Άκουσα τις προάλλες στο ραδιόφωνο ένα ωραίο τραγούδι του 2015, και συγκεκριμένα το "7 Years" του Lukas Graham. Πρόκειται για ένα απλό τραγούδι, που όμως γεννάει μια νοσταλγία, καθώς και σκέψεις στον καθένα από εμάς για το πού οδεύουμε στη ζωή μας. Ακολουθούν οι στίχοι και το βίντεο στο τέλος του άρθρου: "Once I was seven years old, my mama told me / Κάποτε ήμουν επτά χρονών κι η μαμά μού είπε 'Go make yourself some friends or you'll be lonely' / 'Βγες να κάνεις φίλους αλλιώς θα είσαι μόνος' Once I was seven years old / Κάποτε ήμουν επτά χρονών It was a big big world, but we thought we were bigger / Ήταν ένας μεγάλος μεγάλος κόσμος αλλά νομίζαμε ότι ήμασταν μεγαλύτεροι Pushing each other to the limits, we were learning quicker / Ωθώντας ο ένας τον άλλο στα όρια, μαθαίναμε γρήγορα By eleven smoking herb and drinking burning liquor / Στα έντεκα καπνίζοντας βότανα και πίνοντας καυτό αλκοόλ Never rich so we were out to make that steady figure / Ποτέ δεν ή