Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια
ιστορία που δε γράφτηκε ποτέ. Το χαρτί βρισκόταν πολύ μακριά από το μελάνι και
η πένα ακόμη και να το ήθελε δε μπορούσε να γεφυρώσει τόσο μεγάλα χάσματα.
Το μελάνι και το χαρτί έστεκαν
μετέωρα και αδρανή γνωρίζοντας πως ο μεταξύ τους χρόνος είχε τελειώσει. Το
πρώτο ήταν πλέον απαλλαγμένο γιατί προφύλαξε το περιεχόμενο του από το
συγκεκριμένο χαρτί και το δεύτερο είχε γλυτώσει χωρίς να λεκιαστεί από το
συγκεκριμένο μελάνι.
Άλλωστε έπειτα από λίγο καιρό το
χαρτί θα έψαχνε καινούρια μελάνια ώστε να δημιουργήσουν μαζί μια καινούρια
ιστορία και το μελάνι θα έβρισκε άλλα υποψήφια χαρτιά για να ακουμπήσει επάνω
τους την ουσία του.
Δέσποινα Ζησοπούλου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
•Δεν επιτρέπονται τα «greeklish» (ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες) και η γραφή με κεφαλαία (Caps) .
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
Προσοχή: 1. Η σελίδα λειτουργεί σε εθελοντική βάση. Τα σχόλια δημοσιεύονται το συντομότερο δυνατόν, μόλις αυτό καταστεί εφικτό.
2. Όσοι και όσες απευθύνονται στη διαχείρηση με απορίες και ερωτήσεις είναι απαραίτητο να αναγράφουν και το e-mail τους για τη δυνατότητα απάντησης.
Ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την βοήθεια σας!