Puzzle για δύο!
Οι ανθρώπινες σχέσεις μου θυμίζουν κάτι από τα κομμάτια των παζλ. Ποικίλης θεματικής γκάμας και κάθε μία τους ξεχωριστή. Άλλες όμορφες απεικονίσεις τοπίων και κάποιες δυσνόητοι πίνακες καλλιτεχνών που ο κάθε παρατηρητής δίνει τη δική του ερμηνεία.
Ένα παζλ 2 κομματιών. Το ένα κομμάτι απεικονίζει μία εικόνα. Το άλλο που ενώνεται μαζί του, τη συμπληρώνει. Κανένα άλλο δε μπορεί να πάρει τη θέση του, γιατί ακόμη κι αν το προσπαθήσει δε θα ταιριάξει πλήρως και κάποια στιγμή θα αποχωρήσει από κοντά του ώστε να βρει το κομμάτι που εφάπτεται καλύτερα στα διακεκομμένα σημεία του.
Μπορεί να έχουν ένα κοινό μοτίβο αλλά το καθένα φέρει τις δικές του ιδιαίτερες λεπτομέρειες. Μπορεί ακόμη φαινομενικά το ένα να είναι εντελώς διαφορετικό από το άλλο, αλλά εδώ δεν χωρούν αυταπάτες: για να παρατηρήσεις και να κατανοήσεις την πλήρη εικόνα χρειάζεσαι και τα δύο κομμάτια.
Δεν είναι βέβαιο πότε θα συναντηθούν και αν θα καταφέρουν να μείνουν ενωμένα. Υφίστανται αρκετές αναταράξεις. Απλά ακριβώς επειδή το ένα συμπληρώνει το άλλο έχουν περισσότερες πιθανότητες να αντέξουν από τα υπόλοιπα που είναι πιο ευάλωτα λόγω της εγγενούς ανομοιότητας τους.
Το περίεργο όμως είναι πως και οι άνθρωποι όπως αυτά τα κομμάτια, παρά το πλήθος των ατόμων που τους προσεγγίζουν, αναγνωρίζουν επακριβώς πότε έχουν βρει το συγκεκριμένο δικό τους, αυτήν την διαφορετική αλλά και απαραίτητη οπτική στον ορίζοντα τους. Ίσως λέγεται ένστικτο, ίσως έχει κάποια άλλη ονομασία. Κι όμως κατέχουν αυτή τη γνώση - βεβαιότητα που ξεπερνά τα όρια της ανθρώπινης φύσης τους. Απλά ξέρουν, χωρίς να γνωρίζουν από που και πως. Ίσως γιατί κυριαρχεί αυτή η πρωτόγνωρη και ακατανόητη σύνδεση που αισθάνεσαι ότι βιώνει και ξέρεις πράγματα χωρίς να σου τα έχει πει. Όμως ακόμη κι αν ακούγεται δεν είναι τρομακτικό. Διότι όλα αυτά τα σημάδια σε κάνουν να συνειδητοποιείς ακόμη περισσότερο πως αυτό συμβαίνει γιατί το σωστό τμήμα έχει τοποθετηθεί στην κατάλληλη θέση και είναι φυσικό επακόλουθο τα δύο μεμονωμένα τμήματα πλέον να μετατράπηκαν σε ένα ενιαίο.
Το περίεργο όμως είναι πως και οι άνθρωποι όπως αυτά τα κομμάτια, παρά το πλήθος των ατόμων που τους προσεγγίζουν, αναγνωρίζουν επακριβώς πότε έχουν βρει το συγκεκριμένο δικό τους, αυτήν την διαφορετική αλλά και απαραίτητη οπτική στον ορίζοντα τους. Ίσως λέγεται ένστικτο, ίσως έχει κάποια άλλη ονομασία. Κι όμως κατέχουν αυτή τη γνώση - βεβαιότητα που ξεπερνά τα όρια της ανθρώπινης φύσης τους. Απλά ξέρουν, χωρίς να γνωρίζουν από που και πως. Ίσως γιατί κυριαρχεί αυτή η πρωτόγνωρη και ακατανόητη σύνδεση που αισθάνεσαι ότι βιώνει και ξέρεις πράγματα χωρίς να σου τα έχει πει. Όμως ακόμη κι αν ακούγεται δεν είναι τρομακτικό. Διότι όλα αυτά τα σημάδια σε κάνουν να συνειδητοποιείς ακόμη περισσότερο πως αυτό συμβαίνει γιατί το σωστό τμήμα έχει τοποθετηθεί στην κατάλληλη θέση και είναι φυσικό επακόλουθο τα δύο μεμονωμένα τμήματα πλέον να μετατράπηκαν σε ένα ενιαίο.
Δέσποινα Ζησοπούλου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
•Δεν επιτρέπονται τα «greeklish» (ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες) και η γραφή με κεφαλαία (Caps) .
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
Προσοχή: 1. Η σελίδα λειτουργεί σε εθελοντική βάση. Τα σχόλια δημοσιεύονται το συντομότερο δυνατόν, μόλις αυτό καταστεί εφικτό.
2. Όσοι και όσες απευθύνονται στη διαχείρηση με απορίες και ερωτήσεις είναι απαραίτητο να αναγράφουν και το e-mail τους για τη δυνατότητα απάντησης.
Ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την βοήθεια σας!