Oskar Schindler: ο Γερμανός επιχειρηματίας που έσωσε πάνω από χίλιους Εβραίους στο Ολοκαύτωμα!

"Oskar Schindler, ο Γερμανός επιχειρηματίας που έσωσε πάνω από χίλιους Πολωνούς Εβραίους στο Ολοκαύτωμα κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, έγινε ο ήρωας ενός ολόκληρου έθνους και η ζωή του έγινε ταινία το 1993."

Τα πρώτα χρόνια.

Ο Oskar Schindler γεννήθηκε στις 28 Απριλίου του 1908 από καθολικούς γονείς στην πόλη Zwittau, στην Τσεχία. Ο πατέρας του είχε εργοστάσιο που κατασκεύαζε αγροτικό εξοπλισμό και ο Oskar θέλοντας να ακολουθήσει τα βήματά του, το 1924 παράτησε το σχολείο και τελείωσε μια σχολή εμπορίου. Ύστερα, ανέλαβε το εργοστάσιο του πατέρα του μέχρι το 1930 όπου και χρεοκόπησε. Το 1928 παντρεύτηκε την Emilie Pelzl και αμέσως έφερε σε πέρας τη στρατιωτική του θητεία.

Κατασκοπία και δουλειές στη Μαύρη Αγορά.

Τη δεκαετία του '30, το πολιτικό σκηνικό στην Ευρώπη άλλαζε δραματικά με την άνοδο του ναζιστικού κόμματος του Χίτλερ στη Γερμανία. Θέλοντας να βρίσκεται μέσα στα πράγματα, ο Oskar γράφτηκε σε μια τοπική ναζιστική οργάνωση και έμαθε πως λειτουργούσε το κόμμα ιδίοις όμμασι. Οι δραστηριότητες του κίνησαν υποψίες και το 1938 συνελήφθη από την αστυνομία. Το ίδιο έτος πέρασε από δίκη και καταδικάστηκε σε θάνατο για κατασκοπία και συνεργεία με στελέχη των Ναζί. Όμως, απελευθερώθηκε γρήγορα έπειτα από παρέμβαση των Γερμανικών Αρχών και άρπαξε γρήγορα τη δεύτερη ευκαιρία που του δόθηκε.

Το 1939 η Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία. Ο Oskar άφησε τη γυναίκα του και μετακόμισε στην Κρακοβία ελπίζοντας πως θα επωφελούνταν από την έναρξη του Πολέμου. Ψάχνοντας επιχειρηματικές ευκαιρίες, άνοιξε δουλειές στη Μαύρη Αγορά δωροδοκώντας υψηλά ιστάμενα στελέχη των Ναζί με πούρα, ρούχα κι άλλα πολλά προϊόντα, δημιουργώντας έτσι φιλίες με άτομα-κλειδιά. Θέλοντας να επεκτείνει τις επιχειρήσεις του, άνοιξε επίσης μια βιοτεχνία που κατασκεύαζε αγαθά για το γερμανικό στρατό.

Οι επιχειρήσεις του και το νέο εργοστάσιο.

Μετά τη μετονομασία του νέου του εργοστασίου σε εργοστάσιο Enamelware, ο Oskar θέλησε να εξειδικευτεί στην παραγωγή σκευών μαγειρικής για το στρατό. Για τη στελέχωση του εργοστασίου, ήρθε σε επαφή με έναν Εβραίο λογιστή, τον Itzhak Stern, τον οποίο προσέλαβε. Αυτός του πρότεινε να στελεχώσει το εργοστάσιο με Εβραίους υπαλλήλους.

Αρχίζοντας με 45 άτομα προσωπικό, η επιχείρηση πήγαινε τόσο καλά που έφτασε μέχρι τους 1700 υπαλλήλους στο απόγειο της το 1944. Ο Οskar Schindler πολύ έξυπνα είχε αποδεχθεί την πρόταση του Stern για την πρόσληψη Εβραϊκού προσωπικού,  καθώς εκείνη την εποχή ήταν το φθηνότερο εργατικό δυναμικό της Πολωνίας. Όσο οι θηριωδίες του Ναζί κατά των Εβραίων επεκτείνονταν, τόσο περισσότερο ο επιχειρηματίας έβρισκε λόγους να προσλαμβάνει ακόμη πιο πολλούς για το εργοστάσιό του, ανεξαρτήτως των δεξιοτήτων και του βιογραφικού τους. Μέχρι το 1942 το μισό δυναμικό του ήταν Εβραίοι και όλοι τους ήξεραν σαν τους Εβραίους του Schindler.

Όταν οι Γερμανοί άρχισαν να διώχνουν τους Εβραίους από την Κρακοβία και μέσω τρένων να τους πηγαίνουν σε διάφορα γκέτο της χώρας, εκατοντάδες από αυτούς ήταν υπάλληλοι του Schindler. Στη λίστα ήταν και ο ίδιος ο Stern, πολύτιμο εργαλείο για το λογιστήριο του. Ο Oskar μόλις το έμαθε έτρεξε στο σταθμό του τρένου και μίλησε με έναν ανώτατο αξιωματικό των SS εξηγώντας του πόσο χρήσιμοι ήταν οι υπάλληλοι του όχι μόνο για την επιχείρηση του, αλλά και για τον ίδιο τον αγώνα. Ύστερα από δέκα λεπτά απειλών και καταγραφής ονομάτων, τον έπεισε να τους κατεβάσει από το τρένο και τους πήρε μαζί του στο εργοστάσιο.

Η σωτήρια λίστα.

Στις αρχές του 1943, οι Ναζί για να αντιμετωπίσουν τον υπερπληθυσμό των Εβραίων μέσα στα γκέτο, άνοιξαν ένα νέο στρατόπεδο εργασίας στην Κρακοβία, ονόματι Plaszow work camp, το οποίο θα διοικούνταν από τον αιμοδιψή Amon Goth και εκεί στάλθηκαν πολλοί από τους Εβραίους του Schindler. Ο Oskar δημιούργησε καλές σχέσεις με τον διοικητή του στρατοπέδου και έκτοτε όποτε οι Εβραίοι του απειλούνταν για μεταφορά σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ή εκτέλεσης, του έκανε δώρα από τη Μαύρη Αγορά και τον χρημάτιζε για να τους σώσει. 

Το 1944 από στρατόπεδο εργασίας, το στρατόπεδο του Amon Goth έγινε στρατόπεδο συγκέντρωσης και πολλοί Εβραίοι στάλθηκαν στο Άουσβιτς για να εκτελεστούν. O Schindler ζήτησε από τον Amon να προστατεύσει τους δικούς του και μάλιστα ήταν διατεθειμένος να μεταφέρει την έδρα του εργοστασίου, που ήταν έτοιμο να κλείσει στην Τσεχοσλοβακία, να παράγει όπλα και σφαίρες που θα ήταν χρήσιμα για τον πόλεμο και να φτιάξει μια λίστα με 1.100 ονόματα, άτομα που θα του ήταν χρήσιμα στη στελέχωση της νέας επιχείρησής του. Η άδεια τελικά του δόθηκε και η επιχείρησή του μεταφέρθηκε. Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι τα 1.100 άτομα θα μεταβιβάζονταν στην Τσεχοσλοβακία σε δυο ομάδες των 800 και 300 ατόμων. Ύστερα από λάθος, η δεύτερη ομάδα στάλθηκε στο Άουσβιτς για να θανατωθεί. Μετά όμως από παρέμβαση του Schindler κατάφεραν να σωθούν όλοι. Μη θέλοντας ο Oskar να βοηθήσει στον πόλεμο, είπε στους εργαζόμενους του να φτιάχνουν επίτηδες ελαττωματικά προϊόντα για να «κόβονται» στις επιθεωρήσεις και τελικώς τους τελευταίους 11 μήνες δεν παρήχθη ούτε ένας κάλυκας. Σα δικαιολογία στο γερμανικό στρατό δόθηκε το γεγονός των αρχικών δυσκολιών. Έτσι, οι εργαζόμενοι πέρασαν τα τελικά στάδια του πολέμου μέσα στο εργοστάσιο.

Τα επόμενα χρόνια και ο θάνατός του.

Μετά από τον πόλεμο ο Oskar και η Emilie έμειναν απένταροι. Όλη τους την περιουσία την είχαν δώσει σε δωροδοκίες και στη σωτηρία των εργαζομένων του Oskar. Αμέσως μόλις τελείωσε ο πόλεμος το ζευγάρι το έσκασε με τη βοήθεια των Εβραίων και κατέφυγαν στην Αργεντινή. Υπήρχε μεγάλος κίνδυνος ο Schindler να συλληφθεί λόγω της προϊστορίας του με τους Ναζιστές. Για περισσότερο από μια δεκαετία ασχολήθηκε με την καλλιέργεια της γης και την κτηνοτροφία στην Αργεντινή. Στα τέλη της δεκαετίας του '50 μεταφέρθηκε χωρίς τη γυναίκα του στη Δυτική Γερμανία και προσπάθησε να ασχοληθεί ανεπιτυχώς με την παραγωγή οικοδομικών υλικών. Παράλληλα, πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του με δωρεές από τους Εβραίους που είχε διασώσει. Το 1962 βραβεύτηκε ως σωτήρας του έθνους του Ισραήλ και μετά το θάνατό του σε ηλικία 66 ετών το 1973 το σώμα του μεταφέρθηκε σε καθολικό κοιμητήριο στην Ιερουσαλήμ, όπου ετάφη με τιμές.

Η δραστηριότητα και το γενναίο του έργο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από το σκηνοθέτη Steven Spielberg το 1993 με την ταινία «Η λίστα του Schindler».

Αντώνης Καρατζής