Σα παιδί μεγάλωσα με τα παραδοσιακά και νόστιμα φαγητά της αγαπημένης μου συνονόματης γιαγιάς. Η αλήθεια είναι πως δεν προτιμάει τον εύκολο τρόπο για να δημιουργήσει στην κουζίνα της αλλά είναι εξίσου αλήθεια πως δεν έχω δοκιμάσει συνταγές σα τις δικές της. Έτσι, λοιπόν, παρακάτω σας παρουσιάζω την νόστιμη εκδοχή της γιαγιάς μου για τυροπιτάκια με φύλλο. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Υπομονή, επιμονή, ζυμάρι και πλάστης! Παρακάτω θα προσπαθήσω να σας δείξω με όσο πιο απλό και παραστατικό τρόπο γίνεται τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσουμε για να πετύχει η συνταγή μας, όπως μου τα έδειξε κι εμένα με τη σειρά μου η πρόγονος μου.
Συνταγή:
Στη συνέχεια λιώνουμε 4-5 κουταλιές στέρεου λευκού βουτύρου σε χαμηλή φωτιά ώστε να λιώσει ελαφρώς και να μπορούμε να το απλώσουμε επάνω στο ζυμάρι μας. Επόμενο βήμα είναι να πιάσουμε ένα ένα κάθε ανοιγμένο πιτάκι κι αφού το αλείψουμε από την μία του πλευρά με το βούτυρο που αναφέραμε πιο πάνω να επανωτίσουμε το ένα επάνω στο άλλο κάνοντας τα να φαίνονται σαν ένα σώμα.
Λιώνουμε 4-5 κουταλιές βούτυρο και το απλώνουμε επάνω σε όλη την επιφάνεια της ζύμης μας με ένα πινελάκι.
Μετά από αυτό αρχίζουμε να τυλίγουμε το ζυμάρι μας (σχήμα σα φιδάκι) και το τοποθετούμε στο ψυγείο μέσα σε κάποιο σκεύος για να κρυώσει.
Σειρά έχουν τα επόμενα 6 κομματάκια όπου και θα επαναληφθεί και για αυτά η ίδια διαδικασία που περιγράψαμε παραπάνω.
Εν συνεχεία, κόβουμε το ζυμάρι (που είναι σε σχήμα φιδάκι) σε πολλά μικρά στρογγυλά κομματάκια όπου αυτά θα αποτελέσουν και τα τελικά πιτάκια μας. Έπειτα, τα πιάνουμε ένα ένα και αφού τα ανοίξουμε με τον πλάστη τοποθετούμε στη μέση τους μια κουταλιά από το μείγμα που ετοιμάσαμε προηγουμένως με το τυρί και τα κλείνουμε. Μόλις τελειώσουμε με αυτά βγάζουμε από το ψυγείο και τη δεύτερη ζύμη μας όπου εφαρμόζουμε την ίδια διαδικασία.
Ταυτόχρονα αλείφουμε με καλαμποκέλαιο την επιφάνεια από το ταψί που θα φιλοξενήσει τα τυροπιτάκια μας. Αφού λοιπόν τα τοποθετήσουμε μέσα στο ταψί, χτυπάμε ένα αυγό και στη συνέχεια αλείφουμε με αυτό το επάνω μέρος από τα τυροπιτάκια μας. Τώρα είναι έτοιμα να μπουν στο φούρνο!
Προαιρετικά: Οι παλιές γενιές συνήθιζαν να χρησιμοποιούν αρκετά το κόσκινο. Επομένως, πριν ξεκινήσουμε την εκτέλεση της συνταγής μας μπορείτε να περάσετε το αλεύρι από ένα κόσκινο ώστε να αποφευχθούν τυχόν σκουπιδάκια που μπορεί να περιέχονται με τη συσκευασία του.
Αρχικά, γεμίζουμε ένα ποτήρι με αλεύρι, το οποίο το ρίχνουμε μέσα σε ένα ταψάκι/λεκανίτσα (ή κάποιο σκεύος με βάθος και πλατιά επιφάνεια). Εκεί προσθέτουμε 2 κουταλιές ξύδι, 2 κουταλιές καλαμποκέλαιο, 1 πρέζα αλάτι (μικρή ποσότητα με τις άκρες των δαχτύλων μας) και ρίχνουμε σταδιακά μισό ποτήρι νερό. Ταυτόχρονα, ξεκινάμε να αναμειγνύουμε τα υλικά με τα χέρια μας ώστε όλα τα παραπάνω υλικά να γίνουν ένα σώμα. Και αυτό είναι το ζυμάρι μας. Εδώ πρέπει να προσέξουμε ώστε το ζυμάρι που έχει αρχίσει να σχηματίζεται να μην είναι ούτε πολύ σφιχτό ούτε μαλακό. Εάν κολλάει στα χέρια μας προσθέτουμε σταδιακά κι άλλο αλεύρι και συνεχίζουμε να το ζυμώνουμε μέχρι να το φτάσουμε στο αποτέλεσμα που θέλουμε. Έπειτα από αυτό καλύπτουμε το ζυμάρι μας και το αφήνουμε να "ξεκουραστεί" για μία ωρίτσα.
Στη συνέχεια, παίρνουμε 250 γραμμάρια φέτα της επιλογής μας και την τρίβουμε μέσα σε ένα βαθύ πιάτο. Έπειτα, ρίχνουμε 2 αβγά και λίγο πιπέρι και τα ανακατεύουμε όλα μαζί. Έτσι έχουμε προετοιμάσει τη γέμιση μας!
Όσο λοιπόν το ζυμάρι μας αναπαύεται είναι μια καλή ευκαιρία και για εμάς να φτιάξουμε ένα καφεδάκι και να το απολαύσουμε στο μπαλκόνι μας.
Επιστροφή στην κουζίνα! Τώρα καταπιανόμαστε με το ζυμάρι μας και το κόβουμε σε 12 ισάριθμα κομμάτια. Ασχολούμαστε με τα πρώτα 6 και αφήνουμε τα άλλα 6 στην άκρη για να ασχοληθούμε μαζί τους αργότερα. Ρίχνουμε λίγο αλεύρι μπροστά μας, πιάνουμε το κάθε ένα κομματάκι και το ανοίγουμε με τον πλάστη μας, ενώ ταυτόχρονα απλώνουμε και λίγο αλεύρι στην επιφάνεια του.
Στη συνέχεια λιώνουμε 4-5 κουταλιές στέρεου λευκού βουτύρου σε χαμηλή φωτιά ώστε να λιώσει ελαφρώς και να μπορούμε να το απλώσουμε επάνω στο ζυμάρι μας. Επόμενο βήμα είναι να πιάσουμε ένα ένα κάθε ανοιγμένο πιτάκι κι αφού το αλείψουμε από την μία του πλευρά με το βούτυρο που αναφέραμε πιο πάνω να επανωτίσουμε το ένα επάνω στο άλλο κάνοντας τα να φαίνονται σαν ένα σώμα.
Τώρα ξαναπιάνουμε τον πλάστη και αρχίζουμε να ανοίγουμε το ζυμάρι μας πασπαλίζοντας το συνάμα με αλεύρι ώστε να μην κολλάει. Στόχος μας είναι να του δώσουμε μια στρογγυλή όψη και να το ανοίξουμε όσο περισσότερο γίνεται. Ουσιαστικά αυτή είναι η πρακτική εφαρμογή της έκφρασης "ανοίγω φύλλο".
Λιώνουμε 4-5 κουταλιές βούτυρο και το απλώνουμε επάνω σε όλη την επιφάνεια της ζύμης μας με ένα πινελάκι. 
Μετά από αυτό αρχίζουμε να τυλίγουμε το ζυμάρι μας (σχήμα σα φιδάκι) και το τοποθετούμε στο ψυγείο μέσα σε κάποιο σκεύος για να κρυώσει.
Σειρά έχουν τα επόμενα 6 κομματάκια όπου και θα επαναληφθεί και για αυτά η ίδια διαδικασία που περιγράψαμε παραπάνω.
Μόλις τυλίξουμε και το δεύτερο ζυμάρι βγάζουμε το πρώτο από το ψυγείο και παίρνει τη θέση του εκεί το δεύτερο.
Εν συνεχεία, κόβουμε το ζυμάρι (που είναι σε σχήμα φιδάκι) σε πολλά μικρά στρογγυλά κομματάκια όπου αυτά θα αποτελέσουν και τα τελικά πιτάκια μας. Έπειτα, τα πιάνουμε ένα ένα και αφού τα ανοίξουμε με τον πλάστη τοποθετούμε στη μέση τους μια κουταλιά από το μείγμα που ετοιμάσαμε προηγουμένως με το τυρί και τα κλείνουμε. Μόλις τελειώσουμε με αυτά βγάζουμε από το ψυγείο και τη δεύτερη ζύμη μας όπου εφαρμόζουμε την ίδια διαδικασία.
Ανοίγουμε το φούρνο μας ώστε να προθερμανθεί στους 180 βαθμούς για ένα δεκάλεπτο.
Ταυτόχρονα αλείφουμε με καλαμποκέλαιο την επιφάνεια από το ταψί που θα φιλοξενήσει τα τυροπιτάκια μας. Αφού λοιπόν τα τοποθετήσουμε μέσα στο ταψί, χτυπάμε ένα αυγό και στη συνέχεια αλείφουμε με αυτό το επάνω μέρος από τα τυροπιτάκια μας. Τώρα είναι έτοιμα να μπουν στο φούρνο!
Τοποθετούμε τα τυροπιτάκια μας στην προτελευταία σχάρα του φούρνου, στην ένδειξη της πάνω - κάτω αντίστασης και τα αφήνουμε να ψηθούν στους 180 βαθμούς για περίπου 45 λεπτά.
Μετά από όλο αυτό δεν έχω παρά να σας ευχηθώ καλή ξεκούραση και καλή όρεξη!
Δέσποινα Ζησοπούλου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
•Δεν επιτρέπονται τα «greeklish» (ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες) και η γραφή με κεφαλαία (Caps) .
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
Προσοχή: 1. Η σελίδα λειτουργεί σε εθελοντική βάση. Τα σχόλια δημοσιεύονται το συντομότερο δυνατόν, μόλις αυτό καταστεί εφικτό.
2. Όσοι και όσες απευθύνονται στη διαχείρηση με απορίες και ερωτήσεις είναι απαραίτητο να αναγράφουν και το e-mail τους για τη δυνατότητα απάντησης.
Ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την βοήθεια σας!