Δύναμη Σκέψης

 Είναι φορές που θέλεις να αρχίσεις να κλαις και να μη σταματήσεις ποτέ. Για όλα και για τίποτα. Να ξεσπάσεις για όλα όσα κρατάς συσσωρευμένα μέσα σου και μακιγιάρεις κάθε ξημέρωμα λίγο πριν αποχωρήσεις από το σπίτι και αναμειχθείς με τον υπόλοιπο κόσμο.  Μα, στάσου. Άδειασε το μυαλό σου και ανέπνευσε. Ένα χαμόγελο και μια θετική σκέψη μπορούν να ξορκίσουν τη λύπη. Αφού από μόνοι μας έχουμε την ικανότητα να πέφτουμε σε στιγμές αυτολύπησης, μόνοι μας έχουμε και την δυνατότητα να ξεφύγουμε από αυτή την παγίδα. Αν πετάξουμε όσα συννεφιάζουν το πρόσωπο μας από το παράθυρο τότε αισθανόμαστε πραγματικά ελεύθεροι και ανάλαφροι! Κατά κάποιο τρόπο εμείς καθορίζουμε το αντίκτυπο που έχει το καθετί επάνω μας αναλόγως του τι εξουσία του παραχωρούμε. Εάν λοιπόν υπάρχει κάτι που μας επηρεάζει αρνητικά γιατί να μη το περιορίσουμε; Οι σκέψεις μας είμαστε εμείς οι ίδιοι και ευτυχώς είμαστε οι διαχειριστές τους! Επομένως, έχουμε περισσότερη δύναμη από αυτές και μπορούμε να τις κατευθύνουμε κ

 Μου ζήτησες να γράψω κάτι για εσένα. Το θέμα είναι πως το να γράφω για όσους πραγματικά αγαπάω μου φαίνεται από τα πιο δύσκολα πράγματα. Ίσως γιατί τα λόγια μου φαίνονται τόσο φτωχά για να περιγράψουν όλα όσα σημαίνουν κάποιοι ιδιαίτεροι άνθρωποι, όπως εσύ, για εμένα. Αλλά μου το ζήτησες. Και για εσένα προσπαθώ να κάνω ακόμη κι όσα νόμιζα πως δεν μπορώ.  Ένα χρόνο και κάτι εμφανίστηκες στη ζωή μου τη στιγμή που ούτε κι εγώ ήξερα πόσο σε χρειαζόμουν. Θυμάμαι πως εκείνο το μαγικό βράδυ έγραψα κάπου "σήμερα συντελέστηκε μπροστά μου ένα θαύμα". Δεν κατάλαβα πότε και πώς αλλά έγινες αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου και με το πέρασμα του χρόνου όλο αυτό αντί να υποχωρεί άρχισε να δυναμώνει κι είδα αυτό που ξεκίνησε σαν άγουρος έρωτας να μετουσιώνεται σε άδολη αγάπη. Σε είχα απέναντι μου και σε έβλεπα όπως ακριβώς ήσουν με τα προτερήματα και τα ελαττώματα σου και συνέχιζα να σε επιλέγω με περισσότερο πάθος.  Μεταξύ μας δημιουργήθηκε ένα περίεργο δέσιμο που μας τρόμα