Για εσένα που ξέρω όλη μου τη ζωή. Για την ακρίβεια για εσένα που μου χάρισες τη ζωή!
Εμείς οι δυο μεγαλώσαμε μαζί. Αν γυρίσω να κοιτάξω πίσω θα αντικρίσω την παρουσία σου δίπλα σε κάθε μου μικρό ή μεγάλο βήμα. Θα δω χειροτεχνίες σε πολύχρωμα χαρτιά, να τρυπώνουμε κρυφά σε δασάκια ώστε να ακούσουμε μια ακόμη συναυλία, να τραγουδάμε αγκαλιά πάνω σε μια κινούμενη αιώρα, να μου αφηγείσαι άλλη μία ιστορία, να πηγαίνουμε μεγάλες βόλτες με το αυτοκίνητο δυναμώνοντας τον ήχο του ραδιοφώνου και της φωνής μας. Θα θυμηθώ μερικά κομμάτια σοκολάτας για να γλυκάνει η ψυχή μας σα τη γεύση της, εκείνες τις πολύωρες κουβέντες μας όταν προσπαθούμε να καταλάβουμε πως λειτουργεί αυτός ο κόσμος, και πολλές ακόμη όμορφες και γλυκές στιγμές που δεν κλείνονται σε προτάσεις και περιγραφές. Όλη μου η ζωή είναι γεμάτη από την εικόνα σου και είναι συνυφασμένη με τη δική σου!
Και φαντάσου πως ούτε εσύ ήξερες. Ήσουν απλά ένα μικρό κοριτσάκι που έπαιζε με την κούκλα του. Δεν ήξερες. Πώς θα μπορούσες να ξέρεις; Αλλά κινήθηκες με το ένστικτο και όλη σου την αγάπη και αυτά τα δύο είναι πάντα οι καλύτεροι σύμβουλοι. Πήρες μέρος σε ένα πείραμα που πέτυχε!
Ήσουν εκεί σε καταιγίδες και σε ηλιοφάνειες, στα νεύρα, στη γκρίνια και στο γέλιο. Πόσες φορές δεν ήρθαμε σε σύγκρουση, η καθεμιά υπερασπιζόμενη το δικό της σκεπτικό. Όμως, μεγάλωσα κι εγώ και αναγνωρίζω όσα μου έχεις τόσο απλόχερα προσφέρει. Μου έμαθες να γεύομαι τη ζωή, να ψάχνω και να βρίσκω την αγάπη στους ανθρώπους, να μάχομαι για τις αξίες μου και να μιλάω με αλήθειες. Μου έμαθες να αγκαλιάζω, όπως έκανες εσύ κάθε φορά που σε χρειαζόμουν και να απλώνω τα φτερά μου πηγαίνοντας εκεί που με οδηγούσαν οι επιθυμίες μου, ακόμη κι αν αυτός ο προορισμός με κρατούσε μακριά σου. Μου επέτρεψες να αναπτύξω μια προσωπικότητα τόσο διαφορετική από τη δική σου αλλά με αποδέχτηκες και δεν με έκρινες για αυτό. Μου έμαθες πόσο τυχερή είμαι που σε έχω γιατί άνθρωποι σαν εσένα είναι δυσεύρετοι και είναι ευλογία! Έχοντας τόσο πολύτιμα εφόδια ποιος μπορεί να φοβηθεί για όσα βρεθούν στο διάβα του;
Ήσουν απλά ένα παιδάκι κι όμως κατάφερες να μεγαλώσεις άλλο ένα παιδάκι. Δεν σου κρύβω ότι ορισμένες φορές αισθάνομαι πως κατά κάποιο τρόπο γίνεσαι κι εσύ το δικό μου παιδάκι. Είναι εκείνες οι φορές που σε πιάνει ο παρορμητισμός, το πείσμα ή ο φόβος σου και χρειάζεσαι κάποιον να συμφωνήσει μαζί σου, να σε καθησυχάσει, ίσως και να σε συνετίσει. Και ξέρεις γιατί χαίρομαι πιο πολύ; Γιατί πέρα από όλα αυτά με τον τρόπο σου και την υπομονή σου πέρα από μητέρα μου κατάφερες να γίνεις και φίλη μου! Kι αυτό είναι κάτι που ελάχιστοι μπορούν να το κατανοήσουν και πόσo μάλλον να το κατακτήσουν!
Δέσποινα Ζησοπούλου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
•Δεν επιτρέπονται τα «greeklish» (ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες) και η γραφή με κεφαλαία (Caps) .
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
Προσοχή: 1. Η σελίδα λειτουργεί σε εθελοντική βάση. Τα σχόλια δημοσιεύονται το συντομότερο δυνατόν, μόλις αυτό καταστεί εφικτό.
2. Όσοι και όσες απευθύνονται στη διαχείρηση με απορίες και ερωτήσεις είναι απαραίτητο να αναγράφουν και το e-mail τους για τη δυνατότητα απάντησης.
Ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την βοήθεια σας!