Πρώτο στάδιο: γνωριζόμαστε. Και συνήθως σε ένα από τα επόμενα: παραγνωριζόμαστε.
Στο ξεκίνημα κάθε σχέσης όλοι προσπαθούμε να δείξουμε τον καλύτερο μας εαυτό. Δεν είναι τόσο ότι το κάνουμε επίτηδες αλλά περισσότερο το επιδιώκουμε υποσυνείδητα. Βέβαια, πίσω από αυτό βρίσκεται η ανάγκη του να γίνουμε αρεστοί και κάπως έτσι ξεκινάμε με καλή διάθεση και περισσότερες υποχωρήσεις από αυτές που είμαστε διατεθειμένοι να προβούμε στην πορεία. Έτσι, ας πούμε πως ουσιαστικά παρουσιάζουμε μια πιο καλή πτυχή της προσωπικότητας μας. Όμως, κι αυτή μας η πλευρά διαρκεί ως ένα σημείο γιατί δεν αργεί να κάνει την εμφάνιση του και ο καλά κρυμμένος και "στριμμένος" μας εαυτός.
Όταν λοιπόν έχουμε όλα τα στοιχεία μπροστά στα μάτια μας, οφείλουμε να κοιτάξουμε τον άνθρωπο που έχουμε απέναντι μας με τα θετικά και τα αρνητικά του γνωρίσματα και να σκεφτούμε με πόσα από αυτά αντέχουμε να ζήσουμε. Ίσως βέβαια ούτε αυτό να είναι αρκετό και η μαγική συνταγή να βρίσκεται στο ότι ακόμη και όλα αυτά που σε κάποιο τρίτο μάτι θα φαίνονταν ανυπόφορα ή ως ένα βαθμό υποφερτά, σε εμάς να φαντάζουν ως η ομορφότερη θέα! Δηλαδή αυτό σημαίνει πως ίσως δεν αρκεί απλά να αντέχουμε αλλά το επιθυμητό είναι να μας αρέσει το γενικό τοπίο και να το επιλέγουμε συνειδητά και όχι να το αποδεχόμαστε στωικά! Αντίστοιχα, ο άνθρωπος που είναι απέναντι μας οφείλει να μας κοιτάξει και να κρίνει εάν του αρέσει αυτό που έχει μπροστά του για τους σωστούς και όχι τους ωραιοποιημένους λόγους.
"Σύμφωνοι, μπορεί να έχω πολλά ελαττώματα, αλλά άλλα τόσα έχεις κι εσύ." Κι αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Ίσως αυτό να είναι που το κάνει και περισσότερο ενδιαφέρον γιατί αν ο άλλος μπει στη διαδικασία να αγαπήσει τα κατά κόσμον ελαττώματα σου και φυσικά είσαι διατεθειμένος να αντιμετωπίσεις με τον ίδιο τρόπο τα δικά του, αυτό είναι μία καλή ένδειξη ότι μπορεί να έχεις βρει έναν καλό συνοδοιπόρο στο ταξίδι της ζωής.
"Σύμφωνοι, μπορεί να έχω πολλά ελαττώματα, αλλά άλλα τόσα έχεις κι εσύ." Κι αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Ίσως αυτό να είναι που το κάνει και περισσότερο ενδιαφέρον γιατί αν ο άλλος μπει στη διαδικασία να αγαπήσει τα κατά κόσμον ελαττώματα σου και φυσικά είσαι διατεθειμένος να αντιμετωπίσεις με τον ίδιο τρόπο τα δικά του, αυτό είναι μία καλή ένδειξη ότι μπορεί να έχεις βρει έναν καλό συνοδοιπόρο στο ταξίδι της ζωής.
Δέσποινα Ζησοπούλου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
•Δεν επιτρέπονται τα «greeklish» (ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες) και η γραφή με κεφαλαία (Caps) .
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
Προσοχή: 1. Η σελίδα λειτουργεί σε εθελοντική βάση. Τα σχόλια δημοσιεύονται το συντομότερο δυνατόν, μόλις αυτό καταστεί εφικτό.
2. Όσοι και όσες απευθύνονται στη διαχείρηση με απορίες και ερωτήσεις είναι απαραίτητο να αναγράφουν και το e-mail τους για τη δυνατότητα απάντησης.
Ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την βοήθεια σας!