Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Present


Βαδίζοντας στις γιορτινές ημέρες συνηθίζεται εθιμοτυπικά να κάνουμε κάποιο δώρο σε πρόσωπα που αγαπάμε κι έχουν ιδιαίτερη θέση μέσα μας και σε αυτό ακριβώς θέλω να επικεντρωθώ. Έτσι, ψάχνουμε να βρούμε κάποιο ξεχωριστό αντικείμενο που θα αρέσει τόσο σε εμάς κι ακόμη περισσότερο στον αγαπημένο μας παραλήπτη του.
Τρυπώνουμε σε καταστήματα κάνοντας casting στα προϊόντα τους μέχρι να ξετρυπώσουμε μικρούς θησαυρούς που θα λάβουν την έγκριση μας, ώστε να περάσουν στο επόμενο στάδιο και να γνωρίσουν τον μελλοντικό κάτοχο τους. Κάποιες φορές, μάλιστα, λανθασμένα παραλληλίζουμε την αξία του αντικειμένου με αυτή του ατόμου για το οποίο προορίζεται. Αν και οφείλουμε να γνωρίζουμε πως η ανθρώπινη ζωή και η σημασία που έχουν κάποια αγαπημένα μας άτομα δεν κοστολογούνται.
Τιμώντας, λοιπόν, τις παραδόσεις και εκτιμώντας τις συμπάθειες μας προσφέρουμε τα δώρα μας! Όμως, μέσα στην αναζήτηση του ιδανικού δώρου αμελούμε κάτι σημαντικό που εμπεριέχεται στην αγγλική ονοματοδοσία της λέξης. «Present» θα πει δώρο αλλά σημαίνει και παρουσία, όπως και παρόν. Κι εδώ συνοψίζεται μια μεγάλη δόση αλήθειας, δηλαδή η ίδια μας η παρουσία στον παρόντα χρόνο αποτελεί το δώρο που προσφέρουμε στον άλλο. Νομίζω πως είναι πολυτιμότερο απ’ όσο θα μπορούσε ποτέ να καταστεί κάποιο επίδοξο υλικό αγαθό.
 Ακόμη πιο απλά, το να μοιραστείς χρόνο με έναν άνθρωπο, να τον ακούσεις, να του μιλήσεις, να προβείτε σε κάποια κοινή δραστηριότητα, να επικεντρωθεί ο ένας στον άλλο είναι το καλύτερο δώρο που μπορούμε να δώσουμε και να λάβουμε μέσα στο εορταστικό κλίμα. Εντέλει, τα μόνα υλικά που χρειαζόμαστε είναι ο χρόνος και η καλή διάθεση για να δημιουργήσουμε όμορφες στιγμές. Σας εύχομαι καλές γιορτές!

Δέσποινα Ζησοπούλου

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι διαφορετικοί τρόποι έκφρασης των συναισθημάτων μας

Άκουσα πριν καιρό σε μια συλλογή ξένων τραγουδιών ένα πολύ όμορφο τραγούδι, το οποίο αρχικά είχα ερμηνεύσει λάθος αλλά μετά από αναζήτηση είδα ότι η πραγματική ιστορία πίσω από το τραγούδι είναι πολύ πιο γλυκιά από ότι είχα σκεφτεί στην αρχή. Το τραγούδι είναι το "I'm not in love" των 10cc και ακολουθούν οι στίχοι με μετάφραση και τον σύνδεσμο στο τέλος του άρθρου:   "I'm not in love / Δεν είμαι ερωτευμένος So don't forget it / Οπότε μην ξεχνάς It's just a silly phase I'm going through / Ότι α πλώς περνάω μια χαζή φάση And just because / Κι επειδή I call you up / Σε παίρνω τηλέφωνο Don't get me wrong, don't think you've got it made / Μην μπερδεύεσαι , μη νομίζεις ότι πέτυχες I'm not in love, no no, it's because / Δεν είμαι ερωτευμένος, όχι, όχι, είναι επειδή   I like to see you / Θέλω να σε βλέπω But then again / Αλλά και πάλι That doesn't mean you mean that much to me / Αυτό δεν σημαίνει

Δύο θρύλοι, μια έχθρα, ένα ατύχημα, και μια ιστορία αμοιβαίου σεβασμού

Ένα απόγευμα πριν χρόνια, ο μπαμπάς μου ετοιμαζόταν να παρακολουθήσει μια ταινία και πρότεινε να την δω κι εγώ, παρόλο που ήξερε ότι το θέμα της ταινίας δεν με ενδιέφερε στο ελάχιστο. Το ίδιο ήξερα κι εγώ, ωστόσο όμως έκατσα να την δω κι εν τέλει το θέαμα δικαίωσε πλήρως την απόφασή μου. Η ταινία έχει τίτλο "Rush" (2013) και αφορά την πραγματική ιστορία του ατυχήματος του Αυστριακού Νίκι Λάουντα (τον οποίο υποδύεται ο Daniel Brühl) σε αγώνα της Formula 1 το 1976, και την ισχυρή κόντρα του με τον Βρετανό Τζέιμς Χαντ (τον οποίο υποδύεται ο Chris Hemsworth) για την κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου εκείνη τη χρονιά. Οι δύο αυτοί αγωνιστές της Formula 1 έμειναν στην ιστορία του αθλήματος ως θρύλοι (έτσι προκύπτει και ο τίτλος). Τόσο πριν όσο και μετά την παρακολούθηση της ταινίας, η Formula 1 σαν διοργάνωση πάντα με αφήνει παγερά αδιάφορη. Η ταινία όμως είναι ένα αριστούργημα γιατί δεν προβάλλει απλώς την ιστορία γύρω από το ατύχημα, αλλά τον ανταγωνισμό μεταξύ του Λ

Ψυχή τε και σώματι!

  Ψυχή και σώμα άρρηκτα συνδεδεμένα. Μιλάει το ένα και ακούει το άλλο. Έτσι δεν είναι περίεργο όταν παρατηρούμε πως κάτι το οποίο απασχολεί έναν άνθρωπο βρίσκει διέξοδο έκφρασης μέσα από το ίδιο του το σώμα. Μπορεί να εμφανιστεί με την μορφή ενός πόνου, σα δυσχέρεια αναπνοής, με μια γενικότερη αίσθηση ανακατέματος στο στομάχι ή μπορεί να πάρει οποιαδήποτε άλλη μορφή. Για αυτά τα συμπτώματα δεν υπάρχουν ιατρικές εξηγήσεις αλλά κρύβονται σε άλλα βαθύτερα και αφανή αίτια.   Όμως γιατί εμφανίζονται αυτά τα συμπτώματα; Και πώς μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε; Γιατί ναι μπορεί ο πόνος μας να προέρχεται από ψυχολογικούς λόγους αλλά δεν είναι πόνος θεωρητικός αλλά είναι πραγματικός και υπαρκτός και πλέον έχει αναχθεί σε θέμα υγείας!  Κατ' αρχήν ο καθένας μας γνωρίζει τι είναι αυτό που πραγματικά τον απασχολεί και καταδιώκει τη σκέψη του. Έτσι, το σώμα μας παίρνει την πρωτοβουλία να συμπαρασταθεί σα καλός φίλος στην ψυχή μας προσπαθώντας να τη φέρει αντιμέτωπη με τα προβλήματα