Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Όλα είναι στο σημάδι!



Πριν δυο χρόνια περίπου πέτυχα μια διαφήμιση η οποία συνοδευόταν από ένα υπέροχο τραγούδι. Αναφέρομαι συγκεκριμένα στο «Only Time» της Enya, το οποίο έχει να μας διδάξει κάτι τόσο απλό και παράλληλα τόσο απαραίτητο για την ζωή μας. 

Για να μπούμε πλήρως στο νόημα, θα αναφερθώ απλώς σε κάποιους στίχους, χωρίς να σας κουράσω με την μετάφραση ολόκληρου του τραγουδιού. Το τραγούδι, λοιπόν, ξεκινάει ρωτώντας: «Ποιος μπορεί να πει πού πηγαίνει ο δρόμος; / Πού κυλάει η μέρα;» και στον επόμενο στίχο δίνει την απάντηση: «Μόνο ο χρόνος». Όλο το τραγούδι συνεχίζει έτσι, ρωτώντας: «Ποιος μπορεί να πει…;» θέτοντας σε κάθε στίχο διαφορετική ερώτηση, και πάντα απαντάει «Μόνο ο χρόνος». Στο τέλος του τραγουδιού συνοψίζει τους στίχους, καταλήγοντας στο συμπέρασμα. Εκεί η ερώτηση γενικεύεται και η απάντηση παραμένει: «Ποιος ξέρει; Μόνο ο χρόνος». 


Από την πλευρά μου θα σχολιάσω μόνο ως εξής: έτσι ακριβώς είναι, δεν χωρεί αμφιβολία ως προς αυτό. Στο σύμπαν που ζούμε, ο χρόνος αποτελεί μια διάσταση που μας περιορίζει. Είμαστε «παγιδευμένοι» (λόγω έλλειψης καλύτερου χαρακτηρισμού) στο παρόν, στο τώρα, στην στιγμή που διανύουμε. Δεν μπορούμε να ταξιδέψουμε στο παρελθόν ή στο μέλλον. Ο χρόνος όμως πάντα κυλάει. Ίσως στην (συγκριτικά πάντα) σύντομη ζωή μας να μην είναι εύκολο να δούμε την ευρύτερη εικόνα, το μεγαλύτερο σχέδιο. Πώς τείνουμε να αντιδρούμε σε αυτό; Συχνά με το να σκεφτόμαστε υπερβολικά το τώρα, το τι μας συμβαίνει, το τι μπορεί να συμβεί, και να αναλώνουμε την χρήσιμη ενέργειά μας σε ανούσιες σκέψεις. Δεν ωφελεί σε τίποτα αυτό, το μόνο που καταφέρνει είναι να μας εξουθενώνει. Διότι, όπως λέει και το τραγούδι, ποιος ξέρει τι θα γίνει; Μόνο ο χρόνος. Ο χρόνος είναι η απάντηση σε όλα. Εμείς από την πλευρά μας προσπαθούμε να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για τον εαυτό μας, την ζωή μας και, ίσως, για τους γύρω μας. Το πού θα μας οδηγήσει αυτό, μόνο ο χρόνος το ξέρει. Με τον καιρό όλα αποκαλύπτονται. 

Το τραγούδι, κατ’ εμέ, αποκτάει ακόμα μεγαλύτερο νόημα και ουσία αν συνδυαστεί με μια ανάρτηση που είχα πετύχει, επίσης πριν αρκετό καιρό. Η ανάρτηση ήταν η εξής: «Ένα βέλος μπορείς να το εκτοξεύσεις μόνο τραβώντας το προς τα πίσω. Αν λοιπόν νιώθεις ότι η ζωή σε τραβάει πίσω, τότε ετοιμάζεται να σε εκτοξεύσει σε κάτι μεγαλειώδες. Εσύ απλώς κάνε υπομονή και συνέχισε να σημαδεύεις». Εν ολίγοις: συνέχισε να προσπαθείς για το καλύτερο και ο χρόνος με την σειρά του θα σε δικαιώσει. Επίσης, έστω κι αν δεν ξέρουμε σκοποβολή, τουλάχιστον μπορούμε να καταλάβουμε ότι αν αφήσουμε το βέλος πρόωρα, χωρίς να τεντώσουμε πρώτα το τόξο, το βέλος απλώς θα πέσει κάτω. Γι’ αυτό πρέπει να φροντίσουμε να μην πέσουμε στην παγίδα και αφεθούμε. Για να υπάρξει ανταμοιβή πρέπει να υπάρξει προσπάθεια. Πρώτα θα σπείρουμε και στην συνέχεια, με την βοήθεια του χρόνου, θα θερίσουμε. Το κάθε πράγμα γίνεται στον καιρό του. Ζήστε την κάθε στιγμή στην ώρα της διότι δεν θα έχετε δεύτερη ευκαιρία να την αξιοποιήσετε, και μην βαρύνετε τον εαυτό σας με απορίες που αναπόφευκτα θα απαντηθούν στον καιρό τους.

Σμαράγδα Θεοδωρίδου

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι διαφορετικοί τρόποι έκφρασης των συναισθημάτων μας

Άκουσα πριν καιρό σε μια συλλογή ξένων τραγουδιών ένα πολύ όμορφο τραγούδι, το οποίο αρχικά είχα ερμηνεύσει λάθος αλλά μετά από αναζήτηση είδα ότι η πραγματική ιστορία πίσω από το τραγούδι είναι πολύ πιο γλυκιά από ότι είχα σκεφτεί στην αρχή. Το τραγούδι είναι το "I'm not in love" των 10cc και ακολουθούν οι στίχοι με μετάφραση και τον σύνδεσμο στο τέλος του άρθρου:   "I'm not in love / Δεν είμαι ερωτευμένος So don't forget it / Οπότε μην ξεχνάς It's just a silly phase I'm going through / Ότι α πλώς περνάω μια χαζή φάση And just because / Κι επειδή I call you up / Σε παίρνω τηλέφωνο Don't get me wrong, don't think you've got it made / Μην μπερδεύεσαι , μη νομίζεις ότι πέτυχες I'm not in love, no no, it's because / Δεν είμαι ερωτευμένος, όχι, όχι, είναι επειδή   I like to see you / Θέλω να σε βλέπω But then again / Αλλά και πάλι That doesn't mean you mean that much to me / Αυτό δεν σημαίνει

Δύο θρύλοι, μια έχθρα, ένα ατύχημα, και μια ιστορία αμοιβαίου σεβασμού

Ένα απόγευμα πριν χρόνια, ο μπαμπάς μου ετοιμαζόταν να παρακολουθήσει μια ταινία και πρότεινε να την δω κι εγώ, παρόλο που ήξερε ότι το θέμα της ταινίας δεν με ενδιέφερε στο ελάχιστο. Το ίδιο ήξερα κι εγώ, ωστόσο όμως έκατσα να την δω κι εν τέλει το θέαμα δικαίωσε πλήρως την απόφασή μου. Η ταινία έχει τίτλο "Rush" (2013) και αφορά την πραγματική ιστορία του ατυχήματος του Αυστριακού Νίκι Λάουντα (τον οποίο υποδύεται ο Daniel Brühl) σε αγώνα της Formula 1 το 1976, και την ισχυρή κόντρα του με τον Βρετανό Τζέιμς Χαντ (τον οποίο υποδύεται ο Chris Hemsworth) για την κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου εκείνη τη χρονιά. Οι δύο αυτοί αγωνιστές της Formula 1 έμειναν στην ιστορία του αθλήματος ως θρύλοι (έτσι προκύπτει και ο τίτλος). Τόσο πριν όσο και μετά την παρακολούθηση της ταινίας, η Formula 1 σαν διοργάνωση πάντα με αφήνει παγερά αδιάφορη. Η ταινία όμως είναι ένα αριστούργημα γιατί δεν προβάλλει απλώς την ιστορία γύρω από το ατύχημα, αλλά τον ανταγωνισμό μεταξύ του Λ

Ψυχή τε και σώματι!

  Ψυχή και σώμα άρρηκτα συνδεδεμένα. Μιλάει το ένα και ακούει το άλλο. Έτσι δεν είναι περίεργο όταν παρατηρούμε πως κάτι το οποίο απασχολεί έναν άνθρωπο βρίσκει διέξοδο έκφρασης μέσα από το ίδιο του το σώμα. Μπορεί να εμφανιστεί με την μορφή ενός πόνου, σα δυσχέρεια αναπνοής, με μια γενικότερη αίσθηση ανακατέματος στο στομάχι ή μπορεί να πάρει οποιαδήποτε άλλη μορφή. Για αυτά τα συμπτώματα δεν υπάρχουν ιατρικές εξηγήσεις αλλά κρύβονται σε άλλα βαθύτερα και αφανή αίτια.   Όμως γιατί εμφανίζονται αυτά τα συμπτώματα; Και πώς μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε; Γιατί ναι μπορεί ο πόνος μας να προέρχεται από ψυχολογικούς λόγους αλλά δεν είναι πόνος θεωρητικός αλλά είναι πραγματικός και υπαρκτός και πλέον έχει αναχθεί σε θέμα υγείας!  Κατ' αρχήν ο καθένας μας γνωρίζει τι είναι αυτό που πραγματικά τον απασχολεί και καταδιώκει τη σκέψη του. Έτσι, το σώμα μας παίρνει την πρωτοβουλία να συμπαρασταθεί σα καλός φίλος στην ψυχή μας προσπαθώντας να τη φέρει αντιμέτωπη με τα προβλήματα