σύνδεσμο στο τέλος του άρθρου:   "I'm not in love / Δεν είμαι ερωτευμένος So don't forget it / Οπότε μην ξεχνάς It's just a silly phase I'm going through / Ότι α πλώς περνάω μια χαζή φάση And just because / Κι επειδή I call you up / Σε παίρνω τηλέφωνο Don't get me wrong, don't think you've got it made / Μην μπερδεύεσαι , μη νομίζεις ότι πέτυχες I'm not in love, no no, it's because / Δεν είμαι ερωτευμένος, όχι, όχι, είναι επειδή   I like to see you / Θέλω να σε βλέπω But then again / Αλλά και πάλι That doesn't mean you mean that much to me / Αυτό δεν σημαίνει

Δύο θρύλοι, μια έχθρα, ένα ατύχημα, και μια ιστορία αμοιβαίου σεβασμού

Ένα απόγευμα πριν χρόνια, ο μπαμπάς μου ετοιμαζόταν να παρακολουθήσει μια ταινία και πρότεινε να την δω κι εγώ, παρόλο που ήξερε ότι το θέμα της ταινίας δεν με ενδιέφερε στο ελάχιστο. Το ίδιο ήξερα κι εγώ, ωστόσο όμως έκατσα να την δω κι εν τέλει το θέαμα δικαίωσε πλήρως την απόφασή μου. Η ταινία έχει τίτλο "Rush" (2013) και αφορά την πραγματική ιστορία του ατυχήματος του Αυστριακού Νίκι Λάουντα (τον οποίο υποδύεται ο Daniel Brühl) σε αγώνα της Formula 1 το 1976, και την ισχυρή κόντρα του με τον Βρετανό Τζέιμς Χαντ (τον οποίο υποδύεται ο Chris Hemsworth) για την κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου εκείνη τη χρονιά. Οι δύο αυτοί αγωνιστές της Formula 1 έμειναν στην ιστορία του αθλήματος ως θρύλοι (έτσι προκύπτει και ο τίτλος). Τόσο πριν όσο και μετά την παρακολούθηση της ταινίας, η Formula 1 σαν διοργάνωση πάντα με αφήνει παγερά αδιάφορη. Η ταινία όμως είναι ένα αριστούργημα γιατί δεν προβάλλει απλώς την ιστορία γύρω από το ατύχημα, αλλά τον ανταγωνισμό μεταξύ του Λ

Ψυχή τε και σώματι!

  Ψυχή και σώμα άρρηκτα συνδεδεμένα. Μιλάει το ένα και ακούει το άλλο. Έτσι δεν είναι περίεργο όταν παρατηρούμε πως κάτι το οποίο απασχολεί έναν άνθρωπο βρίσκει διέξοδο έκφρασης μέσα από το ίδιο του το σώμα. Μπορεί να εμφανιστεί με την μορφή ενός πόνου, σα δυσχέρεια αναπνοής, με μια γενικότερη αίσθηση ανακατέματος στο στομάχι ή μπορεί να πάρει οποιαδήποτε άλλη μορφή. Για αυτά τα συμπτώματα δεν υπάρχουν ιατρικές εξηγήσεις αλλά κρύβονται σε άλλα βαθύτερα και αφανή αίτια.   Όμως γιατί εμφανίζονται αυτά τα συμπτώματα; Και πώς μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε; Γιατί ναι μπορεί ο πόνος μας να προέρχεται από ψυχολογικούς λόγους αλλά δεν είναι πόνος θεωρητικός αλλά είναι πραγματικός και υπαρκτός και πλέον έχει αναχθεί σε θέμα υγείας!  Κατ' αρχήν ο καθένας μας γνωρίζει τι είναι αυτό που πραγματικά τον απασχολεί και καταδιώκει τη σκέψη του. Έτσι, το σώμα μας παίρνει την πρωτοβουλία να συμπαρασταθεί σα καλός φίλος στην ψυχή μας προσπαθώντας να τη φέρει αντιμέτωπη με τα προβλήματα