Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Χορεύουμε;


 

 Χορεύουμε; Αναφέρομαι στο χορό της ψυχής μας, στη μαγεία του να επιτρέπεις στον εαυτό σου να αφεθεί και να παραχωρείς μερικές ενέργειες στον αυθορμητισμό σου. Πιο συγκεκριμένα, κάνω λόγο για εκείνες τις αυθεντικές στιγμές που αφήνοντας τα προσωπεία αισθανόμαστε τόσο οικεία και όμορφα και παραμερίζοντας καχυποψίες και συστολές είμαστε ο εαυτός μας πέρα από τύπους και περιτυλίγματα. Χωρίς την ανάγκη της αποδοχής και τον φόβο της απόρριψης. 

 Καθώς πλησιάζουμε προς τη σκηνή ζυγίζουμε με το βλέμμα τον παρτενέρ μας. Έχουμε τα ίδια συναισθήματα: την ίδια αβεβαιότητα για την έκβαση και την ίδια αποφασιστικότητα για να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό στην προσπάθεια. Το είδος στο οποίο καλούμαστε να χορέψουμε παραμένει μια μικρή έκπληξη που θα ανακαλύψουμε με την έναρξη της μουσικής. Θα βασιστούμε στην ετοιμότητα και τον αυτοσχεδιασμό μας.

 Καθώς οι πρώτες νότες αρχίζουν να κατακλύζουν το χώρο αισθανόμαστε το σώμα μας να ανταποκρίνεται στο ρυθμό και προτού καν το καταλάβουμε έχουμε αρχίσει να κινούμαστε. Για να έχουμε ένα άρτιο χορευτικό αποτέλεσμα ο κάθε επίδοξος χορευτής πρέπει να επιτελέσει το ρόλο του σεβόμενος το χώρο και τον χορό του παρτενέρ του έτσι ώστε να αποφευχθούν πιθανοί τραυματισμοί επάνω σε κάποια φιγούρα
 

 Το αποτέλεσμα θα φανεί στην τελική μας βαθμολογία αλλά όποιο και να είναι πάντα θα μας ενώνει αυτός ο χορός και οι συγχρονισμένες κινήσεις μας που αλληλεπιδρούσαν μεταξύ τους κατά την διάρκεια του. Θα έχουμε τη συντροφιά μας μελωδίας και την μνήμη ενός προμελετημένου μουσικού αγγίγματος. 

 Ναι, χορεύουμε γιατί έτσι γευόμαστε τη ζωή και χωρίς χορό ο χρόνος κυλάει αργά και μονότονα αλλά με το χορό αποκτά ρυθμό, κίνηση, δράση και ενδιαφέρον για το παρακάτω.

 Μην επιτρέπεις σε κανένα να σου στερεί τη θέα του ουρανού επειδή ο ίδιος δεν μπορεί να τον αντικρίσει. Βρες ανθρώπους που θα αφήσουν τις φοβίες τους κατά μέρους για εσένα και που δε θα διστάσουν να χορέψουν ακόμη κι αν δεν ξέρουν τα βήματα. Αλήθεια, υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι και αν τους ψάξεις θα τους ανακαλύψεις!

Δέσποινα Ζησοπούλου

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι διαφορετικοί τρόποι έκφρασης των συναισθημάτων μας

Άκουσα πριν καιρό σε μια συλλογή ξένων τραγουδιών ένα πολύ όμορφο τραγούδι, το οποίο αρχικά είχα ερμηνεύσει λάθος αλλά μετά από αναζήτηση είδα ότι η πραγματική ιστορία πίσω από το τραγούδι είναι πολύ πιο γλυκιά από ότι είχα σκεφτεί στην αρχή. Το τραγούδι είναι το "I'm not in love" των 10cc και ακολουθούν οι στίχοι με μετάφραση και τον σύνδεσμο στο τέλος του άρθρου:   "I'm not in love / Δεν είμαι ερωτευμένος So don't forget it / Οπότε μην ξεχνάς It's just a silly phase I'm going through / Ότι α πλώς περνάω μια χαζή φάση And just because / Κι επειδή I call you up / Σε παίρνω τηλέφωνο Don't get me wrong, don't think you've got it made / Μην μπερδεύεσαι , μη νομίζεις ότι πέτυχες I'm not in love, no no, it's because / Δεν είμαι ερωτευμένος, όχι, όχι, είναι επειδή   I like to see you / Θέλω να σε βλέπω But then again / Αλλά και πάλι That doesn't mean you mean that much to me / Αυτό δεν σημαίνει

Δύο θρύλοι, μια έχθρα, ένα ατύχημα, και μια ιστορία αμοιβαίου σεβασμού

Ένα απόγευμα πριν χρόνια, ο μπαμπάς μου ετοιμαζόταν να παρακολουθήσει μια ταινία και πρότεινε να την δω κι εγώ, παρόλο που ήξερε ότι το θέμα της ταινίας δεν με ενδιέφερε στο ελάχιστο. Το ίδιο ήξερα κι εγώ, ωστόσο όμως έκατσα να την δω κι εν τέλει το θέαμα δικαίωσε πλήρως την απόφασή μου. Η ταινία έχει τίτλο "Rush" (2013) και αφορά την πραγματική ιστορία του ατυχήματος του Αυστριακού Νίκι Λάουντα (τον οποίο υποδύεται ο Daniel Brühl) σε αγώνα της Formula 1 το 1976, και την ισχυρή κόντρα του με τον Βρετανό Τζέιμς Χαντ (τον οποίο υποδύεται ο Chris Hemsworth) για την κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου εκείνη τη χρονιά. Οι δύο αυτοί αγωνιστές της Formula 1 έμειναν στην ιστορία του αθλήματος ως θρύλοι (έτσι προκύπτει και ο τίτλος). Τόσο πριν όσο και μετά την παρακολούθηση της ταινίας, η Formula 1 σαν διοργάνωση πάντα με αφήνει παγερά αδιάφορη. Η ταινία όμως είναι ένα αριστούργημα γιατί δεν προβάλλει απλώς την ιστορία γύρω από το ατύχημα, αλλά τον ανταγωνισμό μεταξύ του Λ

Ψυχή τε και σώματι!

  Ψυχή και σώμα άρρηκτα συνδεδεμένα. Μιλάει το ένα και ακούει το άλλο. Έτσι δεν είναι περίεργο όταν παρατηρούμε πως κάτι το οποίο απασχολεί έναν άνθρωπο βρίσκει διέξοδο έκφρασης μέσα από το ίδιο του το σώμα. Μπορεί να εμφανιστεί με την μορφή ενός πόνου, σα δυσχέρεια αναπνοής, με μια γενικότερη αίσθηση ανακατέματος στο στομάχι ή μπορεί να πάρει οποιαδήποτε άλλη μορφή. Για αυτά τα συμπτώματα δεν υπάρχουν ιατρικές εξηγήσεις αλλά κρύβονται σε άλλα βαθύτερα και αφανή αίτια.   Όμως γιατί εμφανίζονται αυτά τα συμπτώματα; Και πώς μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε; Γιατί ναι μπορεί ο πόνος μας να προέρχεται από ψυχολογικούς λόγους αλλά δεν είναι πόνος θεωρητικός αλλά είναι πραγματικός και υπαρκτός και πλέον έχει αναχθεί σε θέμα υγείας!  Κατ' αρχήν ο καθένας μας γνωρίζει τι είναι αυτό που πραγματικά τον απασχολεί και καταδιώκει τη σκέψη του. Έτσι, το σώμα μας παίρνει την πρωτοβουλία να συμπαρασταθεί σα καλός φίλος στην ψυχή μας προσπαθώντας να τη φέρει αντιμέτωπη με τα προβλήματα