Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Μοναξιά ως φίλος... γίνεται;




Είναι κάποια βράδια που νιώθεις την ανάγκη να μείνεις μόνος σου και το μυαλό σου να ταξιδέψει στο άγνωστο! Να μην θέλεις να ακούσεις τίποτα και κανέναν παρά μόνο τη σκέψη σου! Αχ η μοναξιά! Όλοι την μισούν, όμως υπάρχουν φορές που η μοναξιά, αυτή η εχθρική φίλη, σε βοηθάει να σκεφτείς και να ανέβεις πιο πάνω! Ναι ναι, όταν όλα γύρω σου είναι τόσο ήσυχα και σιωπηλά και εσύ κάθεσαι σε μια γωνιά κοιτάζοντας το άπειρο, τότε να ξέρεις πως εκεί δίπλα σου είναι η μοναξιά που σου κάνει παρέα! 

Όσο και αν δεν την θέλουμε, μερικές φορές την ζητάει ο ίδιος ο οργανισμός μας! Ξέρετε γιατί; Γιατί είναι η μόνη που δεν σε ρωτάει τι έχεις, τι σε απασχολεί; Απλά κάθεται δίπλα σου και σε συντροφεύει και ταξιδεύει και αυτή μαζί με τις σκέψεις σου χωρίς να χρειάζεται να της δίνεις αναφορά! Μπορεί κανείς μας να μη της δίνει σημασία και να μην την επιβραβεύει που μπορεί να μας έριξε για λίγο στα πατώματα αλλά μας βοήθησε η ίδια να σηκωθούμε και να γίνουμε πιο δυνατοί. Παρόλα αυτά, εκείνη συνεχίζει να μας κάνει παρέα και μας βοηθάει, όσο περίεργο και να μας φαίνεται! 

Πολλές φορές λέμε "αχ έμεινα λίγο μόνη και ηρέμησα", χωρίς όμως να αντιλαμβανόμαστε ότι σε αυτό μας βοήθησε και η μοναξιά! Ας μην βλέπουμε λοιπόν την μοναξιά από την αρνητική της πλευρά και ας ψάξουμε να βρούμε και τα θετικά της! Να θυμάστε ότι όπως οι άνθρωποι έτσι και τα συναισθήματα έχουν και θετικά και αρνητικά τους!


Ευαγγελία Μπουρντούβαλου

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι διαφορετικοί τρόποι έκφρασης των συναισθημάτων μας

Άκουσα πριν καιρό σε μια συλλογή ξένων τραγουδιών ένα πολύ όμορφο τραγούδι, το οποίο αρχικά είχα ερμηνεύσει λάθος αλλά μετά από αναζήτηση είδα ότι η πραγματική ιστορία πίσω από το τραγούδι είναι πολύ πιο γλυκιά από ότι είχα σκεφτεί στην αρχή. Το τραγούδι είναι το "I'm not in love" των 10cc και ακολουθούν οι στίχοι με μετάφραση και τον σύνδεσμο στο τέλος του άρθρου:   "I'm not in love / Δεν είμαι ερωτευμένος So don't forget it / Οπότε μην ξεχνάς It's just a silly phase I'm going through / Ότι α πλώς περνάω μια χαζή φάση And just because / Κι επειδή I call you up / Σε παίρνω τηλέφωνο Don't get me wrong, don't think you've got it made / Μην μπερδεύεσαι , μη νομίζεις ότι πέτυχες I'm not in love, no no, it's because / Δεν είμαι ερωτευμένος, όχι, όχι, είναι επειδή   I like to see you / Θέλω να σε βλέπω But then again / Αλλά και πάλι That doesn't mean you mean that much to me / Αυτό δεν σημαίνει

Δύο θρύλοι, μια έχθρα, ένα ατύχημα, και μια ιστορία αμοιβαίου σεβασμού

Ένα απόγευμα πριν χρόνια, ο μπαμπάς μου ετοιμαζόταν να παρακολουθήσει μια ταινία και πρότεινε να την δω κι εγώ, παρόλο που ήξερε ότι το θέμα της ταινίας δεν με ενδιέφερε στο ελάχιστο. Το ίδιο ήξερα κι εγώ, ωστόσο όμως έκατσα να την δω κι εν τέλει το θέαμα δικαίωσε πλήρως την απόφασή μου. Η ταινία έχει τίτλο "Rush" (2013) και αφορά την πραγματική ιστορία του ατυχήματος του Αυστριακού Νίκι Λάουντα (τον οποίο υποδύεται ο Daniel Brühl) σε αγώνα της Formula 1 το 1976, και την ισχυρή κόντρα του με τον Βρετανό Τζέιμς Χαντ (τον οποίο υποδύεται ο Chris Hemsworth) για την κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου εκείνη τη χρονιά. Οι δύο αυτοί αγωνιστές της Formula 1 έμειναν στην ιστορία του αθλήματος ως θρύλοι (έτσι προκύπτει και ο τίτλος). Τόσο πριν όσο και μετά την παρακολούθηση της ταινίας, η Formula 1 σαν διοργάνωση πάντα με αφήνει παγερά αδιάφορη. Η ταινία όμως είναι ένα αριστούργημα γιατί δεν προβάλλει απλώς την ιστορία γύρω από το ατύχημα, αλλά τον ανταγωνισμό μεταξύ του Λ

Ψυχή τε και σώματι!

  Ψυχή και σώμα άρρηκτα συνδεδεμένα. Μιλάει το ένα και ακούει το άλλο. Έτσι δεν είναι περίεργο όταν παρατηρούμε πως κάτι το οποίο απασχολεί έναν άνθρωπο βρίσκει διέξοδο έκφρασης μέσα από το ίδιο του το σώμα. Μπορεί να εμφανιστεί με την μορφή ενός πόνου, σα δυσχέρεια αναπνοής, με μια γενικότερη αίσθηση ανακατέματος στο στομάχι ή μπορεί να πάρει οποιαδήποτε άλλη μορφή. Για αυτά τα συμπτώματα δεν υπάρχουν ιατρικές εξηγήσεις αλλά κρύβονται σε άλλα βαθύτερα και αφανή αίτια.   Όμως γιατί εμφανίζονται αυτά τα συμπτώματα; Και πώς μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε; Γιατί ναι μπορεί ο πόνος μας να προέρχεται από ψυχολογικούς λόγους αλλά δεν είναι πόνος θεωρητικός αλλά είναι πραγματικός και υπαρκτός και πλέον έχει αναχθεί σε θέμα υγείας!  Κατ' αρχήν ο καθένας μας γνωρίζει τι είναι αυτό που πραγματικά τον απασχολεί και καταδιώκει τη σκέψη του. Έτσι, το σώμα μας παίρνει την πρωτοβουλία να συμπαρασταθεί σα καλός φίλος στην ψυχή μας προσπαθώντας να τη φέρει αντιμέτωπη με τα προβλήματα