Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ως εδώ και μη παρέκει!


 Πόσο οξύμωρο; Το μυαλό που μας παιδεύει με τους συνεχείς προβληματισμούς του είναι και αυτό που μας καθησυχάζει παρουσιάζοντας μας μία λύση. Κάπως έτσι γίνεται και με τους ανθρώπους. Αυτοί που μας ταρακουνάνε περισσότερο είναι συνήθως αυτοί στους οποίους τρέχουμε να βρούμε καταφύγιο. Κι όλο αυτό γιατί πολύ απλά εμείς είμαστε αυτοί που τους έχουμε παραχωρήσει τη συγκεκριμένη εξουσία επάνω μας, γι' αυτό και τους είναι πιο εύκολο να μας επηρεάσουν από οποιονδήποτε τρίτο που δεν του έχουμε αφήσει τα περιθώρια να το κάνει. Κι έτσι έχουν τη δύναμη να μας ενθρονίσουν και να μας γκρεμίσουν. Εξαρτάται από το ποιον έχει επιλέξει ο καθένας μας να εμπιστευτεί.
 
 Ακόμη και για αυτούς, όμως, τους ιδιαίτερους για εμάς ανθρώπους πρέπει να υπάρχουν κάποια όρια στα όσα τους επιτρέπονται και το σημαντικότερο από αυτά θαρρώ πως είναι ο σεβασμός. Σίγουρα δεν είναι δύσκολο να παρεκτραπούμε και έπειτα να το μετανιώσουμε (άλλωστε τα έχουν αυτά οι ανθρώπινες σχέσεις), όταν φτάνουμε όμως στο σημείο που χάνεται ο σεβασμός στο πρόσωπο του άλλου και μειώνεται η αξία του ως ανθρώπινου όντος, εκεί είναι που πρέπει να τραβήξουμε μια γραμμή και να δηλώσουμε το "ως εδώ και μη παρέκει"!
 
 
 Σαφώς και ο καθένας μας διαθέτει τα δικά του όρια υπομονής και αντοχής και σίγουρα πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος να τερματίσουμε κάποιες σχέσεις. Είναι, όμως, προτιμότερο να διαιωνίζονται ανυπόφορες συνθήκες; Μπορεί κάποιες φορές οι εντάσεις να έχουν τη δική τους ομορφιά  γιατί κατά κάποιο τρόπο μέσα από αυτές βγαίνουν στο φως όλα όσα συσσωρεύονται μέσα μας (και βέβαια μόνο τα αρνητικά του άλλου γιατί όταν βρισκόμαστε εν θερμώ τα θετικά τρέπονται σε φυγή). Όμως, σε μια τελική αναμέτρηση, η γαλήνη του νου και της ψυχής έχει μεγαλύτερη αξία και αν κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να μας την προσφέρουν ή ακόμη κι αν εμείς δεν μπορούμε να την προσφέρουμε στους άλλους και παρόλο που το προσπαθήσαμε  το πείραμα απέτυχε, τότε ίσως είναι καλύτερα να κρατήσουμε κάποιες αποστάσεις.
 
Δέσποινα Ζησοπούλου
 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Δύο θρύλοι, μια έχθρα, ένα ατύχημα, και μια ιστορία αμοιβαίου σεβασμού

Ένα απόγευμα πριν χρόνια, ο μπαμπάς μου ετοιμαζόταν να παρακολουθήσει μια ταινία και πρότεινε να την δω κι εγώ, παρόλο που ήξερε ότι το θέμα της ταινίας δεν με ενδιέφερε στο ελάχιστο. Το ίδιο ήξερα κι εγώ, ωστόσο όμως έκατσα να την δω κι εν τέλει το θέαμα δικαίωσε πλήρως την απόφασή μου. Η ταινία έχει τίτλο "Rush" (2013) και αφορά την πραγματική ιστορία του ατυχήματος του Αυστριακού Νίκι Λάουντα (τον οποίο υποδύεται ο Daniel Brühl) σε αγώνα της Formula 1 το 1976, και την ισχυρή κόντρα του με τον Βρετανό Τζέιμς Χαντ (τον οποίο υποδύεται ο Chris Hemsworth) για την κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου εκείνη τη χρονιά. Οι δύο αυτοί αγωνιστές της Formula 1 έμειναν στην ιστορία του αθλήματος ως θρύλοι (έτσι προκύπτει και ο τίτλος). Τόσο πριν όσο και μετά την παρακολούθηση της ταινίας, η Formula 1 σαν διοργάνωση πάντα με αφήνει παγερά αδιάφορη. Η ταινία όμως είναι ένα αριστούργημα γιατί δεν προβάλλει απλώς την ιστορία γύρω από το ατύχημα, αλλά τον ανταγωνισμό μεταξύ του Λ

Οι διαφορετικοί τρόποι έκφρασης των συναισθημάτων μας

Άκουσα πριν καιρό σε μια συλλογή ξένων τραγουδιών ένα πολύ όμορφο τραγούδι, το οποίο αρχικά είχα ερμηνεύσει λάθος αλλά μετά από αναζήτηση είδα ότι η πραγματική ιστορία πίσω από το τραγούδι είναι πολύ πιο γλυκιά από ότι είχα σκεφτεί στην αρχή. Το τραγούδι είναι το "I'm not in love" των 10cc και ακολουθούν οι στίχοι με μετάφραση και τον σύνδεσμο στο τέλος του άρθρου:   "I'm not in love / Δεν είμαι ερωτευμένος So don't forget it / Οπότε μην ξεχνάς It's just a silly phase I'm going through / Ότι α πλώς περνάω μια χαζή φάση And just because / Κι επειδή I call you up / Σε παίρνω τηλέφωνο Don't get me wrong, don't think you've got it made / Μην μπερδεύεσαι , μη νομίζεις ότι πέτυχες I'm not in love, no no, it's because / Δεν είμαι ερωτευμένος, όχι, όχι, είναι επειδή   I like to see you / Θέλω να σε βλέπω But then again / Αλλά και πάλι That doesn't mean you mean that much to me / Αυτό δεν σημαίνει

Ψυχική ανθεκτικότητα

Με την έννοια ψυχική ανθεκτικότητα αναφερόμαστε στην ικανότητα ενός ατόμου να ξεπεράσει δύσκολες και στρεσογόνες καταστάσεις και να βγει πιο δυνατός μέσα από αυτές. Η εργασιακή καθημερινότητα, η οικογενειακή συνθήκη διαβίωσης αλλά και το κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ζούμε επηρεάζει την ψυχική μας κατάσταση. Όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα και δύσκολες καταστάσεις σε ένα από τα παραπάνω "σκέλη" της ζωής μας τότε τα υπόλοιπα λειτουργούν ως προστατευτικοί παράγοντες για να μπορέσουμε να ανακάμψουμε.  Τι γίνεται όταν νιώθουμε πως καταρρέουν οι αντοχές μας, υπάρχει αίσθηση αποσύνδεσης, αρνητικά συναισθήματα, οικογενειακές συγκρούσεις, απογοήτευση από τους "σημαντικούς άλλους" και οικονομικές δυσκολίες;  Τότε τα πράγματα δυσκολεύουν αρκετά. Η δουλειά που έχουμε να κάνουμε για να επιτύχουμε την ανάκαμψη είναι δύσκολη και αρκετά επώδυνη. Ωστόσο, δεν είναι αδύνατη . Άλλωστε "τα αγαθά κόποις κτώνται" και η ψυχική ανθεκτικότητα είναι μέγιστο αγαθό κα