Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Υπέροχοι άνθρωποι!


 
 Μία από τις αγαπημένες μου ασχολίες όταν κατ' ευχήν συναντήσω κάποιον υπέροχο άνθρωπο είναι να προσπαθώ να διατηρώ τις επαφές μου μαζί του. Γι' αυτό και έχω ως αρχή μου να συναναστρέφομαι με ανθρώπους που θαυμάζω και κατ' επέκταση σέβομαι για τον τρόπο που σκέφτονται, που πράττουν, που αισθάνονται, που επιλέγουν να βαδίζουν. Αυτούς τους ανθρώπους τους θέλω δίπλα μου γιατί με εμπνέουν και με βοηθούν να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος έχοντας ως παράδειγμα μου τους ίδιους.

 Όμως, δεν παύουν να είναι και άνθρωποι και κάποιες φορές επηρεάζονται από τις προκλήσεις που δέχονται και ξεχνάνε πόσο μοναδικοί, υπέροχοι και χαρισματικοί είναι! Και η αλήθεια είναι πως ίσως ένα μέρος της όμορφης ιδιαιτερότητας τους έγκειται ακριβώς σε αυτό το κομμμάτι. Ότι δηλαδή διατηρούν την μετριοφροσύνη τους και δεν παρασύρονται σε μια ατέρμονη αυταρέσκεια. Όταν λοιπόν τους επισκέπτονται αυτές οι στιγμές δεν πρέπει να λυπούνται αλλά να θυμούνται ποιοι είναι και τι έχουν καταφέρει. Πόσο κόπιασαν, πόσο πληγώθηκαν και πόσες εξισώσεις έλυσαν επιτυχώς για να κατακτήσουν το σήμερα. Και το αποτέλεσμα τους δικαιώνει! Αν γυρίσουν να κοιτάξουν πίσω θα νιώσουν περηφάνια γιατί δεν υπέκυψαν στα τραύματα τους αλλά αυτοσχεδίασαν και χρησιμοποίησαν τις κακουχίες προς όφελος τους. Μετέτρεψαν τις αδυναμίες τους σε δύναμη και ρίσκαραν αγνοώντας το παρακάτω. 

 Είναι οι άνθρωποι που αγαπάνε τους ανθρώπους ακόμη και αν αυτό θεωρείται παράξενο και επικριτέο και κάποιοι επιλέγουν να τους αντιμετωπίζουν καχύποπτα και υπεροπτικά. Είναι εκείνοι που δε ντρέπονται να εκφράσουν τα συναισθήματα τους και έχουν το θάρρος να γελάνε δυνατά και να αγνοούν επιδεικτικά τους όποιους καθωσπρεπισμούς. Είναι αυτοί που όταν τους χρειάζεσαι θα σταθούνε δίπλα σου είτε τους το ζητήσεις είτε όχι.

 Γι' αυτό είναι αδιανόητο να μην αντιλαμβάνονται την αξία τους και να επηρεάζονται από βορριαδάκια ενώ έχουν μπροστά τους το απάνεμο μεγαλείο της ίδιας τους της ύπαρξης. Γιατί αν ο κόσμος τους έμοιαζε λιγάκι η γη θα ήταν ένας επίγειος παράδεισος!

Δέσποινα Ζησοπούλου

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι διαφορετικοί τρόποι έκφρασης των συναισθημάτων μας

Άκουσα πριν καιρό σε μια συλλογή ξένων τραγουδιών ένα πολύ όμορφο τραγούδι, το οποίο αρχικά είχα ερμηνεύσει λάθος αλλά μετά από αναζήτηση είδα ότι η πραγματική ιστορία πίσω από το τραγούδι είναι πολύ πιο γλυκιά από ότι είχα σκεφτεί στην αρχή. Το τραγούδι είναι το "I'm not in love" των 10cc και ακολουθούν οι στίχοι με μετάφραση και τον σύνδεσμο στο τέλος του άρθρου:   "I'm not in love / Δεν είμαι ερωτευμένος So don't forget it / Οπότε μην ξεχνάς It's just a silly phase I'm going through / Ότι α πλώς περνάω μια χαζή φάση And just because / Κι επειδή I call you up / Σε παίρνω τηλέφωνο Don't get me wrong, don't think you've got it made / Μην μπερδεύεσαι , μη νομίζεις ότι πέτυχες I'm not in love, no no, it's because / Δεν είμαι ερωτευμένος, όχι, όχι, είναι επειδή   I like to see you / Θέλω να σε βλέπω But then again / Αλλά και πάλι That doesn't mean you mean that much to me / Αυτό δεν σημαίνει

Δύο θρύλοι, μια έχθρα, ένα ατύχημα, και μια ιστορία αμοιβαίου σεβασμού

Ένα απόγευμα πριν χρόνια, ο μπαμπάς μου ετοιμαζόταν να παρακολουθήσει μια ταινία και πρότεινε να την δω κι εγώ, παρόλο που ήξερε ότι το θέμα της ταινίας δεν με ενδιέφερε στο ελάχιστο. Το ίδιο ήξερα κι εγώ, ωστόσο όμως έκατσα να την δω κι εν τέλει το θέαμα δικαίωσε πλήρως την απόφασή μου. Η ταινία έχει τίτλο "Rush" (2013) και αφορά την πραγματική ιστορία του ατυχήματος του Αυστριακού Νίκι Λάουντα (τον οποίο υποδύεται ο Daniel Brühl) σε αγώνα της Formula 1 το 1976, και την ισχυρή κόντρα του με τον Βρετανό Τζέιμς Χαντ (τον οποίο υποδύεται ο Chris Hemsworth) για την κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου εκείνη τη χρονιά. Οι δύο αυτοί αγωνιστές της Formula 1 έμειναν στην ιστορία του αθλήματος ως θρύλοι (έτσι προκύπτει και ο τίτλος). Τόσο πριν όσο και μετά την παρακολούθηση της ταινίας, η Formula 1 σαν διοργάνωση πάντα με αφήνει παγερά αδιάφορη. Η ταινία όμως είναι ένα αριστούργημα γιατί δεν προβάλλει απλώς την ιστορία γύρω από το ατύχημα, αλλά τον ανταγωνισμό μεταξύ του Λ

Ψυχή τε και σώματι!

  Ψυχή και σώμα άρρηκτα συνδεδεμένα. Μιλάει το ένα και ακούει το άλλο. Έτσι δεν είναι περίεργο όταν παρατηρούμε πως κάτι το οποίο απασχολεί έναν άνθρωπο βρίσκει διέξοδο έκφρασης μέσα από το ίδιο του το σώμα. Μπορεί να εμφανιστεί με την μορφή ενός πόνου, σα δυσχέρεια αναπνοής, με μια γενικότερη αίσθηση ανακατέματος στο στομάχι ή μπορεί να πάρει οποιαδήποτε άλλη μορφή. Για αυτά τα συμπτώματα δεν υπάρχουν ιατρικές εξηγήσεις αλλά κρύβονται σε άλλα βαθύτερα και αφανή αίτια.   Όμως γιατί εμφανίζονται αυτά τα συμπτώματα; Και πώς μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε; Γιατί ναι μπορεί ο πόνος μας να προέρχεται από ψυχολογικούς λόγους αλλά δεν είναι πόνος θεωρητικός αλλά είναι πραγματικός και υπαρκτός και πλέον έχει αναχθεί σε θέμα υγείας!  Κατ' αρχήν ο καθένας μας γνωρίζει τι είναι αυτό που πραγματικά τον απασχολεί και καταδιώκει τη σκέψη του. Έτσι, το σώμα μας παίρνει την πρωτοβουλία να συμπαρασταθεί σα καλός φίλος στην ψυχή μας προσπαθώντας να τη φέρει αντιμέτωπη με τα προβλήματα