Δύναμη Σκέψης

Βαδίζοντας στις γιορτινές ημέρες συνηθίζεται εθιμοτυπικά να κάνουμε κάποιο δώρο σε πρόσωπα που αγαπάμε κι έχουν ιδιαίτερη θέση μέσα μας και σε αυτό ακριβώς θέλω να επικεντρωθώ. Έτσι, ψάχνουμε να βρούμε κάποιο ξεχωριστό αντικείμενο που θα αρέσει τόσο σε εμάς κι ακόμη περισσότερο στον αγαπημένο μας παραλήπτη του. Τρυπώνουμε σε καταστήματα κάνοντας casting στα προϊόντα τους μέχρι να ξετρυπώσουμε μικρούς θησαυρούς που θα λάβουν την έγκριση μας, ώστε να περάσουν στο επόμενο στάδιο και να γνωρίσουν τον μελλοντικό κάτοχο τους. Κάποιες φορές, μάλιστα, λανθασμένα παραλληλίζουμε την αξία του αντικειμένου με αυτή του ατόμου για το οποίο προορίζεται. Αν και οφείλουμε να γνωρίζουμε πως η ανθρώπινη ζωή και η σημασία που έχουν κάποια αγαπημένα μας άτομα δεν κοστολογούνται. Τιμώντας, λοιπόν, τις παραδόσεις και εκτιμώντας τις συμπάθειες μας προσφέρουμε τα δώρα μας! Όμως, μέσα στην αναζήτηση του ιδανικού δώρου αμελούμε κάτι σημαντικό που εμπεριέχεται στην αγγλική ονοματοδοσία της λέξης. « Pre

Λίγες ώρες μας χωρίζουν πριν αποχαιρετήσουμε τα φετινά Χριστούγεννα και είπα να γράψω ένα άρθρο για παράξενα χριστουγεννιάτικα στολίδια (ή έστω ασυνήθιστα)! Τα Χριστούγεννα είναι μια γιορτή χαράς, λάμψης, αισιοδοξίας (πέρα από τη θρησκευτική τους σημασία), οπότε η φαντασία μπορεί να αφεθεί ελεύθερη και να δημιουργήσει. Για να δούμε τι δημιούργησαν κάποιοι «φίλοι» ανά τον κόσμο. 1. Sexy Xmas Αρκετά τρελιάρικο και χιουμοριστικό, για τολμηρούς και πονηρούς. Δεν είναι για εκείνους που επιθυμούν κάτι πιο κλασικό και φυσικά δεν λες πω είναι στα πλαίσια του Christmas spirit !  2. Στολίδι με φελλούς από κρασί  Είναι αρκετά έξυπνο, εντυπωσιακό και φυσικά καλαίσθητο. Προϋποθέτει να πίνετε πολλά κρασιά (ποτά)!  3.Φελλός με παιχνιδιάρικη διάθεση  Αν σας περίσσεψαν φελλοί από την προηγούμενη κατασκευή... να πως θα τους χρησιμοποιήσετε. Όμορφη ιδέα για δασκάλους και γονείς, ώστε να παίξουν με τους μαθητές/παιδιά τους! 4. Μπουκάλια τάρανδοι  Όπως καταλάβατε πρέπ

Πρόσφατα ένας ιδιαίτερος άνθρωπος μου χάρισε ένα υπέροχο βιβλίο, ως «αποχαιρετιστήριο» δώρο μετά από μια απόφαση που πήρα. Με την σειρά μου σήμερα σας προτείνω και παρουσιάζω το συγκεκριμένο βιβλίο. Πρόκειται για το «Φιλοσοφικά Εγκλήματα» του Philip Kerr. Κάνοντας μια γρήγορη ανασκόπηση για τον συγγραφέα θα λέγαμε τα ακόλουθα. Ο Philip Kerr γεννήθηκε το 1956 και είναι Σκωτσέζος συγγραφέας. Τελείωσε το σχολείο στο Εδιμβούργο και σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, αλλά για εφτά χρόνια δούλευε ως κειμενογράφος (Sunday, Times, Evening Standard). Έγραψε την πρώτη του ιστορία όταν ήταν 10 χρονών, αν και συνειδητοποίησε σχεδόν από την ημέρα που μπορούσε να διαβάζει ότι ήθελε να γίνει συγγραφέας. Αγαπημένοι συγγραφείς του είναι οι Ράντγιαρντ Κίπλινγκ, Ρόμπερτ Λούις Στήβενσον και Τζόαν Άικεν. Το 1993 μπήκε στον κατάλογο με τους καλύτερους νέους συγγραφείς της χώρας του, ενώ το 2009 το βιβλίο του If the Dead Rise Not κέρδισε το μεγαλύτερο (από χρηματικής πλευράς) βραβείο

 Δεν παύει να με εκπλήσσει πως η πλειονότητα των ανθρώπων είναι διατεθειμένη να συμβιβαστεί παρά να αφουγκραστεί τα θέλω της. Και ως ένα σημείο είναι κατανοητό και λογικό. Αλλά είναι επίσης και λυπηρό όταν γίνεται λόγος για ανθρώπους νεαρής ηλικίας που προσπαθούν να διαμορφώσουν τώρα τη ζωή τους και είναι ήδη αποφασισμένοι να ακολουθήσουν μια προκαθορισμένη και ανεπιθύμητη για αυτούς πορεία παρά να πάρουν το τιμόνι τους στα χέρια τους και να το στρίψουν προς όποια κατεύθυνση λαχταρούν. Συνηγορεί υπέρ τους και το ότι οι περισσότεροι στερούνται πλειάδας υποχρεώσεων, κάτι που πιθανότατα θα αλλάξει μελλοντικά. Άλλωστε όποιος είναι αρκετά τρελός ώστε να το ονειρευτεί είναι και αυτός που μπορεί να το καταφέρει!  Φαίνεται πως μας απορροφά η ροή της καθημερινότητας και ξεχνάμε να ζούμε. Ξεχνάμε να διεκδικούμε όσα φωνάζουν μέσα μας, όσα μας αξίζουν αμελώντας πως το κοντέρ μας μετράει αντίστροφα. Και τι έχει σημασία; Να παρατείνουμε το χρόνο μας ώστε να τον ξοδεύουμε σε δραστηριότητε

Έρχεται η στιγμή που νιώθεις πως αυτό που κάνεις δεν σε ευχαριστεί, δεν σε γεμίζει αλλά αντίθετα σε πιέζει, σε ρίχνει, σου χαλάει τη διάθεση και σε αρρωσταίνει. Τι κάνεις τότε; Συμβιβάζεσαι; Υπομένεις; Κι αν ναι... για ποσό; Και που θα σε βγάλει; Η απάντηση έρχεται μέσα από τα λόγια του Paulo Coelho, "πνίγεσαι όχι αν πέσεις στο ποτάμι, αλλά αν παραμείνεις βυθισμένος σ’ αυτό". Με λίγα λόγια, πάλεψε να γλιτώσεις τον πνιγμό και να βγεις στην επιφάνεια του νερού. Η λέξη κλειδί είναι "επανεκκίνηση" ή αλλιώς σε άψογα ελληνικά "restart". Πάρε το ρίσκο και άλλαξε στόχους, καριέρα, δουλειά, ζωή ή ότι άλλο νομίζεις πως αλλοιώνει αυτό που είσαι και ήσουν. Στόχευσε στον εαυτό σου και κάνε την αλλαγή που θα σε δικαιώσει. Η ζωή είναι γεμάτη κύκλους που ανοίγουν και κλείνουν. Από κάθε κύκλο παίρνεις εμπειρίες, μαθήματα ζωής και όπλα που σε οχυρώνουν για το μέλλον. Κράτησε όλα όσα χρειάζεσαι και κλείσε τον κύκλο που σε βασανίζει... κάποιος άλλος παρακάτ

- Να σου πω ένα μυστικό; - Ναι. - Εχθές όπως γυρνούσα από το σχολείο μου επιτέθηκε ένας δράκος! Ήταν τεράστιος. Είχε κόκκινο χρώμα και κάτι μεγάλα δόντια και προσπάθησε να με κάνει μια χαψιά! Αλλά εγώ δε φοβήθηκα. Τον κοίταξα στα μάτια και του έδωσα μια μπουνιά στο στομάχι. Τότε ο δράκος άρχισε να κλαίει και το έβαλε στα πόδια.  - Σε χτύπησε; - Όχι, είμαι δυνατός εγώ κι έχω μάθει να πολεμάω μόνος μου τους δράκους.   - Θες να παίξουμε; - Δεν ξέρω. Τα αγόρια δεν παίζουν με τα κορίτσια. Θα πάω να παίξω πετροπόλεμο με τους φίλους μου. - Μα, εγώ θέλω! - Κι εγώ θέλω. Αλλά δεν πρέπει γιατί μπορεί να επιστρέψει ο δράκος και να μας δει. - Καλά. Να σου πω κι εγώ ένα μυστικό; - Πες μου. - Όλοι μου λένε πως είσαι κακό παιδί και να σταματήσω να κάνω παρέα μαζί σου γιατί λες πολλά ψέματα. Εγώ όμως γελάω γιατί όσοι μου μιλάνε για εσένα δε σε γνωρίζουν. Δεν ξέρουν πως όταν η δασκάλα μας έβαλε διαγώνισμα στα μαθηματικά με άφησες να αντιγράψω από την κόλλα σου, ούτε και π

 Όταν έχεις αδειάσει μέσα σου κι έχεις παίξει όλα τα φύλλα της καρδιάς σου, όταν ο κόσμος σε έχει πληγώσει και η ευτυχία φαντάζει σα να σου κουνάει το μαντήλι από μακριά αποχαιρετώντας σε, χαμογέλα γιατί το μπορείς!  Πάρε δύναμη από τις μικρές καθημερινές ομορφιές της ζωής. Κοίταξε γύρω σου. Παρατήρησε τους ανθρώπους, μίλησε τους απλά κι ευγενικά, δώσε τους την καλοσύνη σου. Έτσι, βοηθάς και αυτούς αλλά κι εσένα γιατί αντιλαμβάνεσαι πως σου έμεινε κάτι ακόμη, η ανθρωπιά σου! Κι όλα κάποια στιγμή θα τα ξαναχτίσεις και θα κάνεις καινούρια όνειρα. Κι αν σταθείς τυχερός θα τα δεις να πραγματοποιούνται, ειδεμή θα δημιουργήσεις εκ νέου καινούρια. Άλλωστε τα όνειρα είναι φτιαγμένα από αθάνατο υλικό κι αν εξατμιστούν θα επανέλθουν με νέα μορφή.  Εξάλλου, όταν αισθάνεσαι πως η ζωή σε τραβάει πίσω και πως απέχεις τόσο πολύ από ό,τι επιθυμείς πιο πολύ, σκέψου πως κι η δική σου περίπτωση ομοιάζει με αυτή του βέλους. Για να ρίξεις ένα βέλος προς την επιθυμητή κατεύθυνση πρέπει αρχικά να το

"Τι εστί Pokémon   Go;;" είπα στο εαυτό μου. Καθημερινά ακούω από γνωστούς, παιδιά, μέσα ενημέρωσης για το παιχνίδι "φαινόμενο". Τι είναι τελικά αυτό το παιχνίδι;; Πρόκειται για εφαρμογή   επαυξημένης πραγματικότητας   για έξυπνες συσκευές, που χρησιμοποιεί την τοποθεσία των παικτών, και αναπτύχθηκε από την Niantic, ενώ εκδόθηκε από την εταιρεία   The Pokémon Company   ως μέρος της σειράς   Pokémon .   Το παιχνίδι κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2016 για συσκευές   iOS   και   Android . Το παιχνίδι δίνει τη δυνατότητα στους παίκτες να πιάνουν, να μονομαχούν και να προπονούν εικονικά πλάσματα, τα οποία ονομάζονται Pokémon, και τα οποία εμφανίζονται μέσω ενός ειδικού λογισμικού στην οθόνη, η οποία αποτυπώνει μέσω κάμερας τον πραγματικό κόσμο. Η εφαρμογή χρησιμοποιεί το   GPS   και την κάμερα της συμβατής συσκευής. Το παιχνίδι είναι δωρεάν, αλλά υποστηρίζει τη δυνατότητα αγορών εντός της εφαρμογής για   PokéBalls   (μπάλες για την δέσμευση Pokémon) και άλλων αντικε

 Υπάρχουν φορές στη ζωή που πρέπει να πράξεις με ένα συγκεκριμένο τρόπο ακόμα κι αν αυτό δε σου αρέσει. Αναφέρομαι σε εκείνες τις φορές που σκοτώνεις τον εαυτό σου με συνοπτικές διαδικασίες στο βωμό αυτού που θεωρείς πως είναι το σωστό. Τώρα αν είναι όντως σωστό ή αποδειχθεί λάθος φαίνεται εκ των υστέρων. Άλλωστε όσο είμαστε ζωντανοί έχουμε ακόμη μια ευκαιρία να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα ή τουλάχιστον να το προσπαθήσουμε.  Μια όμορφη ψυχή μου είπε πως μέσα από τον πόνο γεννιούνται οι πιο μεγάλες χαρές. Μα, έλα που ο χρόνος είναι αργός και μεθοδικός εργοδηγός και το τώρα φαντάζει σα μια φλεγόμενη μπάλα στα χέρια μας!  Οπότε τι κάνουμε; Ότι καλύτερο μπορούμε με τα υλικά που μας απέμειναν. Γιατί όπως υποστηρίζει μια ξενόφερτη έκφραση, όταν η ζωή μας χαρίζει λεμόνια μπορούμε πάντα να τα αξιοποιήσουμε και να φτιάξουμε λεμονάδα ή οποιοδήποτε άλλο αγαθό με κύριο συστατικό του το λεμόνι. Κοινώς οτιδήποτε χρειαστεί για να ξεγελάσουμε τη ζωή και να επιβιώσουμε. Και άσπρο πάτο!

 Είναι φορές που θέλεις να αρχίσεις να κλαις και να μη σταματήσεις ποτέ. Για όλα και για τίποτα. Να ξεσπάσεις για όλα όσα κρατάς συσσωρευμένα μέσα σου και μακιγιάρεις κάθε ξημέρωμα λίγο πριν αποχωρήσεις από το σπίτι και αναμειχθείς με τον υπόλοιπο κόσμο.  Μα, στάσου. Άδειασε το μυαλό σου και ανέπνευσε. Ένα χαμόγελο και μια θετική σκέψη μπορούν να ξορκίσουν τη λύπη. Αφού από μόνοι μας έχουμε την ικανότητα να πέφτουμε σε στιγμές αυτολύπησης, μόνοι μας έχουμε και την δυνατότητα να ξεφύγουμε από αυτή την παγίδα. Αν πετάξουμε όσα συννεφιάζουν το πρόσωπο μας από το παράθυρο τότε αισθανόμαστε πραγματικά ελεύθεροι και ανάλαφροι! Κατά κάποιο τρόπο εμείς καθορίζουμε το αντίκτυπο που έχει το καθετί επάνω μας αναλόγως του τι εξουσία του παραχωρούμε. Εάν λοιπόν υπάρχει κάτι που μας επηρεάζει αρνητικά γιατί να μη το περιορίσουμε; Οι σκέψεις μας είμαστε εμείς οι ίδιοι και ευτυχώς είμαστε οι διαχειριστές τους! Επομένως, έχουμε περισσότερη δύναμη από αυτές και μπορούμε να τις κατευθύνουμε κ

 Μου ζήτησες να γράψω κάτι για εσένα. Το θέμα είναι πως το να γράφω για όσους πραγματικά αγαπάω μου φαίνεται από τα πιο δύσκολα πράγματα. Ίσως γιατί τα λόγια μου φαίνονται τόσο φτωχά για να περιγράψουν όλα όσα σημαίνουν κάποιοι ιδιαίτεροι άνθρωποι, όπως εσύ, για εμένα. Αλλά μου το ζήτησες. Και για εσένα προσπαθώ να κάνω ακόμη κι όσα νόμιζα πως δεν μπορώ.  Ένα χρόνο και κάτι εμφανίστηκες στη ζωή μου τη στιγμή που ούτε κι εγώ ήξερα πόσο σε χρειαζόμουν. Θυμάμαι πως εκείνο το μαγικό βράδυ έγραψα κάπου "σήμερα συντελέστηκε μπροστά μου ένα θαύμα". Δεν κατάλαβα πότε και πώς αλλά έγινες αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου και με το πέρασμα του χρόνου όλο αυτό αντί να υποχωρεί άρχισε να δυναμώνει κι είδα αυτό που ξεκίνησε σαν άγουρος έρωτας να μετουσιώνεται σε άδολη αγάπη. Σε είχα απέναντι μου και σε έβλεπα όπως ακριβώς ήσουν με τα προτερήματα και τα ελαττώματα σου και συνέχιζα να σε επιλέγω με περισσότερο πάθος.  Μεταξύ μας δημιουργήθηκε ένα περίεργο δέσιμο που μας τρόμα

Αφορμή για την συγγραφή του συγκεκριμένου κειμένου αποτελεί μια ανάρτηση σε κοινωνικό δίκτυο. Μια φίλη ανέβασε μια φωτογραφία που έλεγε στα αγγλικά «Be Yourself, Accept Yourself, Value Yourself, Forgive Yourself, Bless Yourself, Express Yourself, Trust Yourself, Love Yourself and Empower Yourself” . Το κορίτσι αυτό αν και ηλικιακά μικρό χαρακτηρίζεται από κέφι, θετική σκέψη και κατανόηση των πραγματικών αξιών. Αξιών και πεποιθήσεων που αρκετοί μεγάλοι, ώριμοι ή καταξιωμένοι δεν θα καταφέρουν να νιώσουν ή να καταλάβουν. “ Be Yourself ” , πίστεψε στο εαυτό σου. Η πίστη μας προς τους άλλους έχει ταραχθεί-αλλοιωθεί, καθώς οι κοινωνικές συνθήκες εντείνουν τις αμφιβολίες, τους φόβους και τις ανασφάλειες. Τι γίνεται με την πίστη στον ίδιο μας το εαυτό; Που πήγε; Οι άνθρωποι έχουν πάψει να πιστεύουν στους εαυτούς και τις δυνάμεις τους. Αν δεν πιστέψουμε σε εμάς, σε αυτά που έχουμε και μπορούμε να δώσουμε αλλά και να κάνουμε… δεν θα καταφέρουμε να πιστέψουμε σε κανέναν. Η ζωή χρειάζε

  Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια ιστορία που δε γράφτηκε ποτέ. Το χαρτί βρισκόταν πολύ μακριά από το μελάνι και η πένα ακόμη και να το ήθελε δε μπορούσε να γεφυρώσει τόσο μεγάλα χάσματα.  Το μελάνι και το χαρτί έστεκαν μετέωρα και αδρανή γνωρίζοντας πως ο μεταξύ τους χρόνος είχε τελειώσει. Το πρώτο ήταν πλέον απαλλαγμένο γιατί προφύλαξε το περιεχόμενο του από το συγκεκριμένο χαρτί και το δεύτερο είχε γλυτώσει χωρίς να λεκιαστεί από το συγκεκριμένο  μελάνι.  Άλλωστε έπειτα από λίγο καιρό το χαρτί θα έψαχνε καινούρια μελάνια ώστε να δημιουργήσουν μαζί μια καινούρια ιστορία και το μελάνι θα έβρισκε άλλα υποψήφια χαρτιά για να ακουμπήσει επάνω τους την ουσία του.          Δέσποινα Ζησοπούλου

Σάββατο μεσημέρι και ο ήλιος λάμπει. Οι σκέψεις πολλές κι η διάθεση καθόλα νοσταλγική. Η μουσική υπόκρουση ιδανική και ένα άκουσμα, ένα ερέθισμα με γυρίζει πίσω. Μνήμες! Αποφασίζω, λοιπόν, να παραθέσω ένα ποίημα πολύ αγαπημένο που μου θυμίζει τα μαθητικά χρόνια και μιλάει για τον έρωτα, τους φόβους, τις μνήμες και τις νύχτες (άλλοτε στο ενικό και άλλοτε στον πληθυντικό αριθμό).   Ο ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ Ὁ ἔρωτας, ὄνομα οὐσιαστικόν, πολὺ οὐσιαστικόν, ἑνικοῦ ἀριθμοῦ, γένους οὔτε θηλυκοῦ, οὔτε ἀρσενικοῦ, γένους ἀνυπεράσπιστου. Πληθυντικὸς ἀριθμὸς οἱ ἀνυπεράσπιστοι ἔρωτες. Ὁ φόβος, ὄνομα οὐσιαστικὸν στὴν ἀρχὴ ἑνικὸς ἀριθμὸς καὶ μετὰ πληθυντικὸς οἱ φόβοι. Οἱ φόβοι γιὰ ὅλα ἀπὸ δῶ καὶ πέρα. Ἡ μνήμη, κύριο ὄνομα τῶν θλίψεων, ἑνικοῦ ἀριθμοῦ μόνον ἑνικοῦ ἀριθμοῦ καὶ ἄκλιτη. Ἡ μνήμη, ἡ μνήμη, ἡ μνήμη. Ἡ νύχτα, Ὄνομα οὐσιαστικόν, Γένους θηλυκοῦ, Ἑνικὸς ἀριθμός. Πληθυντικὸς ἀριθμὸς Οἱ νύχτες. Οἱ νύχτες ἀπὸ δῶ καὶ πέρα. (ἀπὸ τὰ Ποιήματα , Ἴκαρος 1