Aurora Mardiganian, η επιζήσασα από τη γενοκτονία των Αρμενίων, της οποίας η ζωή κατεγράφη σε βιβλίο και έγινε και ταινία με πρωταγωνίστρια και παραγωγό την ίδια. Η ταινία της έφερε στο φως άγνωστες πτυχές των γεγονότων του 1915 στην Οθωμανική αυτοκρατορία και φανέρωσε το μέγεθος της καταστροφής ενός ολόκληρου λαού.
Το κοριτσάκι της παραπάνω φωτογραφίας ονομάζεται Ορόρα Μαρντιγκανιάν και ήταν η αυτόπτης μάρτυρας που διηγήθηκε όσα έζησε όταν συνελήφθη από τους Τούρκους.
Η Ορόρα γεννήθηκε το 1901 στο Τσεμισγκεζέκ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, κοντά στην πόλη του Χαρπούτ, και καταγόταν από εύπορη οικογένεια αρμενικής καταγωγής. Κατά τη διάρκεια των εκκαθαρίσεων που άρχισαν στις 24 Απριλίου του 1915 η οικογένειά της σκοτώθηκε και η ίδια αφού εξαναγκάστηκε από τους Οθωμανούς να περπατήσει ξυπόλυτη σε μια πεζοπορία 1.400 μιλίων μέσα στην έρημο, πουλήθηκε ως σκλάβα στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολίας.
Η Ορόρα όμως κατάφερε και απέδρασε. Διέφυγε στην Τιφλίδα της Γεωργίας, όπου έμεινε στο σπίτι ενός Αρμένιου μετανάστη. Από εκεί πέρασε στη Ρωσία και έφτασε μέχρι το Πέτρογκραντ, τη σημερινή Αγία Πετρούπολη και έπειτα στη Νορβηγία και στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Όταν έφτασε στη Νέα Υόρκη, την προσέγγισε ένας νεαρός σεναριογράφος που τη βοήθησε να γράψει το βιβλίο με τη βιογραφία της «Ravished Armenia», αλλά και να γυρίσει τα γεγονότα της αρμενικής γενοκτονίας σε ταινία, η οποία δημιουργήθηκε το 1919 με πρωταγωνίστρια την ίδια. Στην ταινία απεικονίζονται σοκαριστικές σκηνές με τη θανάτωση πολλών κοριτσιών, τα οποία βιάστηκαν και σταυρώθηκαν από τους Τούρκους. Λέγεται ότι όσο και να προσπάθησαν σκηνοθέτες, πρωταγωνιστές και σεναριογράφοι να αποδώσουν τις τρομερές εικόνες των σφαγών, η πραγματικότητα ξεπερνούσε κάθε φαντασία. Τα «φτωχά» κινηματογραφικά μέσα της εποχής δεν μπορούσαν να αποτυπώσουν 100% τις περιγραφές της Ορόρα στη μεγάλη οθόνη. Χαρακτηριστική είναι η περιγραφή των δεκάξι σταυρωμένων κοριτσιών που φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία.
Η Ορόρα παντρεύτηκε και πέρασε την υπόλοιπη ζωή της στο Λος Άντζελες, όπου εκτός των άλλων συμμετείχε σε άπειρες ομιλίες περί της γενοκτονίας για να μπορέσει η κοινή γνώμη να σχηματίσει άποψη.
Πέθανε στις 6 Φεβρουαρίου 1994 σε ηλικία 93 ετών.
Βραβεία Ορόρα.
Προς τιμήν της καθιερώθηκαν τα βραβεία Ορόρα το 2015 από τους επιζώντες της γενοκτονίας, που δίνονται κάθε 24 Απριλίου, ημέρα ανάμνησης των γεγονότων στο Γιερεβάν της Αρμενίας, σε ανθρώπους που οι πράξεις τους έχουν ως αποτέλεσμα τη σωτηρία της ανθρώπινης ζωής και αποτελούν παραδείγματα για όλους μας.
Αντώνης Καρατζής
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
•Δεν επιτρέπονται τα «greeklish» (ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες) και η γραφή με κεφαλαία (Caps) .
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
Προσοχή: 1. Η σελίδα λειτουργεί σε εθελοντική βάση. Τα σχόλια δημοσιεύονται το συντομότερο δυνατόν, μόλις αυτό καταστεί εφικτό.
2. Όσοι και όσες απευθύνονται στη διαχείρηση με απορίες και ερωτήσεις είναι απαραίτητο να αναγράφουν και το e-mail τους για τη δυνατότητα απάντησης.
Ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την βοήθεια σας!