Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Όλα είναι στο σημάδι!



Πριν δυο χρόνια περίπου πέτυχα μια διαφήμιση η οποία συνοδευόταν από ένα υπέροχο τραγούδι. Αναφέρομαι συγκεκριμένα στο «Only Time» της Enya, το οποίο έχει να μας διδάξει κάτι τόσο απλό και παράλληλα τόσο απαραίτητο για την ζωή μας. 

Για να μπούμε πλήρως στο νόημα, θα αναφερθώ απλώς σε κάποιους στίχους, χωρίς να σας κουράσω με την μετάφραση ολόκληρου του τραγουδιού. Το τραγούδι, λοιπόν, ξεκινάει ρωτώντας: «Ποιος μπορεί να πει πού πηγαίνει ο δρόμος; / Πού κυλάει η μέρα;» και στον επόμενο στίχο δίνει την απάντηση: «Μόνο ο χρόνος». Όλο το τραγούδι συνεχίζει έτσι, ρωτώντας: «Ποιος μπορεί να πει…;» θέτοντας σε κάθε στίχο διαφορετική ερώτηση, και πάντα απαντάει «Μόνο ο χρόνος». Στο τέλος του τραγουδιού συνοψίζει τους στίχους, καταλήγοντας στο συμπέρασμα. Εκεί η ερώτηση γενικεύεται και η απάντηση παραμένει: «Ποιος ξέρει; Μόνο ο χρόνος». 


Από την πλευρά μου θα σχολιάσω μόνο ως εξής: έτσι ακριβώς είναι, δεν χωρεί αμφιβολία ως προς αυτό. Στο σύμπαν που ζούμε, ο χρόνος αποτελεί μια διάσταση που μας περιορίζει. Είμαστε «παγιδευμένοι» (λόγω έλλειψης καλύτερου χαρακτηρισμού) στο παρόν, στο τώρα, στην στιγμή που διανύουμε. Δεν μπορούμε να ταξιδέψουμε στο παρελθόν ή στο μέλλον. Ο χρόνος όμως πάντα κυλάει. Ίσως στην (συγκριτικά πάντα) σύντομη ζωή μας να μην είναι εύκολο να δούμε την ευρύτερη εικόνα, το μεγαλύτερο σχέδιο. Πώς τείνουμε να αντιδρούμε σε αυτό; Συχνά με το να σκεφτόμαστε υπερβολικά το τώρα, το τι μας συμβαίνει, το τι μπορεί να συμβεί, και να αναλώνουμε την χρήσιμη ενέργειά μας σε ανούσιες σκέψεις. Δεν ωφελεί σε τίποτα αυτό, το μόνο που καταφέρνει είναι να μας εξουθενώνει. Διότι, όπως λέει και το τραγούδι, ποιος ξέρει τι θα γίνει; Μόνο ο χρόνος. Ο χρόνος είναι η απάντηση σε όλα. Εμείς από την πλευρά μας προσπαθούμε να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για τον εαυτό μας, την ζωή μας και, ίσως, για τους γύρω μας. Το πού θα μας οδηγήσει αυτό, μόνο ο χρόνος το ξέρει. Με τον καιρό όλα αποκαλύπτονται. 

Το τραγούδι, κατ’ εμέ, αποκτάει ακόμα μεγαλύτερο νόημα και ουσία αν συνδυαστεί με μια ανάρτηση που είχα πετύχει, επίσης πριν αρκετό καιρό. Η ανάρτηση ήταν η εξής: «Ένα βέλος μπορείς να το εκτοξεύσεις μόνο τραβώντας το προς τα πίσω. Αν λοιπόν νιώθεις ότι η ζωή σε τραβάει πίσω, τότε ετοιμάζεται να σε εκτοξεύσει σε κάτι μεγαλειώδες. Εσύ απλώς κάνε υπομονή και συνέχισε να σημαδεύεις». Εν ολίγοις: συνέχισε να προσπαθείς για το καλύτερο και ο χρόνος με την σειρά του θα σε δικαιώσει. Επίσης, έστω κι αν δεν ξέρουμε σκοποβολή, τουλάχιστον μπορούμε να καταλάβουμε ότι αν αφήσουμε το βέλος πρόωρα, χωρίς να τεντώσουμε πρώτα το τόξο, το βέλος απλώς θα πέσει κάτω. Γι’ αυτό πρέπει να φροντίσουμε να μην πέσουμε στην παγίδα και αφεθούμε. Για να υπάρξει ανταμοιβή πρέπει να υπάρξει προσπάθεια. Πρώτα θα σπείρουμε και στην συνέχεια, με την βοήθεια του χρόνου, θα θερίσουμε. Το κάθε πράγμα γίνεται στον καιρό του. Ζήστε την κάθε στιγμή στην ώρα της διότι δεν θα έχετε δεύτερη ευκαιρία να την αξιοποιήσετε, και μην βαρύνετε τον εαυτό σας με απορίες που αναπόφευκτα θα απαντηθούν στον καιρό τους.

Σμαράγδα Θεοδωρίδου

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Δύο θρύλοι, μια έχθρα, ένα ατύχημα, και μια ιστορία αμοιβαίου σεβασμού

Ένα απόγευμα πριν χρόνια, ο μπαμπάς μου ετοιμαζόταν να παρακολουθήσει μια ταινία και πρότεινε να την δω κι εγώ, παρόλο που ήξερε ότι το θέμα της ταινίας δεν με ενδιέφερε στο ελάχιστο. Το ίδιο ήξερα κι εγώ, ωστόσο όμως έκατσα να την δω κι εν τέλει το θέαμα δικαίωσε πλήρως την απόφασή μου. Η ταινία έχει τίτλο "Rush" (2013) και αφορά την πραγματική ιστορία του ατυχήματος του Αυστριακού Νίκι Λάουντα (τον οποίο υποδύεται ο Daniel Brühl) σε αγώνα της Formula 1 το 1976, και την ισχυρή κόντρα του με τον Βρετανό Τζέιμς Χαντ (τον οποίο υποδύεται ο Chris Hemsworth) για την κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου εκείνη τη χρονιά. Οι δύο αυτοί αγωνιστές της Formula 1 έμειναν στην ιστορία του αθλήματος ως θρύλοι (έτσι προκύπτει και ο τίτλος). Τόσο πριν όσο και μετά την παρακολούθηση της ταινίας, η Formula 1 σαν διοργάνωση πάντα με αφήνει παγερά αδιάφορη. Η ταινία όμως είναι ένα αριστούργημα γιατί δεν προβάλλει απλώς την ιστορία γύρω από το ατύχημα, αλλά τον ανταγωνισμό μεταξύ του Λ

Οι διαφορετικοί τρόποι έκφρασης των συναισθημάτων μας

Άκουσα πριν καιρό σε μια συλλογή ξένων τραγουδιών ένα πολύ όμορφο τραγούδι, το οποίο αρχικά είχα ερμηνεύσει λάθος αλλά μετά από αναζήτηση είδα ότι η πραγματική ιστορία πίσω από το τραγούδι είναι πολύ πιο γλυκιά από ότι είχα σκεφτεί στην αρχή. Το τραγούδι είναι το "I'm not in love" των 10cc και ακολουθούν οι στίχοι με μετάφραση και τον σύνδεσμο στο τέλος του άρθρου:   "I'm not in love / Δεν είμαι ερωτευμένος So don't forget it / Οπότε μην ξεχνάς It's just a silly phase I'm going through / Ότι α πλώς περνάω μια χαζή φάση And just because / Κι επειδή I call you up / Σε παίρνω τηλέφωνο Don't get me wrong, don't think you've got it made / Μην μπερδεύεσαι , μη νομίζεις ότι πέτυχες I'm not in love, no no, it's because / Δεν είμαι ερωτευμένος, όχι, όχι, είναι επειδή   I like to see you / Θέλω να σε βλέπω But then again / Αλλά και πάλι That doesn't mean you mean that much to me / Αυτό δεν σημαίνει

Ψυχική ανθεκτικότητα

Με την έννοια ψυχική ανθεκτικότητα αναφερόμαστε στην ικανότητα ενός ατόμου να ξεπεράσει δύσκολες και στρεσογόνες καταστάσεις και να βγει πιο δυνατός μέσα από αυτές. Η εργασιακή καθημερινότητα, η οικογενειακή συνθήκη διαβίωσης αλλά και το κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ζούμε επηρεάζει την ψυχική μας κατάσταση. Όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα και δύσκολες καταστάσεις σε ένα από τα παραπάνω "σκέλη" της ζωής μας τότε τα υπόλοιπα λειτουργούν ως προστατευτικοί παράγοντες για να μπορέσουμε να ανακάμψουμε.  Τι γίνεται όταν νιώθουμε πως καταρρέουν οι αντοχές μας, υπάρχει αίσθηση αποσύνδεσης, αρνητικά συναισθήματα, οικογενειακές συγκρούσεις, απογοήτευση από τους "σημαντικούς άλλους" και οικονομικές δυσκολίες;  Τότε τα πράγματα δυσκολεύουν αρκετά. Η δουλειά που έχουμε να κάνουμε για να επιτύχουμε την ανάκαμψη είναι δύσκολη και αρκετά επώδυνη. Ωστόσο, δεν είναι αδύνατη . Άλλωστε "τα αγαθά κόποις κτώνται" και η ψυχική ανθεκτικότητα είναι μέγιστο αγαθό κα