Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Καλημέρα κόσμε!


Είχα αρκετό καιρό να περπατήσω στους δρόμους της πόλης μου, προτού ξεπροβάλλουν οι πρώτες ακτίνες του ηλίου. Εκεί μέσα στις σκιές λίγο πριν γεννηθεί το φως, προλαβαίνεις να ξαποστάσεις και να πάρεις μια μεγάλη ανάσα αφιερώνοντας πολύτιμο προσωπικό χρόνο στον εαυτό σου. 

Κοιτάζεις τους ελάχιστους ανθρώπους γύρω σου με ένα βλέμμα σύμπνοιας και αλληλεγγύης. Εκείνοι μπορούν να σε καταλάβουν. Μια γουλιά καφέ με σκόρπιες νότες μουσικής είναι ένας τρυφερός σύντροφος για τα πρώτα σου βήματα μέσα στην καινούργια ημέρα. 

Ηρεμία στο μυαλό και στο σώμα. Μια μικρή ανασκόπηση συναισθημάτων και υποχρεώσεων και το βλέμμα σου πλανιέται ελεύθερα σε συνανθρώπους και τοπία. Εικόνες που υπό άλλες φρενήρεις συνθήκες δε θα κοντοστεκόσουν να παρατηρήσεις. Ένα γέλιο σχηματίζεται στο πρόσωπο σου γιατί μόλις πέρασε από μπροστά σου ένα παλιό αυτοκινητάκι, από εκείνα που κάποτε οδηγούσε ο παππούς σου. Είχε στολισμένο το πίσω τζάμι του με δύο ξεθωριασμένες παιδικές φιγούρες. Δεν είδες τα πρόσωπα των επιβατών του αλλά αυτό το αμαξάκι κουβαλούσε μια γλυκιά αλλοτινή αθωότητα στο εσωτερικό του.

Λίγος χρόνος μεν αλλά χρόνος ποιοτικός και σημαντικός για τον άνθρωπο, γιατί γεμίζει την ψυχή σου και την οπλίζει με διάθεση και κουράγιο να ανταπεξέλθει στην νέα πρόσκληση αυτής της νεογέννητης ημέρας!

Ο ήλιος ανεβαίνει στη σκάλα του ουρανού και πριν το συνειδητοποιήσεις σε έχει ήδη αγκαλιάσει το φως του. 

Άρχισαν να ηχούν και τα γνώριμα κορναρίσματα, σημάδι ότι ξύπνησε η πόλη. Πάνω στην ώρα για να σε επαναφέρουν σε μια πιο πεζή εκδοχή της πραγματικότητας... την οποία πλέον είσαι εφοδιασμένος να αντιμετωπίσεις! Καλή μας ημέρα!

Δέσποινα Ζησοπούλου

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Δύο θρύλοι, μια έχθρα, ένα ατύχημα, και μια ιστορία αμοιβαίου σεβασμού

Ένα απόγευμα πριν χρόνια, ο μπαμπάς μου ετοιμαζόταν να παρακολουθήσει μια ταινία και πρότεινε να την δω κι εγώ, παρόλο που ήξερε ότι το θέμα της ταινίας δεν με ενδιέφερε στο ελάχιστο. Το ίδιο ήξερα κι εγώ, ωστόσο όμως έκατσα να την δω κι εν τέλει το θέαμα δικαίωσε πλήρως την απόφασή μου. Η ταινία έχει τίτλο "Rush" (2013) και αφορά την πραγματική ιστορία του ατυχήματος του Αυστριακού Νίκι Λάουντα (τον οποίο υποδύεται ο Daniel Brühl) σε αγώνα της Formula 1 το 1976, και την ισχυρή κόντρα του με τον Βρετανό Τζέιμς Χαντ (τον οποίο υποδύεται ο Chris Hemsworth) για την κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου εκείνη τη χρονιά. Οι δύο αυτοί αγωνιστές της Formula 1 έμειναν στην ιστορία του αθλήματος ως θρύλοι (έτσι προκύπτει και ο τίτλος). Τόσο πριν όσο και μετά την παρακολούθηση της ταινίας, η Formula 1 σαν διοργάνωση πάντα με αφήνει παγερά αδιάφορη. Η ταινία όμως είναι ένα αριστούργημα γιατί δεν προβάλλει απλώς την ιστορία γύρω από το ατύχημα, αλλά τον ανταγωνισμό μεταξύ του Λ

Οι διαφορετικοί τρόποι έκφρασης των συναισθημάτων μας

Άκουσα πριν καιρό σε μια συλλογή ξένων τραγουδιών ένα πολύ όμορφο τραγούδι, το οποίο αρχικά είχα ερμηνεύσει λάθος αλλά μετά από αναζήτηση είδα ότι η πραγματική ιστορία πίσω από το τραγούδι είναι πολύ πιο γλυκιά από ότι είχα σκεφτεί στην αρχή. Το τραγούδι είναι το "I'm not in love" των 10cc και ακολουθούν οι στίχοι με μετάφραση και τον σύνδεσμο στο τέλος του άρθρου:   "I'm not in love / Δεν είμαι ερωτευμένος So don't forget it / Οπότε μην ξεχνάς It's just a silly phase I'm going through / Ότι α πλώς περνάω μια χαζή φάση And just because / Κι επειδή I call you up / Σε παίρνω τηλέφωνο Don't get me wrong, don't think you've got it made / Μην μπερδεύεσαι , μη νομίζεις ότι πέτυχες I'm not in love, no no, it's because / Δεν είμαι ερωτευμένος, όχι, όχι, είναι επειδή   I like to see you / Θέλω να σε βλέπω But then again / Αλλά και πάλι That doesn't mean you mean that much to me / Αυτό δεν σημαίνει

Ψυχική ανθεκτικότητα

Με την έννοια ψυχική ανθεκτικότητα αναφερόμαστε στην ικανότητα ενός ατόμου να ξεπεράσει δύσκολες και στρεσογόνες καταστάσεις και να βγει πιο δυνατός μέσα από αυτές. Η εργασιακή καθημερινότητα, η οικογενειακή συνθήκη διαβίωσης αλλά και το κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ζούμε επηρεάζει την ψυχική μας κατάσταση. Όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα και δύσκολες καταστάσεις σε ένα από τα παραπάνω "σκέλη" της ζωής μας τότε τα υπόλοιπα λειτουργούν ως προστατευτικοί παράγοντες για να μπορέσουμε να ανακάμψουμε.  Τι γίνεται όταν νιώθουμε πως καταρρέουν οι αντοχές μας, υπάρχει αίσθηση αποσύνδεσης, αρνητικά συναισθήματα, οικογενειακές συγκρούσεις, απογοήτευση από τους "σημαντικούς άλλους" και οικονομικές δυσκολίες;  Τότε τα πράγματα δυσκολεύουν αρκετά. Η δουλειά που έχουμε να κάνουμε για να επιτύχουμε την ανάκαμψη είναι δύσκολη και αρκετά επώδυνη. Ωστόσο, δεν είναι αδύνατη . Άλλωστε "τα αγαθά κόποις κτώνται" και η ψυχική ανθεκτικότητα είναι μέγιστο αγαθό κα