Μέσα στην προσπάθεια του να προστατεύσουμε τον εαυτό μας, έχουμε αμελήσει πως κάπως έτσι υψώνουμε τείχη στους γύρω μας. Αναφέρομαι σε εκείνες τις περιπτώσεις που μπορεί να συνέβη μια παρεξήγηση με έναν συνάνθρωπο μας ή πιθανόν να μας ενόχλησε κάτι που έκανε ή είπε. Καθόλου απίθανο σενάριο αν σκεφτούμε πόσο διαφέρουμε μεταξύ μας και πως ο καθένας μας κουβαλάει ξεχωριστά βιώματα.
Η συνήθης αντίδραση λοιπόν είναι να απομακρυνθούμε από αυτόν διότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μας προσέβαλε και επακόλουθα να συζητήσουμε αυτή του την συμπεριφορά με κάποιο άλλο κοντινό μας πρόσωπο. Τελεία. Γιατί έτσι τερματίζουμε την όποια καλή σχέση είχαμε μαζί του.
Όμως, έτσι ο ο άνθρωπος που θεωρούμε πως μας έθιξε δε θα μάθει τι είναι αυτό που μας απομάκρυνε και κατά πάσα πιθανότητα θα επαναλάβει την ίδια συμπεριφορά και σε άλλους ανθρώπους. Εάν μιλάμε σε τρίτους για κάποιον, δεν είναι πιο σωστό να μιλήσουμε στον ίδιο; Να φτάσουν στα αυτιά του άμεσου ενδιαφερόμενου τα όσα έχουμε να πούμε για το άτομο του; Και φυσικά έτσι του δίνουμε την ευκαιρία να προβάλει έναν αντίλογο στον λόγο μας και να ατενίσουμε μια διαφορετική προσέγγιση της πράξης του. Μπορεί να δεχτεί, μπορεί και να απορρίψει την αλήθεια των λεγομένων μας. Μπορεί να τον ενδιαφέρουν μπορεί και όχι. Αυτό εξαρτάται από τη σχέση που έχουμε δημιουργήσει μαζί του και κατά πόσο επιθυμούμε να τη διατηρήσουμε. Υπάρχει κάτι που αξίζει να σωθεί ή ανήκει σε εκείνες τις περιπτώσεις που δεν ήταν για να συνεχίσουν να είναι;
Αν πρόκειται να ανοιχτεί συζήτηση για κάποιον, ας ειπωθεί στον ίδιο τον άνθρωπο για τον οποίο συζητάμε. Αλλιώς γιατί να παραπονιόμαστε για τις πράξεις του αν δεν του δίνουμε την ευκαιρία να τις διορθώσει ή να τις υπερασπιστεί; Το μόνο που θα μας απομείνει είναι μία γκρίνια και μια κριτική παραπάνω. Εύκολο δεν είναι. Θέλει θάρρος και θράσος. Αλλά αξίζει. Αν αξίζει για εμάς ο άνθρωπος. Και γιατί η αλήθεια μας, όποια και αν είναι αυτή, έχει την ιδιότητα να μας ελευθερώνει και να μας απαλλάσσει από τα περιττά ψυχικά βαρίδια. Ποιος ξέρει; Μπορεί στην τελική να κερδίσουμε έναν άνθρωπο και να διατηρήσουμε μια ανόθευτη ψυχή!
Δέσποινα Ζησοπούλου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
•Δεν επιτρέπονται τα «greeklish» (ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες) και η γραφή με κεφαλαία (Caps) .
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
Προσοχή: 1. Η σελίδα λειτουργεί σε εθελοντική βάση. Τα σχόλια δημοσιεύονται το συντομότερο δυνατόν, μόλις αυτό καταστεί εφικτό.
2. Όσοι και όσες απευθύνονται στη διαχείρηση με απορίες και ερωτήσεις είναι απαραίτητο να αναγράφουν και το e-mail τους για τη δυνατότητα απάντησης.
Ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την βοήθεια σας!