"Στάνισλαβ Πετρόφ, ο στρατιωτικός που έσωσε τον κόσμο από πυρηνική καταστροφή και έναν Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο το 1983 παίρνοντας μία απόφαση που θα προκαλούσε μεγάλη διχογνωμία στους Ρώσους αξιωματούχους. Τιμήθηκε με τρία βραβεία από φιλανθρωπικές οργανώσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Γερμανία."
Ο άνδρας που βλέπετε στην παραπάνω φωτογραφία ονομάζεται Στάνισλαβ Πετρόφ. Λίγοι από εμάς γνωρίζουν τη συνεισφορά του στην παγκόσμια ιστορία. Μπορούμε να πούμε ότι είναι ένας από τους ήρωες της σύγχρονης κοινωνίας, καθώς βρισκόταν την κατάλληλη στιγμή στην κατάλληλη θέση στο κέντρο ειδοποίησης σε περίπτωση πυρηνικής επίθεσης που άνηκε στο σοβιετικό στρατό, εκτελώντας χρέη παρατηρητή.
Το συμβάν.
Στις 26 Σεπτεμβρίου 1983, είδε στο σύστημα προειδοποίησης ότι ένας πύραυλος είχε εκτοξευτεί από τις ΗΠΑ και ακολουθούμενος από πέντε ακόμα πυραύλους, κατευθυνόταν σε εδάφη της Σοβιετικής Ένωσης. Ο Πετρόφ έκρινε ότι η αναφορά του συστήματος του ήταν ψευδής και η απόφαση του να παρακούσει το Σοβιετικό πρωτόκολλο που έλεγε ότι σε τέτοια περίπτωση η Ρωσία πρέπει να ανταποδώσει αμέσως εκτοξεύοντας τους δικούς της πυραύλους, έσωσε τον κόσμο από πυρηνικό πόλεμο. Κι αυτό γιατί σε περίπτωση που ο Πετρόφ έδινε την εντολή για απάντηση, τότε θα είχαμε ανταπόδοση, κι αυτή τη φορά στα αλήθεια από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ. Αν εν ολίγοις είχε επιλέξει να δώσει εντολή εκτόξευσης πυραύλων θα ξεσπούσε πυρηνικός πόλεμος κάποια λεπτά αργότερα, αφού σε περίπτωση πυραυλικής επίθεσης ενημερωνόταν άμεσα η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία η οποία έπαιρνε και την απόφαση για χτύπημα.
Στα επόμενα 2 ή 3 λεπτά κατάλαβε πως επρόκειτο για εσφαλμένο συναγερμό, καθώς αν ήταν σωστός, θα το είχε καταλάβει όχι μόνο αυτός, αλλά ολόκληρη η χώρα. Πράγματι, εκείνο το βράδυ της βάρδιάς του, σύμφωνα με την μετέπειτα έρευνα, διαπιστώθηκε ότι η αιτία του τραγικού αυτού λάθους ήταν απλά το ηλιακό φως. Το φως, ανακλώμενο στα σύννεφα που βρίσκονταν σε κάποιο μεγάλο υψόμετρο έπεφτε στους δορυφορικούς αισθητήρες του εξοπλιστικού συστήματος ενεργοποιώντας το συναγερμό.
Εκείνη, λοιπόν, τη νύχτα σώθηκε πραγματικά ολόκληρος ο κόσμος γιατί οι ζημιές που θα προξενούσε ένας τέτοιος πόλεμος θα ήταν ολέθριες. Για λόγους απορρήτου, το συγκεκριμένο συμβάν δεν είχε έρθει στο φως μέχρι το 1993, οπότε και δημοσιεύτηκε με μια σύντομη περιγραφή.
Η ανάκριση του Πετρόφ.
Ο Πετρόφ ανέφερε στην κατάθεσή του προς τους ανωτέρους του τα εξής:
- είχε πληροφορηθεί κατά την εκπαίδευσή του πως σε περίπτωση χτυπήματος των ΗΠΑ δεν θα εκτοξεύονταν μόνο τόσο λίγοι πύραυλοι.
- το σύστημα ειδοποίησης ήταν νέο και οπότε όχι τόσο αξιόπιστο.
- τα επίγεια ραντάρ δεν ανέφεραν στοιχεία που στήριζαν ενδεχόμενη επίθεση.
Σε μετέπειτα συνέντευξή του όμως, τόνισε πως η πολιτική κυρίως εκπαίδευσή του τον βοήθησε να κρίνει πιο ψύχραιμα την κατάσταση και πως αν ήταν κάποιος άλλους συνάδελφός του στη θέση του πιθανόν τα αποτελέσματα να ήταν ολέθρια.
Με την γνωστοποίηση και την κατάθεσή του στους ανωτέρους του ο Πετρόφ αρχικά έλαβε συγχαρητήρια για την απόφασή του, ενώ του υποσχέθηκαν και αμοιβή, την οποία φυσικά δεν έλαβε ποτέ. Κι αυτό γιατί αναγνωρίζοντας την πράξη του, οι πολιτικοί αξιωματούχοι θα έπρεπε να τιμωρήσουν τους προϊσταμένους του και το επιστημονικό προσωπικό για το ελαττωματικό σύστημα προειδοποίησης.
Μετέπειτα πληροφορίες.
Σε μια συνέντευξή του, ο Πετρόφ, αρκετά χρόνια αργότερα, υπογράμμισε ότι ποτέ δεν υπήρξε κάποιο κουμπί που απλά θα πατούσε και θα ξεκινούσε η εκτόξευση του πυραυλικού συστήματος. Ο σοβιετικός στρατός δεν θα ήθελε σε καμία περίπτωση ένα συγκεκριμένο άτομο να πάρει πάνω του όλη την ευθύνη.
Επίσης, ακόμη δεν είναι γνωστό ποιος ήταν ακριβώς ο ρόλος και η αποστολή του Πετρόφ σε περίπτωση πυραυλικής επίθεσης κατά της Σοβιετικής Ένωσης εκείνη την ημέρα. Πάντως θεωρείται σχεδόν δεδομένο πως αν ο ίδιος καλούσε τους ανωτέρους και τους εξηγούσε το συμβάν, με την προϋπόθεση ότι θα είχαν στη διάθεσή τους μόνο 15 λεπτά για να αποφασίσουν το τι θα κάνουν, η ανταπόδοση από τους Σοβιετικούς θα ήταν σίγουρη.
Η αναγνώριση και οι βραβεύσεις.
Το Μάη του 2004 δόθηκε στον Πετρόφ από φιλανθρωπικό οργανισμό του Σαν Φρανσίσκο ένα βραβείο αξίας 1.000 δολαρίων για το ρόλο που διαδραμάτισε εκείνη την ημέρα. Τον Ιανουάριο του 2006 τιμήθηκε στη Νέα Υόρκη από τον ΟΗΕ, ενώ για την αντίδρασή του στο συμβάν του 1983 τιμήθηκε για τρίτη φορά το 2012 στη Δρέσδη, λαμβάνοντας το ποσό των 25.000 ευρώ.
Αυτός ο σπουδαίος άνδρας το 1984 εγκατέλειψε το στρατό και άρχισε να δουλεύει σε ένα Ινστιτούτο Ερευνών, μέχρι που συνταξιοδοτήθηκε στα τέλη της επόμενης δεκαετίας. Πέθανε στις 19 Μαϊου του 2017 από πνευμονία. Η ανθρωπότητα θα του είναι για πάντα υπόχρεη για τη σπουδαία απόφαση του εκείνη την ημέρα.
Αντώνης Καρατζής
* Οι φωτογραφίες που περιλαμβάνονται στο άρθρο δεν αποτελούν πνευματική μας ιδιοκτησία, πηγή: google.com
* Οι φωτογραφίες που περιλαμβάνονται στο άρθρο δεν αποτελούν πνευματική μας ιδιοκτησία, πηγή: google.com
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
•Δεν επιτρέπονται τα «greeklish» (ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες) και η γραφή με κεφαλαία (Caps) .
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
Προσοχή: 1. Η σελίδα λειτουργεί σε εθελοντική βάση. Τα σχόλια δημοσιεύονται το συντομότερο δυνατόν, μόλις αυτό καταστεί εφικτό.
2. Όσοι και όσες απευθύνονται στη διαχείρηση με απορίες και ερωτήσεις είναι απαραίτητο να αναγράφουν και το e-mail τους για τη δυνατότητα απάντησης.
Ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την βοήθεια σας!